Δώρα ετών 32 η 11η γυναικοκτονία μέσα στον τελευταίο χρόνο και για ακόμη μία φορά θρηνούμε την απώλεια ενός ανθρώπου που ήθελε απλά την προσωπική του Ελευθερία.
Κάθε φορά που έχουμε μία γυναικοκτονία και ας πονάει κάποιους ο όρος αυτός η ερώτηση που γίνεται είναι θα είναι η τελευταία;.
Δυστυχώς για όσους γνωρίζουν και μελετούν τα δεδομένα η Δώρα δεν θα είναι η τελευταία και ας ακούγεται τόσο κυνικό.
Δεν θα είναι η τελευταία διότι η κοινωνία είναι άρρωστη ζούμε λοιπόν σε μία κοινωνία που εφαρμόζει απαρχαιωμένες απόψεις πολλών δεκαετιών πίσω.
Απόψεις βαθιά ριζωμένες, σε μία βαθιά συντηρητική πατριαρχική κοινωνία. Ας γυρίσουμε λοιπόν το χρόνο λίγο πίσω. Ο κόσμος ήταν μαθημένος και γεννημένος στην ύπαιθρο εκεί που όλοι έμειναν μαζί εκεί που ο άντρας ο ηγέτης και αφέντης του σπιτιού είχε την γυναίκα του δούλα. Γυναίκα μόνο για τις δουλειές του σπιτιού και για να ικανοποιεί τις σεξουαλικές προτιμήσεις του αφέντη. Έπρεπε να είναι πάντα στο πόδι, το σπίτι στην εντέλεια ,το φαγητό στο τραπέζι όταν γυρίσει ο άντρας του σπιτιού και όταν η γυναίκα έμεινε έγκυος ήταν πάλι δούλα.
Όταν γεννιέται το παιδί και ήταν αγόρι ο ηγέτης το γιόρταζε γιατί έλεγε ότι γεννήθηκε ο διάδοχος. Όταν όμως γεννιέται η κοπέλα δεν το έλεγε, το κορίτσι ήταν ήδη καταδικασμένο αμέσως μετά τη γέννα να είναι και εκείνο δούλα μαζί με τη μητέρα της.
Τις περισσότερες φορές μπορεί και να έτρωγε ξύλο και όταν έφτανε σε μία ηλικία ήταν προδιαγεγραμμένο το ότι θα είναι το κτήμα ενός άλλου άνδρα τον οποίο θα έφερνε στο σπίτι ο αφέντης του σπιτιού.
Μπορεί λοιπόν αυτά να ήταν πριν από πολλές δεκαετίες αλλά τα κατάλοιπα του είναι σήμερα εδώ μπροστά μας. Οι γυναίκες θεωρούνται κτήματα που δεν έχουν δικαίωμα να βγουν έξω, να πάρουν πρωτοβουλίες, να σπουδάσουν να πιάσουν δουλειά.
Όλα αυτά τα ακούμε και τα διαβάζουμε καθημερινά. Πρόσφατα ακούσαμε στα κανάλια ότι την Δώρα την έλεγχε, με το ποιον μιλάει με το τι βλέπει στην τηλεόραση, έφτασε στο σημείο να διαγράψει τις φωτογραφίες. Όλα αυτά δείχνουν έναν άνθρωπο ο οποίος θεωρούσε τη Δώρα κτήμα του και τίποτα παραπάνω.
Ενώ αυτή η προσπάθεια αγιοποίησης από τον θείο του ότι ήταν το καλύτερο παιδί αποδεικνύει για μία ακόμα φορά ότι το Α και το Ω καθώς και η πλήρη ευθύνη της δημιουργίας γυναικοκτόνων την έχει ίδια οικογένεια, η οποία μεταφέρει τη βαθιά σαπισμένη λογική της πατριαρχίας και της κτήσης των γυναικών στις επόμενες γενιές. Δεν είχαμε γυναικοκτονίες μόνο το 2020-2021. Έχουμε κάθε χρόνο μόνο που τα τελευταία χρόνια έχουμε τη δυνατότητα να τις μαθαίνουμε άμεσα.
Γιατί οι γυναίκες αντιδρούν. Γιατί αρνούνται να υποφέρουν το βασανισμό την λεκτική και την σωματική βία. Αρνούνται να υποφέρουν και κάποιες δυστυχώς δολοφονούνται. Γιατί είχαν κατά τους δολοφόνους το θράσος να σηκώσουν το κεφάλι.
Αλήθεια ζούμε τελικά στην Ελλάδα του 2021 σε μία χώρα της Ευρώπης ή μήπως ζούμε στο σύγχρονο Ιράν της Ευρώπης στο οποίο εφαρμόζουμε πολιτικές όπου οι γυναίκες είναι κατώτερες από τους άντρες;
Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να ξεριζώσουμε αυτήν τη βαθειά πατριαρχία από μία κοινωνία η οποία είναι άρρωστη. Μία κοινωνία που επιστρέφει στο χθες και δεν βλέπει το σήμερα.
Στην σημερινή κοινωνία δεν μπορεί να υπάρχει σωτηρία.
Ο Έλληνας δεν ταρακουνιέται! Να θυμηθούμε την περίπτωση της Ελένης Τοπαλούδη όπου είχαμε τις κινητοποιήσεις και μετά από λίγο η Ελένη ξεχάστηκε.
Την υπόθεση της Καρολάιν, την υπόθεση της Γαρυφαλλιάς, την υπόθεση της Δώρας.
Η κοινωνία μας αντιδρά και μετά ξεχνάει. Η γενιά μας θα είναι ένα like ή μία κοινοποίηση ενός σελέμπριτις, κάποιου δημοσιογράφου ή ηθοποιού ο οποίος θα μας διατυμπανίζει και ότι θα σκίζει τα ιμάτιά του περί της προστασίας της γυναίκας και ότι η λύση είναι να δολοφονήσουμε όλους τους άντρες.
Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που συντελείται στις κοινωνίες είναι όταν τσουβάλιαζεις έναν ολόκληρο πληθυσμό. Γιατί έτσι νομίζεις ότι θα σώσεις κάποιον.
Αρνούμαστε να ακούσουμε τους ψυχολόγους και ψυχιάτρους τους κοινωνικούς επιστήμονες η οποία είναι εξαφανισμένοι από τα μέσα ενημέρωσης γιατί δεν πουλάνε.
Πουλάει μια ανάρτηση ή ένα στόρι στα social media κάποιου γνωστού και όχι η τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη για το τι φταίει.
Φταίει η πατριαρχική κοινωνία, και φταίνε τα νέα πρότυπα που βλέπουμε καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης των μεγάλων καναλιών.
Είναι ξεκάθαρο ότι για να προχωρήσουμε σαν κοινωνία οφείλουμε να παλέψουμε από τα πρώτα χρόνια των παιδιών στα σχολεία με την πλήρη έννοια της κοινωνικοποίησης την έννοια της αξίας της ανθρώπινης ζωής, της ισότητας των φύλων της πλήρης ενημέρωσης στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που έπρεπε να υπάρχει στα σχολεία από εχθές, παρόλες τις αντιδράσεις των συντηρητικών κύκλων.
Μετέπειτα να φτάσουμε και να μπούμε στα πανεπιστήμια με πλήρη ενημέρωση και στήριξη. Αργότερα στους χώρους εργασίας είμαστε η χώρα που αρνούμαστε να αναλάβουν τους ρόλους που πρέπει να έχουν οι ψυχολόγοι στα σχολεία στα πανεπιστήμια στο στρατό στην εργασία οι κοινωνικοί επιστήμονες.
Δεν είναι καταστολή ούτε ταμπού να μπορείς να μιλήσεις έναν ειδικό. Είναι η πρόληψη είναι η ενημέρωση και να προλάβεις καταστάσεις.
Από εκεί και πέρα οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι οι γυναίκες το 2021 έχουν δικαιώματα, στην εργασία στη ζωή. Ότι έχουν το δικαίωμα να φωτογραφίζονται όπως εκείνες επιθυμούν και όπως εκείνες θέλουνε. Να ντύνονται όπως θέλουν. Είναι αδιανόητο να στέκονται στα δικαστήρια κάποιοι και να λένε: Μα κύριε δικαστά φορούσε φούστα. Και επειδή φορούσε φούστα σου έδωσε κάποιο δικαίωμα; Όχι!! Δεν σου έδωσε κανένα δικαίωμα.
Οι απόψεις περί του ντυσίματος εκφράζει αυτό που προείπα ότι είμαστε το Ιράν της Ευρώπης και ας ενοχλούνται κάποιοι.
Είμαστε μία βαθιά συντηρητική και σάπια κοινωνία που παραμένει βαθιά άρρωστη.
Οφείλουμε όμως να την γιατρέψουμε και πρέπει .
Ας παλέψουμε ο καθένας και η καθεμία στο περίγυρό του με διάλογο να εξαλείψουμε αυτές τις απόψεις. Να μη διστάσουμε να μιλήσουμε όταν ξέρουμε ότι μία φίλη μία γειτόνισσα κακοποιούνται. Να μην την αφήσουμε λεπτό μόνη.
Ας τελειώνουμε τη βαθιά πατριαρχία και την σάπια κοινωνία σήμερα κιόλας!
Γιώργος Χάμπας
Κοινωνιολόγος
facebook
youtube
instagram
X
