Δεκαετία 1960!
Η γειτονιά της Αγίας Μαρίνας Καλοπλύτου (το όνομα απ’ τον ομώνυμο ποταμό Καλοπλύτη ή Κοντοποδού) είχε την τύχη να έχει στην περιοχή της:
- Τα «ΧΑΝΙΑ» πολυχώρος (στη σημερινή ορολογία), αφού υπήρχαν o Ξενώνας όπου διέμεναν οι άνθρωποι, τα καφενεδάκια, οι στάβλοι, για τα ζώα, όπου οι κάτοικοι των χωριών, απ’ τα Πανώχωρα (Αμανή και Πελιναίο) και τα Κατώχωρα (Καμπόχωρα και Μαστιχοχώρια) άφηναν τα ζωντανά τους, τα σαγματοποιεία, όπου οι ιδιοκτήτες των ζώων έφτιαχναν τα σαμάρια των, τα σιδηρουργεία, όπου με το αμόνι και το φυσερό (…) έφτιαχναν ή επισκεύαζαν τα πέταλα των ζώων.
- Το «Παζάρι» όπου οι παραγωγοί απ’ τα Καμπόχωρα, τον Κάμπο, τα Αρμόλια και την Καλαμωτή (εσπεριδοειδών, , κηπευτικών-λαχανικών και φρούτων ) κάθε ξημέρωμα έφερναν το «γομάρι», για να το πουλήσουν στους μανάβηδες του νησιού.
- Το «Χωρέμικο» το κτήμα που εκτεινόταν απ’ την οδό Πασπάτη- Απλωταριά- οδό Ατσικής –προσφυγικός συνοικισμός Λίμνης -στρατόπεδο Γκιάλα- προσφυγικός συνοικισμός Ριζαρείου –οδός Καλοπλύτου.
Το κτήμα εκείνη την εποχή αποτελούσε ένα επίγειο παράδεισο σπάνιων δέντρων και φυτών όπου «ξαπόσταιναν» χιλιάδες πουλιά, όλων των ειδών κατά το πέρασμα τους στην Αφρική.
Δεκαετία 1960!
Η εποχή της ανοικοδόμησης (…) και της άναρχης οικοπεδοποίησης.
Οι κυβερνήσεις της ΕΡΕ και του Κέντρου (υπουργός Δημοσίων Έργων Κ. Καραμανλής) έδιναν τη δυνατότητα με νομοθετήματα τους στους αετονύχηδες της εποχής να χτίζουν χιλιάδες στρέμματα γης, χωρίς να υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός και ρυμοτομία της περιοχής, χωρίς καμία πρόβλεψη για σχολική στέγη, πάρκα, παιδικές χαρές, κλπ.
Στην επαρχία και στη Χίο (…) λίγο καιρό αργότερα (επί της επταετούς χούντας 1967-1974 ) άρχισε η καταστροφή (…) αρχικά της «ΦΤΩΧΕΙΑΣ» και «ΝΕΑΣ» προκυμαίας, με τη δημιουργία πολυκατοικιών και του εκτρώματος του Τελωνείου και της παλιάς αστυνομίας και την αλλοίωση του νησιωτικού χαρακτήρα της.
Το «Χωρέμικο», που αποτελούσε μαζί με το Δημοτικό κήπο, τους περιβαλλοντικούς πνεύμονες της «Χώρας» άρχισε σιγά-σιγά, δια της ταχτικής της «σαλαμοποίησης» να γίνεται –άναρχα- οικόπεδα, χωρίς οι Δημοτικοί άρχοντες- αφού επέτρεπαν αυτό το ανοσιούργημα- τουλάχιστον να προβλέψουν ένα ρυμοτομικό σχέδιο, να σκεφτούν: Πού θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Πού θα πηγαίνουν τα παιδιά τους σχολείο; Πού θα παίζουν, σε ποιες παιδικές χαρές;
Σήμερα 2022!
Εν μέσω κλιματικής αλλαγής και μεγαλοστομιών- των εκάστοτε κυβερνήσεων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) και των Περιφερειακών και Δημοτικών αρχών- για την προστασία των πολιτών από τις δραματικές επιπτώσεις στη ζωή τους, επιχειρείται η μετατροπή ενός μεγάλου μέρους του κτήματος- λένε για 7, 5 στρέμματα- σε πάρκινγκ !!! (επί της οδού Ριζαρείου )
Οι εκάστοτε δημοτικές αρχές δεκαετίες, δεν πρόβλεψαν να δώσουν λύση στο μεγάλο ζήτημα της στάθμευσης των οχημάτων, τώρα έρχονται να δώσουν λύση!!!, με ένα ακόμα οικολογικό ανοσιούργημα, να μετατρέψουν το κτήμα, σε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων!!!
Να καταστρέψουν τις αιωνόβιες τσικουδιές, τις κουκουναριές, αμυγδαλιές, κουντουρουδιές και τα πλατάνια που επιβιώνουν μέσα στο Χωρέμικο.
Να αλλάξουν το μικρόκλιμα της «Χώρας». Να καταστρέψουν το βιότοπο χιλιάδων πουλιών.
Αλήθεια, οι κυβερνώντες πιστεύουν ότι:
- Μπορούν, να αλλοιώσουν τις μνήμες μας, να βγάλουν απ’ τη συνείδησή μας, τη λαϊκή παράδοση και την ιστορία του τόπου;
- Θεωρούν, ότι με τις πομπώδεις μεγαλοστομίες τους, μπορούμε να δεχθούμε την αλλοίωση του μικροκλίματος της γειτονιάς-περιοχής;
- Πιστεύουν, ότι η ιστορική κληρονομιά της γειτονιάς-Αγίας Μαρίνας Καλοπλύτου- μπορεί να θαφτεί κάτω απ΄ τη λήθη του χρόνου;
- Νομίζουν ότι ο λαός, δεν θα απαιτήσει τη σωτηρία της λαϊκής κληρονομιάς του, στους εργασιακούς χώρους, όπως το «Παζάρι», τα «Χάνια» και το κτήμα «Χωρέμικο»;
Το «Χωρέμικο» ανήκει στο λαό της Χίου ήταν και θα είναι ένα ανεκτίμητο δημιούργημα της φύσης και της εργασίας εκατοντάδων εργατών γης, που πότισαν με τον τίμιο ιδρώτα τους τη γη, που καλλιεργούσαν, με τα ροζιασμένα τους χέρια.
Η απελευθέρωση της Χίου, στα 1912, το έφερε στα χέρια του γαιοκτήμονα, που οι απόγονοί του-σήμερα- λόγω των υπέρογκων φορολογικών βαρών, το μετατρέπουν, σε ΟΙΚΟΠΕΔΑ!!!
Αφού από την δεκαετία του '80 έχουν μοσχοπουλήσει το μισό και παράλληλα την περιοχή του Αγίου Θωμά (τα παλιά Τσικούνικα, που ξεκινούσαν απ’ το Δημοτικό σχολείο μέχρι πάνω την Τρουλωτή…) χωρίς καμιά πρόβλεψη για σχολικό χώρο (νηπιαγωγείο), αντίθετα κατέστρεψαν τον αύλειο χώρο του 7ου Δ.σχ. ή παιδική χαρά)
Χώροι στάθμευσης υπάρχουν όπως: Το υπόγειο πάρκινγκ στο σούπερ μάρκετ Βασιλοπούλου και το υπαίθριο στο εμπορικό κέντρο Ψαρά που μπορούν να εξασφαλίσουν ικανό αριθμό θέσεων πάρκινγκ αντί να βάλουν χέρι στο «Χωρέμικο» αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία του. Από το πάρκινγκ της οδού Αλατίου και της Αγ. Άννας Καπελλάς φτάσαμε στο πάρκινγκ της Ριζαρείου μέσα στο Χωρέμικο… έλεος με τη δημοτική ευαισθησία των αυτοκινήτων.
Αλλά είναι τα κύρια προβλήματα της τοπικής αγοράς που πρέπει να παλέψει η Δημοτική αρχή για να λυθούν ώστε να γεμίσει από κόσμο (ακρίβεια, αυξημένος ΦΠΑ, ενεργειακή φτώχεια, χαμηλοί μισθοί και συντάξεις, πλειστηριασμοί). Δεν είναι τυχαίο ότι τα καταστήματα, ούτε τις Κυριακές που προτείνει η κυβέρνηση δεν ανοίγουν με απόφαση του εμπορικού συλλόγου..
Τέλος υπάρχουν σημαντικοί επιστημονικοί φορείς (περιβαλλοντικοί, αρχιτέκτονες, πολιτ. μηχανικοί, κ.α) που έχουν σημαντικές σοβαρές προτάσεις περιβαλλοντικής αξιοποίησης του «Χωρέμικου» αντί να οδηγηθεί στη λύση «της ανάπτυξης του τσιμέντου» που οραματίζονται κάποιοι «αναπτυξιολάγνοι»
Η πολιτεία, η Περιφέρεια Β. Αιγαίου (Π.Ε. Χίου) ο Δήμος Χίου, έχουν ιστορική ευθύνη, στο να πάρουν το «Χωρέμικο» και να το δώσουν στο λαό, στα παιδιά της πόλης, ως χώρο αναψυχής και άθλησης.. Ένας χώρος περιπάτου, παιδικής χαράς, άθλησης όπως της Φάρκαινας είναι εφικτός και σύννομος με το περιβάλλον. Κάθε άλλη σκέψη ανοίγει την όρεξη για νέα οικοπεδοποίηση με τη σφραγίδα του Δήμου. Εκλογές έρχονται (...) και όλοι θα κριθούν για τις επιλογές τους.
Ο Λαός της Χίου, δεν πρέπει να έχει καμιά αυταπάτη, δεν πρέπει να εφησυχάζει, έχει ανοίξει η όρεξη της πλήρους οικοπεδοποίησης του κτήματος.
Γιώργης Η. Αμπαζής
Δάσκαλος
Περιφερειακός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Β. Αιγαίου
facebook
youtube
instagram
X
