Οδός " Ελευθερίου Λιτσάκη" στον Κάμπο

Οδός «Ελευθέριος Λιτσάκης» θα ονομάζεται από σήμερα, η μέχρι πρότινος ανώνυμη,  οδός μπροστά από την οικία του Ελευθερίου Λιτσάκη στον Κάμπο, η οποία ενώνει την οδό Ζαννή και Μαρίας χαλκούση με εκείνη του Καλβοκορέση (κεντρική οδός Φραγκοβουνίου), κατόπιν ομόφωνης απόφασης του χθεσινού Δ.Σ..

 Ο Ελευθέριος Λιτσάκηςκατά τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε αγρότης (εσπεριδοκαλλιεργητής), αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης (1941-1945), στέλεχος του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος και είχε διατελέσει Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο της Χίου.

   Αναλυτικότερα, ο αείμνηστος Ελευθέριος Λιτσάκης του Νικολάου γεννήθηκε στον Κάμπο της Χίου στις 26 Ιουνίου του 1917. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του Κάμπου στην περιοχή Κλούβα. Υπήρξε γιός πολύτεκνης οικογένειας (3 κορίτσια και 4 αγόρια). Επαγγελματικά ενασχολήθηκε σ’ όλη του τη ζωή με την καλλιέργεια του γεμάτου εσπεριδοειδή κτήματος του πατέρα του στην περιοχή της Παναγίας της Παχειάς στον Κάμπο. Το 1963 παντρεύτηκε την Μαρία Γαλάτουλα από το χωριό Άγιο Γάλας της βόρειας Χίου. Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τον Νικόλαο και τον Κωνσταντίνο.

Λόγω της εκρήξεως του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για οκτώ συνολικά χρόνια, και συγκεκριμένα από το 1937 μέχρι και το 1945.Στο Αλβανικό μέτωπο πολέμησε ως απλός στρατιώτης στην 1η γραμμή από τις 10-11-1940 μέχρι και τις 23-4-1941 στις τάξεις του 23ου Συντάγματος Πεζικού (η ελληνική κυβέρνηση του απένειμε αναμνηστικό μετάλλιο στις 2-10-1986). Τον Οκτώβριο του 1941 διέφυγε από την κατεχόμενη από τους Ναζί Χίο στην Τουρκία. Προηγουμένως, είχε κατορθώσει να γλιτώσει τη ζωή του την ώρα που οι Γερμανοί τον οδηγούσαν για εκτέλεση στο Κοντάρι. Τους ξέφυγε στην αρχή του αεροδρομίου, όπως ερχόμαστε από Χώρα. Στη Μέση Ανατολή υπηρέτησε στον εκεί ελληνικό στρατό στις τάξεις 1ης ελληνικής Ταξιαρχίας, προήχθη στο βαθμό του Δεκαννέα στις 3-4-1944 και απελύθη από το στρατόπεδο του Ντεκαμερέτης  Ερυθραίαςστις 10-9-1944(η ελληνική κυβέρνηση του απένειμε αναμνηστικό μετάλλιο στις 2-10-1986).

Όταν, μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, επέστρεψε στη Χίο ασχολήθηκε με το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα. Θήτευσε για πολλά χρόνια ως Σύμβουλος στον Γαλακτοκομικό και στον Κηπευτικό Συνεταιρισμό Χίου. Διετέλεσε Πρόεδρος στην Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών. Για την συνδικαλιστική και συνεταιριστική του δραστηριότητα στον αγροτικό τομέα βραβεύτηκε από το Υπουργείο Γεωργίας τον Απρίλιο του 1985. Δημοτικός Σύμβουλος εκλέχτηκε στο Δήμο της Χίου με Δημάρχους τον Σωκράτη Χέλιο (1964-1968) και τον Στέφανο Τσουρή (1975-1978).Στις εκλογές του 1975 βγήκε πρώτος σε σταυρούς από την Δημοτική του παράταξη και εκτελούσε και χρέη Δημαρχών κατά την απουσία του Δημάρχου. Ποτέ ως Δημοτικός Σύμβουλος δεν αποδέχτηκε να εισπράξει την οικονομική αποζημίωση που εδικαιούτο για τη συμμετοχή του στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου.

Απεβίωσε στις 2 Ιανουαρίου του 2015 σε ηλικία 98 ετών.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.