Με τον όρο βουβωνοκήλη περιγράφεται η προβολή ενδοκοιλιακών οργάνων, συνήθως εντέρου ή επιπλόου, μέσα από ένα αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος στη βουβωνική περιοχή. Αποτελεί τη συχνότερη μορφή κήλης και εμφανίζεται κυρίως στους άνδρες. Μπορεί να είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις επεκτείνεται έως το όσχεο, οπότε ονομάζεται οσχεοβουβωνοκήλη. Διακρίνεται σε λοξή και ευθεία, ανάλογα με τον μηχανισμό προβολής.
Η εμφάνιση της βουβωνοκήλης σχετίζεται με κληρονομική προδιάθεση, διαταραχές του κολλαγόνου, παχυσαρκία, άρση βάρους, χρόνια δυσκοιλιότητα, χρόνιο βήχα, κάπνισμα, εγκυμοσύνη, προηγούμενες επεμβάσεις και προχωρημένη ηλικία. Αντίστοιχα, η διαφραγματοκήλη οφείλεται σε αδυναμία του διαφράγματος, επιτρέποντας στο στομάχι να μετακινηθεί προς τον θώρακα, είτε με τη μορφή κατ’ επoλίσθηση διαφραγματοκήλης είτε ως παραοισοφαγοκήλη.
Η βουβωνοκήλη μπορεί αρχικά να είναι ασυμπτωματική. Συχνά παρατηρείται διόγκωση που εμφανίζεται και υποχωρεί, αίσθημα βάρους, καύσος ή πόνος, ιδιαίτερα κατά την όρθια στάση ή τη σωματική καταπόνηση. Σε προχωρημένα στάδια ή σε περίπτωση περίσφιξης, μπορεί να παρουσιαστούν έντονος πόνος, ναυτία, έμετος και αναστολή αποβολής αερίων και κοπράνων, καταστάσεις που απαιτούν άμεση αντιμετώπιση.
Η διαφραγματοκήλη εκδηλώνεται κυρίως με καούρες, οπισθοστερνικό καύσο, δυσκολία στην κατάποση, ερυγές και, σε σοβαρότερες περιπτώσεις, αναπνευστική δυσχέρεια.
Η διάγνωση της βουβωνοκήλης τίθεται συνήθως με την κλινική εξέταση από Γενικό Χειρουργό. Συμπληρωματικά μπορεί να ζητηθεί υπερηχογράφημα, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις αξονική ή μαγνητική τομογραφία. Για τη διαφραγματοκήλη χρησιμοποιούνται εξετάσεις όπως ακτινογραφία με βαριούχο γεύμα, γαστροσκόπηση και μανομετρία οισοφάγου.
Για τη βουβωνοκήλη δεν υπάρχει συντηρητική λύση. Η οριστική θεραπεία είναι η χειρουργική αποκατάσταση. Η σύγχρονη προσέγγιση βασίζεται στη λαπαροσκοπική αποκατάσταση (TAPP ή TEP), με τοποθέτηση πλέγματος πίσω από τους μύες, προσφέροντας ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, ταχεία ανάρρωση και χαμηλά ποσοστά υποτροπής.
Στη διαφραγματοκήλη, αρχικά εφαρμόζεται συντηρητική αγωγή. Όταν αυτή αποτύχει, η λαπαροσκοπική χειρουργική αποκατάσταση με διόρθωση του διαφράγματος και θολοπτύχωση προσφέρει μόνιμη λύση με υψηλά ποσοστά επιτυχίας.
Η έγκαιρη χειρουργική αντιμετώπιση προλαμβάνει επικίνδυνες επιπλοκές, μειώνει τον κίνδυνο περίσφιξης και εξασφαλίζει καλύτερα λειτουργικά αποτελέσματα και ποιότητα ζωής.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη βουβωνοκήλη και τη διαφραγματοκήλη, επικοινωνήστε με τον Γενικό Χειρουργό Δρ. Αλέξανδρο Κυρίτση.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
facebook
youtube
instagram
X
