Συμβουλές και προτάσεις για μια ανώδυνη οικογενειακή συγκατοίκηση!
Covid-19: αυτός ο άγνωστος!
To τελευταίο διάστημα μας έχει απασχολήσει ιδιαίτερα ο Covid-19, ένας νέος ιός που φαντάζει σαν αόρατη απειλή που εισέβαλε στην καθημερινότητα μας με τρόπο επιθετικό, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα μας και προκαλώντας εκπτώσεις στην ποιότητα της ζωής μας εγείροντας ταυτόχρονα ποικίλα συναισθήματα με τη ζυγαριά, για την ανθρώπινη σκέψη και ψυχή, να κλείνει υπέρ των αρνητικών.
Από τη Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020, το Τμήμα Παιδιών και Εφήβων εναρμονίστηκε με τα ενδεδειγμένα μέτρα πρόληψης της πολιτείας για τη διασφάλιση τόσο των ωφελούμενων όσο και των συνεργατών μας.
Έχοντας την πολυετή εμπειρία από την εφαρμογή των θεραπευτικών προγραμμάτων μέσω τηλεδιάσκεψης για παιδιά/εφήβους απομακρυσμένων περιοχών που δεν έχουν δυνατότητα να λάβουν κάποιο είδος δια ζώσης θεραπείας και αξιοποιώντας σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, το Τμήμα Παιδιών και Εφήβων ανταποκρίθηκε άμεσα στα αγωνιώδη αιτήματα των οικογενειών για τη συνέχιση των θεραπευτικών προγραμμάτων τους εξ αποστάσεως, όπου αυτό ήταν εφικτό.
Λαμβάνοντας υπόψιν τις συναισθηματικές διακυμάνσεις που επέφερε αυτή η συνθήκη, θεωρήσαμε χρέος μας να παραμείνουμε συμπαραστάτες και να παρέχουμε πρόσθετη υποστήριξη από απόσταση στα άτομα που χρήζουν της βοήθειας μας.
Στηρίζοντας τις οικογένειες εν καιρώ «περιορισμού στο σπίτι»!
Τα πάνω κάτω έχουν έρθει στη ζωή μικρών και μεγάλων και κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει χρονικά πόσο θα διαρκέσει όλο αυτό. Ερωτήματα που δεν έχουν προς το παρόν σαφή απάντηση, μικροί και μεγάλοι σε κρίση, με τους γονείς να καλούνται να διαχειριστούν πρακτικά ζητήματα. Ο μακρόχρονος υποχρεωτικός εγκλεισμός ενδεχομένως να προκαλέσει εκνευρισμό και θυμό, δεδομένου ότι περιορίζεται η ελευθερία μας, καθώς επίσης και να αναδείξει προβλήματα που ταλανίζουν την οικογένεια μας. Ας δούμε μερικές χρήσιμες προτάσεις.
Κατεβάζοντας ρυθμούς και χαμηλώνοντας τις προσδοκίες μας.
Περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί και όλοι αμοιβαία πρέπει να μειώσουμε τις προσδοκίες που έχουμε από τα πρόσωπα του περιβάλλοντος μας. Αν για παράδειγμα ζητάμε από το παιδί μας να τακτοποιήσει το δωμάτιό του σε καθημερινή βάση και είναι απρόθυμο, απλά ας το ζητήσουμε δύο φορές την εβδομάδα. Σίγουρα, η κατανομή υπευθυνοτήτων στα παιδιά δεν είναι απαγορευτική, χωρίς όμως να φτάνουμε στην υπερβολή. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψιν την ηλικία των παιδιών μας και τα ενδιαφέροντα τους.
Μίλησε κανείς για ξυπνητήρι;
Κάποιοι άνθρωποι παραλύουν στην σκέψη των ατελείωτων ωρών χωρίς πρόγραμμα. Για την ώρα αφύπνισης, ας είμαστε πιο χαλαροί, αφήστε τα μεγαλύτερα παιδιά να σηκωθούν με το δικό τους ρυθμό, δεν πειράζει αν σηκωθούν αργότερα. Στα μικρά παιδιά και στις πιο μικρές ηλικίες ωστόσο, η διατήρηση της ρουτίνας τους δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας. Τα γεύματα και οι ώρες του ύπνου για τα πιο μικρά παιδιά καλό είναι να παραμείνουν όπως ήταν και πριν.
Τα παιδιά δικαιούνται να βαρεθούν!
Η αντιμετώπιση της πλήξης και της ανίας από την πλευρά των παιδιών απαιτεί την καλλιέργεια και τη χρήση της φαντασίας. Η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου είναι μια σημαντική δεξιότητα. Και αν οι ενήλικες δυσκολευόμαστε να απεμπλακούμε από την παρεμβατικότητα μας στη διαχείριση του χρόνου των παιδιών, τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος να συνεργήσουμε σε δημιουργικές δραστηριότητες. Π.χ. ένα άδειο κουτί δημητριακών, πώς μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί; Οι γονείς είναι γεμάτοι ιδέες και μπορούν να γίνουν επινοητικοί. Πρόκειται για μια καλή ευκαιρία να περάσουμε χρόνο μαζί μικροί και μεγάλο με έναν τρόπο δημιουργικό.
Εναλλαγή των δραστηριοτήτων μέσα στην ημέρα για εγρήγορση.
Είναι σημαντικό να εναλλάσσουμε τις δραστηριότητες μέσα στη διάρκεια της ημέρας. Αυτό σημαίνει για παράδειγμα ότι από δραστηριότητες που απαιτούν κίνηση μπορεί να περνάμε σε δραστηριότητες που απαιτούν συγκέντρωση ή που απαιτούν άλλες γνωστικές δεξιότητες.
Αξιοποιώντας την ηλεκτρονική επικοινωνία.
Μπορούμε να διατηρήσουμε τους κανόνες που ίσχυαν και πριν τον περιορισμό, όσον αφορά τη χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Ωστόσο, μπορεί να αυξηθεί ο χρόνος επικοινωνίας με τους φίλους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι κάτι που χαλαρώνει και ευχαριστεί τα παιδιά.
Και με τη μάθηση τι γίνεται;
Οι πρωινές ώρες καλό θα είναι να αφιερωθούν σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τη μάθηση, εφόσον ήταν η χρονική ζώνη της ημέρας που το παιδί φοιτούσε στο σχολείο και τα παιδιά ήταν συνηθισμένα. Ήδη έχει ξεκινήσει η διανομή του υλικού από τα σχολεία που θα δουλευτεί εξ αποστάσεως, οπότε τα παιδιά μπορούν να αφιερώσουν το χρόνο τους εκείνη την ώρα σε αυτό. Προσοχή στις υπερβολές! Ο γονέας δεν καλείται να παίξει το ρόλο του δασκάλου, ούτε πρέπει να τηρεί ένα αυστηρό πρόγραμμα μάθησης με εξαντλητικές πρακτικές επαναλήψεων, κάλυψης ύλης και προφορικών εξετάσεων.
Ας αλλάξουμε θέμα.
Σίγουρα η ενημέρωση και η πληροφόρηση είναι καίριας σημασίας, ωστόσο και αυτή πρέπει να γίνεται με μέτρο. Ο πανικός είναι μεταδοτικός. Ας αποφύγουμε να αναπαράγουμε ξανά τα ίδια και τα ίδια, να βλέπουμε τις ίδιες εικόνες. Ας βάλουμε ένα όριο στις ατέρμονες συζητήσεις για τον κορωνοϊό, απαιτείται να μιλήσουμε και για κάτι άλλο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Κρατήστε στιγμές για τον εαυτό σας.
Είναι σημαντικό. Μπορούμε να παρέχουμε στον εαυτό μας μια στιγμή απομόνωσης από το συνεχές της διαρκούς παρουσίας μας στο χώρο. Φυσικά, αυτό είναι πολύ πιο εύκολο για τις οικογένειες που διαθέτουν ένα μεγάλο σπίτι. Σε ένα μικρό διαμέρισμα αυτό γίνεται λίγο πιο περίπλοκο. Ωστόσο είναι εντελώς υγιές τα άτομα να θέλουν να έχουν και κάποιες στιγμές απομόνωσης.
Κορωνοϊός: τι να πούμε στα παιδιά ανάλογα με την ηλικία τους.
Παιδιά από 18 μηνών έως 2 ετών.
Κυρίως, θα εστιάσουν στα συναισθήματα που θα μεταδώσετε στις πληροφορίες σας σχετικά με το γιατί θα παραμείνουν στο σπίτι. Επιλέξτε απλές λέξεις και σύντομες πληροφορίες.
Παιδιά από 3 έως 5 ετών.
Είναι σημαντικό να τους μιλήσουμε με απλά λόγια. Μπορούν να κάνουν τη σύνδεση μεταξύ των πραγμάτων. Εξηγήστε π.χ. ότι όταν είμαστε άρρωστοι, μπορούμε να μεταδώσουμε την ασθένειά μας στους φίλους μας και ότι πρέπει να μείνουμε λίγο χωρίς να τους δούμε. Το παιδί θα ακούσει το μήνυμά σας σχετικά με το τι είναι σημαντικό για να "είμαστε πιο δυνατοί από την ασθένεια" ή " για να εξαφανίσουμε την ασθένεια".
Παιδιά σχολικής ηλικίας.
Στα πιο μεγάλα παιδιά μπορούμε να δώσουμε περισσότερες πληροφορίες και στοιχεία. Είναι μια περίοδος που τους απασχολούν σκέψεις και ζητήματα κινδύνου, θανάτου, φόβου. Αποκρινόμαστε στις ερωτήσεις τους, τους ακούμε, χωρίς ωστόσο να αναπτύσσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα τους υπέρ του δέοντος.
Έφηβοι.
Έχουν διαφοροποιημένη αντίληψη του κόσμου, της οικονομικής κατάστασης, της υγείας. Είναι μια καλή ευκαιρία για να τους ανακαλύψουμε μέσα από την ανάπτυξη της βαθυστόχαστης σκέψης τους και την καλλιέργεια της ωριμότητας τους.
Και όπως πολύ όμορφα συνοψίζει στους παρακάτω στίχους η Κική Δημουλά τους καιρούς που διανύουμε, «Ν΄αντέξουμε είναι το ζητούμενο, όχι να καταλάβουμε».
Συντάκτης Κειμένου :
Ελευθερία Αδαμ. Μπινίκου
Ψυχολόγος
Msc Παιδί και Έφηβος : Πρόληψη και Θεραπεία.
Τμήμα Παιδιών & Εφήβων
Κέντρο Παιδιού & Εφήβου
facebook
youtube
instagram
X
