Τα άντερά μας τα χωνεύουμε;

Από την στιγμή που εκδόθηκε η ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου για την Απλωταριά και οι αντιδράσεις που προκάλεσε η απόφαση της Δημοτικής Αρχής να επιτρέψει στα καταστήματα να στρώνουν καρέκλες και τραπέζια στον εμπορικό δρόμο, στο μυαλό μου γύρισαν κάποια καλοκαιρινά ταξίδια ανά την Ελλάδα, όσες φορές έτυχε, όπως επίσης και οι αναμνήσεις από διακοπές.

Σε όλα αυτά που σκέφτηκα μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από μπαράκια και καφέ γεμάτα κόσμο μέσα στα κυκλαδίτικα σοκάκια, μικρά κουτουκάκια που απλώνουν τα τραπέζια τους σε καλντερίμια γεμάτα ζωντάνια και χρώματα, βολτούλες στις βιτρίνες και στα μαγαζιά το βράδυ, περατζάδες από στέκια βραδινά που ο μόνος θόρυβος είναι η φωνές στις παρέες και τα γέλια....

Ξύνπησα γρήγορα.... Επανήλθα στην πραγματικότητα.... Στη Χίο ο εμπορικότερος δρόμος δεν μπορεί να γίνει έτσι! Δεν πρέπει! Εδώ ισχύουν άλλοι κανόνες, υπάρχει άλλη κουλτούρα και τα βιβλία του Μεσαίωνα πωλούνται κατά δεκάδες στα βιβλιοπωλεία.... Όχι, να μην επιτραπεί να βεβηλωθεί με ψυχαγωγικό τρόπο η Απλωταριά. Γιατί; Γιατί ο Εμπορικός Σύλλογος, ο καθόλα σεβαστός, διατηρεί επιφυλάξεις.

Μόνο που με αυτό ακριβώς τον τρόπο, τουλάχιστον με βάση όσα επιχειρεί η ανακοίνωση των εμπόρων, καλούμαστε να επανακαθορίσουμε τη στάση μας σε όλα τα επίπεδα, ίσως και τα παγκόσμια. Αν δεν γίνεται αυτό που προτείνει ο Δήμος, δηλαδή να μπουν τραπέζια και καρέκλες μετά το κλείσιμο των καταστημάτων στον πεζόδρομο, τότε η Απλωταριά θα πρέπει να αφεθεί στην πραγματική της τύχη που προφανώς απασχολεί μόνο εκείνους που διατηρούν καταστήματα.

Όλοι οι άλλοι, εγώ ή εσείς που δεν έχουμε κατάστημα εκεί, τι θα πρέπει να κάνουμε. Η κοινή λογική δεν χωρά μέσα στις ανακοινώσεις του Εμπορικού Συλλόγου; Ο μέσος πολίτης που επιθυμεί να περπατά, να θαυμάζει και να απολαμβάνει τις ήσυχες γωνιές της πόλης δεν έχει λόγο;

Λυπάμαι που το λέω αλλά πρόκειται για μια αναχρονιστική σε όλα της άποψη.

Η Απλωταριά είναι το παράδειγμα της ανάπτυξης πολλαπλών διαστάσεων μιας περιοχής της πόλης που βγήκε από τη ναφθαλίνη της αφάνειας για να μετατραπεί σε επίκεντρο της δραστηριότητάς της όλες τις ώρες και τις μέρες της εβδομάδας.

Το πρώτο βήμα προς μια τέτοια διαδικασία ήταν η πεζοδρόμηση τηςΑπλωταριάς και το δεύτερο βήμα, όπως θετικά προκύπτει, η διάθεσή της προς χρήση των πολιτών (και καταναλωτών) με οποιαδήποτε μορφή εμπορικής δραστηριότητας διατηρούσε.

Κάθε άλλη σκέψη για περιορισμό είτε του πρώτου κλάδου (έμποροι), είτε του δεύτερου (εστίαση – καφετέριες) τείνει να χαρακτηριστεί  μονομερής και άρα εξεταστέα ως προς τη νομιμότητά της και την απαίτησή της.

Κανένας δρόμος πουθενά στον κόσμο δεν έχει αποκλειστικό χαρακτηρισμό και χρήση. Ας μην είμαστε οι πρώτοι παγκοσμίως που θα πρωτοτυπήσουμε και ας αφήσουμε τη λογική να υπερισχύσει των όποιων άλλων ιδεολογικών πρωτίστως διαφορών και ας σταματήσουμε να αντιμετωπίσουμε τις ζωές μας και την καθημερινότητα μας με κλειστούς όρους. Αυτές οι λογικές προκάλεσαν εν μέρη όσα βιώνουμε σήμερα.

 Τα μονοπώλια που καθημερινά καταδικάζουμε (ως Επιμελητήριο).... ας παύσουν να ισχύσουν και στους δρόμους μας....  

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.