Ήταν καλοκαίρι του 2007, όταν ένας κοινός φίλος μας έφερε κοντά, να
παρουσιάσουμε μαζί τη δισκογραφική σου δουλειά, «ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ», από τη συχνότητα του ΧΙΟΣ FM.
Πρέπει να ομολογήσω και να απολογηθώ, για τη δυσπιστία και την επιφύλαξη, που πέρασε σαν σκέψη, αφού δε σε γνώριζα και που βέβαια αυτοστιγμή διέλυσες, με την ευγένεια, το ήθος, την εξαιρετική δουλειά σου, την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία σου εν γένει.
Μετά από εκείνο το θαυμαστό ερτζιανό ημίωρο, είχα αποκτήσει ένα σπάνιο λατρευτό φίλο, ένα καλλιεργημένο άνθρωπο, που εκτός από τιμή, η συναναστροφή μαζί του αποτελούσε κεφάλαιο, κέρδος, ωφέλεια, γνώση, ευλογία.
Ήταν ίσως η μοίρα που συνέτεινε, να έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στο νησί του προγόνου σου Πειραντάκου, από τον Πύργο της Τήνου, αυτού που η τύχη και το Αιγαίο έφεραν στην Καλαμωτή, τον ρίζωσαν, για να σας αφήσει σαν “τσούκλι”, αλλά και σαν τίτλο θα μου επιτρέψεις, το προσωνύμιο «Ντηνιακός».
Αγαπημένε μας Γιώργο
«Το επόμενο πρωί» δεν θα 'ναι ίδιο για κανέναν μας:
– Δεν θα 'ναι ίδιο για την ακριβή σου Ράνια, επίσημα ένα χρόνο στο πλευρό σου, στο Γολγοθά σου, και με την ευλογία του Θεού και τις ευχές των δικών σας, στις 24 Αυγούστου του 2012, τι ειρωνεία, στη πατρογονική χωριοεκκλησιά της Καλαμωτής, την Αγία Παρασκευή, όπου σπαράζουμε με το τελευταίο αντίο.
Φυσικά, δεν «θα 'ναι ίδιο» για την πονεμένη μητέρα σου, τ' αδέλφια σου, τους θειους και τα ξαδέλφια σου, τους παιδικούς σου φίλους και συμμαθητές, τους συγχωριανούς, αλλά και όλους τους Χιώτες.
– Δεν θα είναι το ίδιο για τον ΑΞΑΝΕΜΟ, το φεστιβάλ που ξεκίνησε από τη Νότια Χίο για να γίνει από τις πιο αξιοσημείωτες θερινές καλλιτεχνικές και πολιτιστικές διοργανώσεις, με εμβέλεια πέρα από την Καλαμωτή και τη Χίο και απήχηση σε όλο το Αιγαίο.
Συνιδρυτής και συνοραματιστής του Φεστιβάλ, εσύ και η γνώση σου, η πείρα και η τέχνη σου, κρατούσες το πηδάλιο σθεναρά, ανεβάζοντας τον πήχη, αφού παρά τη σεμνότητα, τη συστολή και την ηπιότητα του χαρακτήρα σου, δεν ήσουν (είσαι) άνθρωπος των μικρών πραγμάτων.
– “Το επόμενο πρωί” θα είναι δύσκολο και για το Σύλλογο Καλαμωτουσίων
Αττικής, χρόνια τώρα ενεργό του μέλος , την ίδια την Καλαμωτή, που σε
γέννησε και σ' ανάθρεψε και η γη της σε δέχεται αιώνια στην αγκάλη της.
- Δεν θα 'ναι ίδιο για το ΤΡΙΦΩΝΟ, το αγαπημένο σχήμα, που συνέτεινες να πάρει νέα πνοή με τη συμμετοχή σου και που η Ερωφίλη και ο Δημήτρης (Υφαντής), θα πορεύονται πλέον μουσικά υπό τη σκέπη σου, στο πνεύμα και την καλλιτεχνική σου αντίληψη.
– Δεν θα 'ναι το ίδιο για τον ελληνικό μουσικό κόσμο, αφού εσύ, με την
ανοδική σταθερή πορεία, την πειραματική σκέψη, τη δημιουργία και τη
συνεχώς ροκ διάθεση και προσέγγιση, τη σπινθηροβόλα παρουσία σου,
ανέτρεπες δεδομένα, εμπλούτισες την εργογραφία στο γνήσιο και αυθεντικό
ελληνικό τραγούδι, πέρα από συρμούς, μόδες, κατεστημένα και εμπορικές
πρακτικές, ενώ έδινες παράλληλα το δικό σου σήμα και στίγμα σε αγαπημένα ακούσματα.
Αγαπημένε μας Γιώργο
Θα σε κρατάμε στη μνήμη μας, σαν ένα πολύ δικό μας άνθρωπο, που εντελώς άδικα, απρόσμενα και βίαια αποχωριζόμαστε, έναν ακριβό φίλο, ένα μεγάλο καλλιτέχνη, που με την ευαισθησία και το ήθος του χάραξε τη διαδρομή, τη σύντομη χρονικά, αλλά με σταθερή τροχιά, προς την αθανασία.
Αγαπημένε μας
Το πνεύμα σου θα παραμένει στο διηνεκές να προστατεύει και να φωτίζει την ψυχή μας, γιατί Γιώργο, εκείνο το λεπτό, ψηλό, μελαχρινό παλικάρι με τους εξαιρετικούς τρόπους, με τη γλυκύτητα στην έκφραση και τη συμπεριφορά, που είχα τη λαμπρή τύχη να γνωρίσω το καλοκαίρι του 2007, να συνδεθώ μαζί του και να με τιμήσει με τη βαθειά φιλία του, θα υπάρχει πάντα δίπλα μας, με τις μουσικές και τα τραγούδια του, με τον καλό του λόγο και το καλλιτεχνικό του κύρος, ανεξίτηλο στις αναμνήσεις μας, παραστάτη και οδηγό, γιατί όχι, στα όνειρά μας.
Λατρεμένε μας Γιώργο
“Το επόμενο πρωί” μας βρίσκει φτωχότερους, αγιάτρευτα λυπημένους, μόνους, γυμνούς και μέσα σε βαθύ πένθος, ένα πένθος να ταιριάζει μόνο στον Άδωνη και τον Αϊ Γιώργη, που έφερες το όνομά του.
Καλό ταξίδι και καλήν αντάμωση.
facebook
youtube
instagram
X
