Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αποτελούν «βαρίδι»;

Προβλήματα που διαρκούν μεγάλα χρονικά διαστήματα προκαλούν ψυχική κόπωση και κάποια στιγμή τα  αισθάνεσαι σαν βαρίδι.

Αναζητάς να απαλλαγείς από το βάρος, αναζητάς ελάφρυνση, ξεφόρτωμα ακόμα και αν κοστίσει. Γεμάτη η  ζωή από τέτοιες καταστάσεις είτε αφορούν σχέσεις είτε δεσμούς που πίστευες ιερούς και αδιάρρηκτους κλπ.

Τα νησιά του ΒΑ Αιγαίου προσαρτήθηκαν στον εθνικό κορμό πριν από 118 χρόνια (η κυρία Αγγελοπούλου παρέλειψε να εκδώσει αναμνηστικό συλλεκτικό νόμισμα). Από τότε τα νησιά μας, ως αμυντικός θώρακας της Ελλάδας (έτσι τα λέμε στα λόγια), μέχρι σήμερα ζούνε διαρκώς με την απειλή των υπεναντίων.

Βίωσαν τον κατατρεγμό της μικρασιατικής καταστροφής 1922, τον συναγερμό στον διωγμό του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955, τα απόνερα των ελληνοτουρκικών κρίσεων της δεκαετίας του ’60, του 1974, την πολεμική ατμόσφαιρα του 1987 και των Ιμίων το 1996.

Τα τελευταία χρόνια είναι ‘’επί ποδός πολέμου’’ από τις ορδές μυριάδων παράνομων μεταναστών από τον Ερντογάν που τα κατακλύζουν και την επιμονή να δημιουργηθούν σε όλη την ανατολική μεθόριο τεράστιοι μουσουλμανικοί πυρήνες. 

Διαρκής ένταση και ανησυχία στον υπέρηχο των αερομαχιών και των απειλητικών διελεύσεων του εχθρικού στόλου.

Ο κατ’ ευφημισμόν αμυντικός θώρακας καταρρέει από την ατελείωτη οικονομική κρίση και την απόλυτη κοινωνική, διοικητική και πολιτική σύγχυση που δημιουργεί η οφθαλμοφανώς λανθασμένη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος στα νησιά.

Έχει στραγγίσει η ψυχή των νησιωτών μας από την αδιαφορία στα μείζονα οικονομικά και εθνικά προβλήματα που τους εξαθλιώνουν.

Θα εστιάσω στον τόπο μου την Χίο. Κραυγάζουν οι κάτοικοι «απαλλάξτε μας από τον μεταναστευτικό άχθος, δεν αντέχουμε άλλο».

Η δημόσια ζωή του νησιού έχει εγκλωβιστεί εδώ και έξι χρόνια στην δυσεξήγητη κυβερνητική αγωνία στο πώς θα διαβιώνουν οι χιλιάδες λαθρομετανάστες που έχουν ‘’φουντάρει’’ στα νησιά μας αδιαφορώντας παντελώς για τους ντόπιους.

Κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία βούλιαξε από τις αλλεπάλληλες κρίσεις. Το μαστίχι και λίγο ναυτιλιακό συνάλλαγμα δίνουν μια ψευδαίσθηση οικονομικής δραστηριότητας. Το κράτος με επιδόματα και ανακύκλωση ολιγόμηνων συμβάσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση έχει μεταλλαχθεί σε πρωτεύοντα εργοδότη.

Τι μέλλον έχει ένα τόσο ευαίσθητο κομμάτι της Χώρας που επιβιώνει από τα κρατικά επιδόματα, συνοριοφύλακες και ΜΚΟ;

Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούν τα τακτικά σε συχνότητα υπουργικά ‘’μπουρλότα’’ δέσμευσης εκατοντάδων στρεμμάτων γης για την δημιουργία πρότυπου οικισμού διαβίωσης των προαναφερόμενων πυρήνων;

Η ζωή στο μαρτυρικό νησί της Χίου και στα άλλα νησιά έχει απορρυθμιστεί και υπονομεύεται επικίνδυνα.

Αθηνοκεντρικά ΜΜΕ εντέχνως επιχειρούν να περάσουν στην χέρσα Ελλάδα μήνυμα ανυποταξίας των νησιωτών στην ‘’ευρωπαϊκών’’ προδιαγραφών επίλυση του μεταναστευτικού.

Διαποτίζουν την κοινή γνώμη ότι οι Χιώτες, οι Μυτιληνιοί, οι Σαμιώτες και προσφάτως οι κάτοικοι του Έβρου ευθύνονται για την πολύχρονη αναστάτωση, ότι η πατριωτική φωνή των κατοίκων των νησιών είναι μισαλλόδοξη και ξενοφοβική.

Τα είκοσι ή τα πενήντα χρόνια στον ιστορικό χρόνο είναι κόκκος στην άμμο, αρκούν όμως για να μεταλλαχθεί ο πληθυσμός των νησιών σε σημείο αμφισβήτησης της εθνικής τους υπόστασης.

Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν είναι ζωγραφιές στον χάρτη της Ελλάδας. Είναι τα αμετακίνητα σταλίκια και το προκεχωρημένο αμυντικό όρυγμα της Χώρας, είναι οι αιματοβαμμένοι ιστοί της Ελληνικής σημαίας που με γυμνά μάτια βλέπουν καθημερινά οι απέναντι. Κανένας πακτωλός χρημάτων και καμιά σκοπιμότητα δεν θα τα μετατρέψει σε βαρίδι του Έθνους.

Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης

Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.          

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.