Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι στον Ποντοπόρο Έλληνα Ναυτικό και τις ιδιαίτερα δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας του, αλλά οι δηλώσεις ενός ακόμη νέου υπουργού εμπορικής ναυτιλίας για «φρου φρου κι αρώματα», και για τα «πολλά λεφτά» που παίρνουν οι ποντοπόροι ναυτικοί, με σπρώχνουν να επανέλθω.
Να ενημερώσω λοιπόν τον κ. Κικίλια ότι ως απόμαχος πλέον της αρμύρας, γνωρίζω πολύ καλά τι θα πει να είσαι Ποντοπόρος ναυτικός, και το τι πέρασα όλα αυτά τα χρόνια στην θαλασσινή μου καριέρα, αλλά νιώθω ευλογημένος και τυχερός γιατί κατάφερα να φθάσω στο τέρμα, στο οποίο δυστυχώς πολλοί συνάδελφοι και φίλοι δεν κατάφεραν να φθάσουν.
Έχει ενημερωθεί άραγε ο κύριος υπουργός εμπορικής ναυτιλίας πως είναι η καθημερινότητα του ναυτικού ιδιαίτερα τα τελευταία και τωρινά χρόνια μέσα στα πλοία, μιας και το 90% της θαλασσινής καριέρας μου ήταν σε δεξαμενόπλοια, να τον ενημερώσω ότι από της αρχές του 2000, ο ποντοπόρος ναυτικός άρχισε σιγά-σιγά να νιώθει μια ιδιαίτερη πίεση και στρες, τόσο από την τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους, που για τον ποντοπόρο ναυτικό ήταν καταδίκη και του απαγόρευσαν την έξοδο στα λιμάνια (λες και είμασταν τρομοκράτες), όσο και από τις επιθεωρήσεις Πετρελαϊκών εταιριών, από τοπικά λιμεναρχεία, την σημαία του πλοίου, και από την ναυτιλιακή εταιρεία.
Τα πλοία για τους Ναυτικούς έχουν γίνει πλέον «πλωτές φυλακές», ζώντας στην ουσία μέσα σε ένα καράβι για αρκετούς μήνες, έχοντας πολλούς κινδύνους να αντιμετωπίσουν, και παρόλο που η τεχνολογία στις μέρες μας έχει προχωρήσει, ο κίνδυνος παραμένει τόσο από τις καιρικές συνθήκες που ολοένα χειροτερεύουν, όσο και με τους πολέμους και την πειρατεία, η δουλειά συνεχίζει να είναι επικίνδυνη, φυσικά δεν ξεχνάμε και την πολύ δύσκολη περίοδο της εποχής του κορωνοϊου, που όλα τα δικαιώματα του ποντοπόρου ναυτικού καταπατήθηκαν, η ασφάλεια πήγε περίπατο, Όλα στον βωμό του να γίνει η δουλειά με κάθε κόστος. Ούτε για συμβάσεις ληγμένες μιλούσε κανείς, ούτε για ώρες ξεκούρασης, ούτε ότι ο ναυτικός δεν είχε πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αυτοί ήταν οι πραγματικοί ήρωες.
Η φύση του επαγγέλματος δε, παρόλο την εξέλιξη του, παραμένει ένας συνδυασμός αρκετών πραγμάτων, και μέσα σε αυτά βρίσκεται και η χειρωνακτική εργασία. Ο φόρτος εργασίας είναι πολύ μεγάλος, και δεν φτάνει πλέον μόνο οι ναυτικοί να φέρουν πέρας μία εργασία, θα πρέπει να συμπληρώσουν και τα κατάλληλα χαρτιά (μιλάμε για πολύ χαρτούρα). Έτσι, μπορεί ο αριθμός του πληρώματος μέσα σε ένα πλοίο να έχει μειωθεί κατά πολύ σε σχέση με παλιά, οι απαιτήσεις όμως έχουν γίνει τεράστιες!
Αν λάβουμε και υπόψη ότι ο χρόνος παραμονής ενός πλοίου στο λιμάνι είναι ελάχιστος(μιλάμε για ώρες), τότε καταλαβαίνουμε την δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι ναυτικοί, οι οποίοι καλούνται να βγάλουν εις πέρας όλες τις εργασίες που θα πρέπει να γίνουν στο πλοίο κατά την παραμονή του στο λιμάνι (Φορτοεκφόρτωση, παραλαβή τροφίμων και αναλώσιμων, επιθεωρήσεις και διάφορες άλλες εργασίες).
Έτσι λοιπόν τα τελευταία χρόνια, παρόλο που η τεχνολογία έχει βοηθήσει πάρα πολύ τόσο στην ναυσιπλοΐα όσο και στην επικοινωνία, οι ναυτικοί λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας έρχονται αντιμέτωποι με το στρες και το άγχος, κάτι που επηρεάζει αρνητικά την υγεία τους.
Αυτή η πίεση, το στρες και ο φόρτος εργασίας έχει φθάσει πλέον στο Ζενίθ, και δεν είναι λίγες οι ναυτιλιακές εταιρίες που για το γόητρο και το φαίνεσθαι, έχουν φορτώσει τον Διεθνή Κώδικα για την Ασφαλή Διαχείριση των πλοίων τους (ISM), με υπερβολική χαρτούρα, που αναγκάζουν τον κάθε αξιωματικό Γέφυρας και Μηχανής να κοιμάται και να ξυπνά με αυτό το άγχος.
Ιδιαίτερα ο Καπετάνιος σε κάθε μια από τις επιθεωρήσεις καλείται να δίνει συνεχώς εξετάσεις και να απολογείται στον κάθε επιθεωρητή που το παίζει ξερόλας ή έχει συμπεριφορά – χαρακτήρα φασίστα, ή να είναι κομπλεξικός.
Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά η αντιμετώπιση του στρες και εργασίας των Ναυτικών μας, ώστε να γίνει λιγότερο αγχωτική από τα επίπεδα που βρίσκεται αυτή την στιγμή.
Φυσικά με όλα αυτά (φόρτος εργασίας, στρες, άγχος), τίθεται και το θέμα ασφάλειας στο πλοίο, που φέρνει σε κίνδυνο τη ζωή τους.
Δεν θέλω να επεκταθώ παραπάνω στο θέμα φόρτου εργασίας και στρες, γιατί πιστεύω ότι και με τα ανωτέρω καταλαβαίνει κανείς σε πια ψυχολογική κατάσταση βρίσκονται σήμερα οι Μάχιμοι μας, επίσης δεν αναφέρθηκα στις ώρες ξεκούρασης τους, γιατί πρακτικά δεν έχουν εφαρμογή και στην ουσία αντί να βοηθούν πραγματικά τον ναυτικό του δημιουργούν περισσότερο άγχος και τον φορτώνουν με ακόμη περισσότερη δουλειά.
Να αναφερθώ και στο SIRE 2 (Ship Inspection Report Programme 2 – Έκθεση Επιθεώρησης Πλοίου 2) που τέθηκε πριν ένα χρόνο σε εφαρμογή από τον OCIMF( Oil Companies International Marine Forum – Διεθνές φόρουμ εταιρειών πετρελαίου), και έχει να κάνει με τον νέο τρόπο επιθεώρησης δεξαμενοπλοίων και υγραεροφόρων από τις πετρελαϊκές εταιρείες, που φέρνει μια νέα εποχή επιθεωρήσεων σε αυτού του είδους τα πλοία, φέρνοντας ταυτόχρονα και περισσότερο στρες στους Μάχιμους.
Το μήνυμα είναι ένα, μήπως έφθασε ο καιρός να γίνουν ενέργειες και να γίνει κάτι με τον βαρύ φόρτο εργασίας των Μάχιμων, αλλιώς η ασφάλεια, η υγεία και οι σχέσεις θα τίθενται διαρκώς σε δοκιμασία και θα υποφέρουν.
Οι εκατοντάδες κενές θέσεις που έμειναν φέτος στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με βιντεάκια στο τικ τοκ ούτε με βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τα πολλά λεφτά που παίρνει ο Έλληνας ναυτικός.
Χρειάζεται μια γενικότερη αναβάθμιση του ναυτικού επαγγέλματος με πραγματικά κίνητρα και όχι λόγια του αέρα. Ούτε μειωμένο εισιτήριο σε πλοία της ακτοπλοΐας δεν δικαιούται πλέον ο Έλληνας ναυτικός, ο οποίος βλέπει να πέφτουν τα επιδόματα «βροχή» και αυτός να αναγκάζεται να πληρώνει υπέρογκες φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές, συναρτήσει πάντα με το δύσκολο και ιδιαίτερο επάγγελμα που κάνει.
Οι ακαδημίες του εμπορικού ναυτικού είναι ο πυλώνας της ελληνικής ναυτιλίας. Όσες ιδιωτικές σχολές και να ξεφυτρώσουν και όσοι ναυτικοί μπουν και βγουν έτσι εύκολα σε αυτές, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουν να τις αντικαταστήσουν σε ποιότητα και σε κύρος, παρόλο που τα τελευταία χρόνια τις έχουν υποβαθμίσει και αυτές εντελώς, με μοναδικό στόχο το κλείσιμο τους και την ιδιωτικοποίησή τους.
Ας φροντίσουν λοιπόν ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του να κάνουν κάτι επιτέλους χειροπιαστό για τους Έλληνες ναυτικούς. Να δείξουν πραγματικά ότι τους θέλουν. Να τους κάνουν και πάλι πρωταγωνιστές και να τους δώσουν πραγματικά κίνητρα. Άλλωστε είναι πολύ σημαντικότερο να έχεις 50,000 ναυτικούς που θα πληρώνουν 5% εφορία και θα φέρνουν 10 φορές παραπάνω «φρέσκο» χρήμα στις τοπικές κοινωνίες, παρά να έχεις 5,000 οι οποίοι θα πληρώνουν 15% και θα φέρνουν 10 φορές λιγότερο το πάλαι ποτέ συνάλλαγμα.
Που είναι οι ευεργετικές διατάξεις και η σχεδόν μηδενική φορολογία για τον Έλληνα Ναυτικό που έχουν αλλοδαποί συνάδελφοι στα κράτη τους, και τα σοβαρά κίνητρα που θα δώσουν το έναυσμα ώστε να προσελκύσουν τους νέους στο επάγγελμα, ξεχνάνε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του΄90 όσοι ναυτικοί έβγαζαν ναυτικό φυλλάδιο υπάρχει η στάμπα «Δεν δικαιούμαι εφάπαξ», ξεχνάνε ότι με τα μνημόνια τους, έχουν φέρει στο χείλος του γκρεμού τους απόμαχους της αρμύρας, κάτι που θα πρέπει να το κοιτάξουν ιδιαίτερα οι Μάχιμοι.
Δεν πρόκειται να ξεχάσω μέχρι να φύγω από αυτόν τον μάταιο κόσμο τα λόγια που μου είχε πει κάποτε ένας Βρετανός Γενικός διευθυντής ναυτιλιακής εταιρείας που είχα συναντήσει στο Ντουμπάι, «Καπετάνιε, δυστυχώς παρόλο που είστε οι καλύτεροι ναυτικοί στον κόσμο, με το μεγαλύτερο προτέρημα το φιλότιμό και την αγάπη σας για την δουλειά σας, δεν τυγχάνεται κανένα σεβασμό και εκτίμηση τόσο από το κράτος σας όσο και από τους πλοιοκτήτες, να σε ενημερώσω ότι στην Αγγλία με την παρουσία ακόμη και της Βασίλισσας, εάν προσέλθει στην Βουλή Πλοίαρχος ή Μηχανικός όλοι σηκώνονται όρθιοι εις ένδειξη σεβασμού, γιατί για εμάς ο Master(Πλοίαρχος) ή ο Chief Engineer( Α΄Μηχανικός) είναι τίτλος τιμής».
Κλείνοντας, να αναφέρω για ακόμη μια φορά το ρητό των παλιών Ναυτικών.. «Ένα σωρό κηφήνες αρμέγουν την αγελάδα που λέγεται βαπόρι, εκτός από τον Ναυτικό που την βοσκάει και την φροντίζει.»
Εγώ πλέον έχω φθάσει στο τέρμα και το μόνο που περιμένω είναι το τελευταίο ναύλο για την αιωνιότητα, αλλά ο κανόνας αυτός εξακολουθεί να ισχύει με έντονο τρόπο.
Γεια χαρά σας παλληκάρια, γειά χαρά σας Ναυτικοί, καλά ταξίδια με καλές ειδήσεις, ο Άγιος μας πάντα κοντά σας και ασφαλή επάνοδο στην πατρίδα.
Με εκτίμηση και σεβασμό
Στυλιανός Κουμπιάς, Συνταξιούχος Πλοίαρχος Ε.Ν Πρόεδρος ΠΕΣ ΝΑΤ ΧΙΟΥ
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
facebook
youtube
instagram
X
