9.6.2020 21:44

"Ημιτέλειες"

Σαφώς και είναι ευχής έργο να αποφεύγουμε τη γκρίνια για τον όμορφο τόπο μας αλλά υπάρχουν γεγονότα και καταστάσεις που μπροστά τους απλά δεν μπορείς να παραμείνεις αδιάφορος.

Και είναι αυτά τα… ρημάδια τα μικρά-μικρά που συσσωρεύονται και κάνουν το δρόμο κακοτράχαλο και αδιάβατο για όσους ρομαντικούς έχουν απομείνει να τοποθετούν ακόμα στους χάρτες των προορισμών τους το νησί μας.

Χρόνια ακούμε για μεγαλεπήβολα σχέδια, φαραωνικά έργα, είδαμε να πετιούνται κυριολεκτικά πολλά εκατομμύρια σε άχρηστα και επιβλαβή έργα που δημιούργησαν άπειρα προβλήματα (βλέπε σωλήνες Ναγού, τερατογέφυρες, άστοχα φράγματα, φωτεινοί σηματοδότες κλπ.) και αποτέλεσαν κακέκτυπα μνημεία ενός άκρατα φιλόδοξου μιμητισμού μικροαστικού χαρακτήρα.

Αφορμή για το συγκεκριμένο κείμενο, μια πολύ πρόσφατη επίσκεψή μου στο χώρο της νέας ιχθυόσκαλας που αυτόματα ενίσχυσε την άποψή μου σημειολογικά, δίνοντας παράλληλα σαφείς απαντήσεις στο κλασικό ερώτημα: «Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» Ο συγκεκριμένος χώρος δημιουργήθηκε με πολύ καλές προδιαγραφές πριν αρκετά χρόνια, αφαιρώντας από την «βιτρίνα» του λιμανιού μας μια οχλούσα και ρυπογόνο δραστηριότητα. Και αυτό δεν έγινε εύκολα.

Στήθηκαν οι κτιριακές και οι λοιπές αξιοπρεπέστατες υποδομές στον περιβάλλοντα χώρο. Ανάμεσά τους και τα αρκετά ομολογουμένως φωτιστικά σώματα τα οποία για κάποιο -ανεξήγητο για μένα- λόγο δεν λειτούργησαν ποτέ.

Ο μοναδικός φωτισμός της περιοχής προέρχεται από τις εγκαταστάσεις της ιχθυόσκαλας, τα φώτα των αλιευτικών σκαφών και τους προβολείς της παρακείμενης ταβέρνας.

Μετά… έρεβος!

Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Οι μεταλλικοί στύλοι έχουν σχεδόν ολοκληρωτικά διαβρωθεί και κάποιοι απ’ αυτούς έχουν ήδη καταρρεύσει. Οποιοσδήποτε μπορεί να φανταστεί τι θα μπορούσε να συμβεί αν η ατυχία κάποιου συμπολίτη μας τον έσπρωχνε να περνά τη στιγμή της κατάρρευσης από το σημείο.

Μια από τις πολλές απορίες μου έχει να κάνει με το αν ενοχλούνται ή όχι όσοι δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο χώρο. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι ακριβώς συμβαίνει και γιατί διαιωνίζεται αυτή η απαράδεκτη κατάσταση.

Σίγουρα κάποιοι έχουν τις απαντήσεις όπως έχουν και τις αντίστοιχες ευθύνες με τις πράξεις ή την ανοχή τους. Εξάλλου τις περισσότερες φορές πέφτουμε θύματα των υποτιθέμενων αναρμόδιων που στρουθοκαμηλίζουν και ασχολούνται επιτυχώς με το εθνικό σπορ της μετάθεσης ευθυνών.

Έχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται ότι το ημιτελές είναι κατά πολύ χειρότερο και επικίνδυνο από το μηδαμινό.

Παρεμπιπτόντως πρόσεξα την αρτιότητα του επιθαλάσσιου τείχους του φρουρίου που αρνιέται πεισματικά εδώ και αιώνες να παραδοθεί στις ορέξεις του… αφέντη βοριά! Για πόσο όμως θα αντιστέκεται ταπεινό, σκοτεινό και κρυμμένο από μάτια που ήθελαν να το θαυμάσουν; Θυμήθηκα τα σχέδια κάποιου οραματιστή -όπως τελικά αποδείχθηκε- πρώην τοπικού ηγέτη για την αξιοποίηση και ανάδειξή του, όπως θυμήθηκα και αυτή τη μερίδα συμπολιτών μας που χίμηξαν σαν θηρία πάνω του για να φρενάρουν οποιαδήποτε ενέργεια.

Τα αυγά δεν έσπασαν, ομελέτα δεν γεύτηκε κανένας. Και συνεχίζουν να είναι άθικτα λες κι είναι ξύλινα.
Ας συνεχίζουμε να κομπάζουμε λοιπόν για τις έρημες και μοναχικές γαλάζιες σημαίες μας, να στηριζόμαστε κολλώντας πάνω στη ρητίνη του σχίνου, να πασαλείβουμε τους δρόμους, τους τοίχους και τις πλατείες  και να ξοδεύουμε μεμψιμοιρώντας κροκοδείλια δάκρυα πάνω σε παλιούς χάρτες και ξεχαρβαλωμένα τραπέζια  αναζητώντας τον αφανή επισκέπτη.

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ