Είχα υποσχεθεί ότι, μετά την αναφορά στον ηρωισμό που επιδεικνύουν, εν μέσω πανδημίας, το νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ, οι εκπαιδευτικοί και οι ιερείς μας, θα ακολουθούσε ειδική, τιμητική, αναφορά στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας της Πατρίδας μας. Στα στελέχη αυτά, άνδρες και γυναίκες, οφείλουμε τιμή και ευγνωμοσύνη μιάς και η προσφορά τους, (που αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού), είναι πολύτιμη.
Είτε αναφερόμαστε στον Στρατό Ξηράς, το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία, είτε στην ΕΛ.ΑΣ, το Λιμενικό-Ακτοφυλακή και το Πυροσβεστικό Σώμα, στο μυαλό μας έρχονται όχι μόνο άγνωστα σε μας πρόσωπα αλλά και συγγενείς, γείτονες, φίλοι και συμμαθητές (άνδρες και γυναίκες) που, καθημερινά, όλο το χρόνο, μέρα και νύκτα, υπό αντίξοες (συνήθως) και άκρως επικίνδυνες συνθήκες, πασχίζουν για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας της Πατρίδας και τη δική μας ασφάλεια. Τα θύματα αυτής της διαρκούς “μάχης” αρκετά, όχι όμως πάντα γνωστά σε όλους μας.
Διασχίζοντας το δρόμο προς το αεροδρόμιο, στο πεζοδρόμιο προς τη θάλασσα, αντικρύζουμε ένα λιτό Μνημείο που θυμίζει σε όλους μας τη θυσία του νεαρού ΗΡΩΑ, Υποσμηναγού Στυλιανού Παναγυφτόπουλου. Ήταν 7 Νοεμβρίου του 1994, όταν ο γενναίος πιλότος, και ενώ το Mirage που οδηγούσε τελώντας σε διατεταγμένη αποστολή, παρουσίασε βλάβη πάνω από το αεροδρόμιό μας, αντί να το εγκαταλείψει με βέβαιη τη πτώση του μέσα στην πόλη, το οδήγησε σε συντριβή εντός θαλάσσης, χάνοντας έτσι τη ζωή του.
Προ ημερών, διαβάζοντας σχετικά στατιστικά στοιχεία, συγκλονίστηκα. Η Ελλάδα, κατέχοντας Παγκοσμίως περίοπτη θέση με 187 πολεμικά αεροσκάφη και τη δεύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (πρώτη είναι η Γαλλία με 269), προκειμένου να διατηρήσει το αξιόμαχο της Πολεμικής μας Αεροπορίας έναντι της επιθετικότητας της Τουρκίας, (που διαθέτει 206 αεροσκάφη), έχει θρηνήσει 125 παιδιά της και έχει χάσει, από πτώσεις, εξήντα (60) αεροπλάνα διαφόρων τύπων. Από τους 125, οι 63 έχασαν τη ζωή τους κατά τη πτώση μεταγωγικού αεροσκάφους C130 στο όρος Όθρυς τον Φεβρουάριο του 1991. Η θλιβερή αυτή καταγραφή, αφορά την περίοδο 1990 έως 2018.
Στο σημείο αυτό, ας μου επιτραπεί να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε πέντε αεροπόρους μας που έπεσαν ΗΡΩΙΚΑ υπό άκρως δυσμενείς συνθήκες, “κόντρα” σε επιτιθέμενους Τούρκους. (η αναφορά γίνεται χρονολογικά):
1992:Σκοτώνεται ο Υποσμηναγός Σαλμάς Νικόλαος κατά τη πτώση του αεροπλάνου του κοντά στη νήσο Άη Στράτης.
1996: Χάνουν τη ζωή τους οι Υποπλοίαρχοι Π.Ν. Καραθανάσης Χριστόδουλος και Βλαχάκης Παν/της καθώς και ο Αρχικελευστής Γιαλοψός Έκτορας, μετά από πτώση του ελικοπτέρου τους που είχε σηκωθεί από τη φρεγάτα “ΝΑΥΑΡΙΝΟ” προς τις βραχονησίδες ΙΜΙΑ όπου είχαν αποβιβασθεί Τούρκοι κομάντος.
2006: Χάνει τη ζωή του ο Σμηναγός Ηλιάκης Κων/νος, όταν το αεροπλάνο του, μετά από σύγκρουση με Τουρκικό, έπεσε στη θάλασσα κοντά στην Κάρπαθο.
Βέβαια, θύματα του ακήρυκτου, από το 1974, καθημερινού Ελληνοτουρκικού πολέμου, δεν είναι μόνο οι προανεφερθέντες. Υπάρχουν απώλειες τόσο στον Στρατό Ξηράς και το Πολεμικό μας Ναυτικό όσο και στα Σώματα Ασφαλείας κυρίως την ΕΛ.ΑΣ. και το Πυροσβεστικό Σώμα, στην συνεχή προσπάθεια των στελεχών τους να παρέχουν υπηρεσίες υπέρ της ζωής και των περιουσιών ημών των Ελλήνων πολιτών.
΄Ολοι και όλες που στελεχώνουν τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, αποτελούν, εν δυνάμει, τους σημερινούς και αυριανούς ΗΡΩΕΣ και ΗΡΩΙΔΕΣ, ενώ, λόγω του νεαρού της ηλικίας των περισσοτέρων εξ αυτών, μπορούμε να πούμε ότι αποτελούν τμήμα της “φωτεινής πλευράς” της Ελληνικής νεολαίας την οποίαν, όχι σπάνια, “μαγαρίζουν” θλιβερά φαινόμενα οπαδικού χουλιγκανισμού, καταστροφικής μανίας μπαχαλάκηδων και εκδηλώσεις αναρχικών που στρέφονται κατά συνανθρώπων μας και κατά του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου.
Θα ήταν σκόπιμο να τονισθεί και να προβληθεί επαρκώς πρόσφατη απόφαση του ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας) για σύσταση “Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικού Πολέμου” στην οποίαν θα ενταχθούν οι λεγόμενες “ΕΛΙΤ” των Ειδικών Δυνάμεων της Πατρίδας μας, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.
΄Ισως δεν είναι τυχαίο ότι, η σύσταση αυτής της νέας Διακλαδικής Διοίκησης, γίνεται με αρχηγό ΓΕΕΘΑ τον Στρατηγό Κων/νο Φλώρο ο οποίος προέρχεται από τις εν λόγω Ειδικές Δυνάμεις, έχει δε υπηρετήσει τόσο στη Χίο όσο και στη Σάμο και άρα γνωρίζει “από πρώτο χέρι” τις ιδιαίτερες δυσκολίες και απαιτήσεις της, νησιωτικής, παραμεθορίου περιοχής.
Συμπληρωματικά αυτής της επισήμανσης καταγράφω ότι, ένας “δικός μας” άνθρωπος, ο επίσης προερχόμενος από τις Ειδικές Δυνάμεις Υποναύαρχος Π.Ν. Στέλιος Αποστόλου Κωστάλας, τοποθετήθηκε πρόσφατα Υποδ/τής της Δ/σης Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ.
Αν και οι “καιροί είναι δύσκολοι”, προσωπικά εύχομαι να μη χρειασθεί ποτέ να τεθούν σε εφαρμογή τα νέα σχέδια αποτελεσματικής αντιμετώπισης και απόκρουσης οποιασδήποτε εχθρικής ενέργειας.
Αν όμως αυτό αποτολμηθεί, ασφαλώς μπορούν και θα ΔΡΑΣΟΥΝ ακαριαία και “χειρουργικά” οι ΝΕΟΙ ΗΡΩΕΣ μιάς Πατρίδας,που είναι αποφασισμένη να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ κόντρα σε κάθε επιβουλέα και βεβαίως με κάθε θυσία....
Υ.Γ. Στις επίλεκτες (ΕΛΙΤ) Μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων, συγκαταλέγονται οι καταδρομείς, οι βατραχάνθρωποι, οι πεζοναύτες, οι αλεξιπτωτιστές και άλλες ειδικότητες των Ελλήνων κομάντος (Ειδικών Δυνάμεων).
facebook
youtube
instagram
X
