"Ζήσε μαύρε μου..."

Ο Μαύρος θα ζήσει, αλλά ποτέ δε θα φάει τριφύλλι.  Αγκάθια θα τρώει,    πάνω σε αγκάθια θα περπατά και πάνω σε αγκάθια θα κοιμάται. Η φλόγα της ελπίδας πάντα σβήνει τελευταία, αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες, αυτήν λοιπόν θα κρατήσουν αναμμένη για να αποφύγουν  ‘’οχλήσεις’’  όπως τις απεργίες των σιδηροδρομικών και των ναυτικών. 

Οι ημέρες της απεργίας θα κυλίσουν, το ψωμάκι και το γάλα από το σπίτι θα εξαφανιστούν και η μάνα θα απειλεί με τον πλάστη το σύζυγο να φέρει στο σπίτι για τα παιδιά της τροφή, όμως η ελπίδα θα είναι πάντα εκεί.

Μέσα στο 2014 θα ‘’γλυκαυγάσουν’’ τα πρώτα ορατά (με μικροσ-κόπιο) σημάδια της ανάκαμψης,  ’κουράγιο μαύρε μου’,  αλλά χρειάζεται χρόνος πολύς για να αποδώσουν τα μέτρα, πάρε και ένα ευρώ προεκλογικά  για να σου το αποδείξω και να ελπίσεις ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες.

Στο διάστημα αυτό οι δείχτες θα παρουσιάσουν ανάκαμψη, θα γίνουν οι πρώτες προσλήψεις με μισθούς Μπαγκλαντές, ‘’κουράγιο’’ μαύρε να ολοκληρωθεί η ανάκαμψη για να έρθουν oι καλύτερες ημέρες, αλλά οι καλύτερες ημέρες δεν θα έρθουν ποτέ.

Μετεκλογικά με το εργαλείο του πληθωρισμού θα σου πάρω πίσω το ευρώ και η πλούσια Ελληνική φαντασία που πριν ήταν η μάνα της δημιουργίας και τώρα έγινε η κακιά μητριά της απάτης, συνεχώς θα εφευρίσκει τρόπους όπως πάντα, να κρατά αναμμένη τη φλόγα αυτή.

Τελικά θα πραγματοποιηθεί η ανάκαμψη αλλά οι μισθοί, οι συντάξεις και οι εργασιακές σχέσεις δεν θα επανέλθουν, αγκάθια θα τρώει ο μαύρος, η φλόγα θα σβήσει και τότε τι θα συμβεί;  

O Mαύρος δεν θα ζει και οι μισοί Έλληνες με ‘’όπλο’’ τη διχόνοια και την ιδιοτέλεια σε μια κοινωνία που πανθομολογουμένως υποφέρει από κρίση αξιών θα εξεγερθεί. Όμως οι άλλοι μισοί συνηθισμένοι από την εις βάθος χρόνου κατάντια, (ήδη στη Καλλιθέα αγοράζουν σφουγγαρόπανα, παράγωγα πετρελαίου και χαμογελούν), απονευρωμένοι θα παρακολουθούν.

Σε μια δακτυλοδεικ-τούμενη χώρα οι κυβερνώντες κατάφεραν να κρατήσουν μόνο για μία ημέρα  στη φυλακή συνδικαλιστή ηγέτη, εκεί όπου οι απεργούντες πληρώνονται το μισθό από τους εργαζόμενους συναδέλφους τους.

Εδώ όμως η κοινωνική έκρηξη θα έχει την ισχύ εκρυγνυόμενου μπαλονιού. Έτσι θα επαληθευτούμε δυστυχώς όταν το 1962 ενήλικες πια, προσπαθώντας να βρούμε το μέλλον των παιδιών μας μέσα στον 21^ον αιώνα βρήκαμε ότι η παγκοσμιοποίηση με τον νεοφιλελευθερισμό θα σκεπάσουν με τα μαύρα φτερά τους  αυτή την μαρτυρική γη.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.