Ομοφυλοφιλία: Κοινωνικό Πρόβλημα ή Αμάρτημα;

Σε πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας ο π διάβασα ένα άρθρο με τίτλο «ομοφυλοφιλία και σύμφωνο συμβίωσης».Λαμβάνω αφορμή από το άρθρο αυτό να εκθέσω κάποιες δικές μου απόψεις χωρίς να έχω καμία πρόθεση να αντικρούσω ή να επικροτήσω τις απόψεις του συντάκτη. Μόνον μία παρατήρηση έχω να κάνω προς τον συντάκτη του άρθρου. Στα σημεία της στίξεως στην ελληνική γραμματική το ερωτηματικό είναι (;) και όχι (?). Μήπως αλλοιώνοντας τα σημεία στίξεως, αλλοιώνουμε την αλφάβητό μας;
Η ομοφυλοφιλία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Κάποιοι αποκηρύσσουν, αναθεματίζουν, εξοστρακίζουν τους ομοφυλόφιλους και την ομοφυλοφιλία. Αλλοι πάλι, θέλουν να την εξομοιώσουν με την φυσιολογική συμπεριφοράκαι απαιτούν από το κράτος να θεσμοθετήσει αναλόγως. Μεταξύ των δύο ακραίων θέσεων υπάρχει και η πραγματιστική.
Οι πολέμιοι της ομοφυλοφιλίας περιορίζουν αυτήν στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και αφήνουν έξω τις σχέσεις μεταξύ γυναικών. Οι σχέσεις μεταξύ γυναικών ήταν γνωστές στην Αρχαία Ελλάδα, πλην όμως οι πολέμιοι στηρίζουν τις απόψεις τους εις τας Γραφάς· όπου η αναφορά στην ομοφυλοφιλία είναι σαφώς ανδρικό πρόβλημα. Στηριζόμενοι εις τας Γραφάς προσεγγίζουν το ζήτημα από θρησκευτική άποψη και όχι επιστημονική. Θεωρούν την ομοφυλοφιλία αμάρτημα και όλα τελειώνουν εδώ. Δεν ερευνούν, δεν αναρωτιόνται τι είναι αυτό που οδηγεί τους ανθρώπους σ’ αυτήν την συμπεριφορά; Ο χαρακτηρισμός της ομοφυλοφιλίας ως αμάρτημα δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση του υπαρκτού αυτού προβλήματος επί της γης.
Τι κάνουμε με τους ανθρώπους αυτούς; Τους λιθοβολούμε; Τους πετάμε στην πυρά; Αυτή είναι αντιμετώπιση χαρακτηριστική χωρών στις οποίες η επικρατούσα, η δεσπόζουσα θρησκεία είναι άλλη και όχι η χριστιανική. Οι άνθρωποι για τα αμαρτήματά τους κρίνονται στην άλλη ζωή. Εμείς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την ομοφυλοφιλία μόνον επιστημονικά και θεσμικά.
Το άλλο άκρο θέλει να εξομοιώσει την ομοφυλοφιλία με την σχέση ατόμων άλλου φύλου ακόμη και θεσμικά. Ο γάμος εξ ορισμού προϋποθέτει δύο άτομα άλλου φύλου. Θεσμοθέτηση σχέσεως ατόμων του ιδίου φύλου δεν είναι γάμος. Αλλωστε και τα ομοφυλόφιλα άτομα ομιλούν για την χορήγηση δυνατότητάς υιοθεσίας παιδιών· διότι δεν ημπορούν δύο άτομα του αυτού φύλου να κάνουν παιδί. Ενώ, ο γάμος μεταξύ ατόμων άλλου φύλου σκοπό έχει την τεκνοποιία. Συνεπώς, οι δύο σχέσεις δεν είναι το ίδιο πράγμα. Θα μπορούσε όμως να γίνει μια τακτοποίηση, νομιμοποίηση, σχέσεων ατόμων του ιδίου φύλου. Απλώς χωρίς να χρησιμοποιείται η λέξη γάμος. Μια τέτοια σχέση θα μπορούσε να ορισθεί ως συμβίωση. Το πρόβλημα είναι ότι η λέξη αυτή χρησιμοποιείται ήδη για την σχέση ατόμων άλλου φύλου, το σύμφωνο ελευθέρας συμβιώσεως.
Το σύμφωνο ελευθέρας συμβιώσεως που θεσμοθετήθηκε το 2008 και αφορά αποκλειστικά άτομα άλλου φύλου, κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να μετονομασθεί σε ελεύθερο γάμο· αφού πρόκειται για γάμο με ελευθερία λύσεως. Το δε σύμφωνο συμβιώσεως να περιορισθεί σε άτομα του ιδίου φύλου. Ως προς την ονομασία των σχέσεων εκφράζω μιαν άποψη. Ως προς τον διαχωρισμό των θεσμών που θα ρυθμίζουν τις σχέσεις ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών επιμένω· και τούτο διότι οι δύο ομάδες έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και οι σχέσεις είναι διαφορετικές. Δεν μπορούμε να ομαδοποιήσουμε ανόμοια πράγματα.Μ’ αυτό τον τρόπο ή με κάποιο παραπλήσιο θα μπορούσαμε να λύσουμε το ζήτημα που προέκυψε με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.