Ανά(σ)ταση λογικής, δημιουργίας και ευθύνης

Η ανηφόρα του Γολγοθά ούτε ομαλή, ούτε ευχάριστη είναι. Συνοδεύεται με πόνο και ιδρώτα, έχει να αντιμετωπίσει τη χλεύη και την περιφρόνηση των εξουσιαστών ή των αμέριμνων θεατών. Κι αν η πορεία του θείου δράματος έχει εξασφαλισμένη την ανάταση της Αναστάσεως, η πορεία του ελληνικού δράματος δεν καταλήγει υποχρεωτικά στην εξιλέωση.
Πολλοί θεωρούν ότι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία εγγυάται τη λύση. Ας μη θεωρηθεί ως αυτονόητο. Πόσοι σήμερα, αυτοκριτικά, δεν αμφισβητούν το αλάθητο της σε πολύ σύγχρονες παρελθούσες εποχές;
Τη λύση πιθανά δεν την φέρνει μαζί της η 6η Μαϊου. Την κουβαλά ο καθένας μόνος του, ατομικά, κι αν πετύχει να την αντέξει στους ώμους, θα την επιβάλλει ως λαϊκή επιταγή.
Σειρήνες κι εμπόδια αμέτρητα για να την εγκαταλείψει στα μισά του δρόμου. Μαγεύουν οι φωνές όσων υπονοούν ή δηλώνουν καθαρά ότι για όσα συντελέστηκαν στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, φταίνε οι πάντες πλήν ημών. Όσων παλεύουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ανόθευτες τις αντιλήψεις και τις πρακτικές που έθρεψαν τα σημερινά αποτελέσματα. Ένα κράτος παχύσαρκο, λιπαρό, δυσκίνητο, προορισμένο να καλύπτει τον παραλογισμό των επιθυμιών του καθενός μας και φυσικά, ως εκ τούτων, στο τέλος άδικο, αναποτελεσματικό.
Το κλειδί της ανα(σ)τάσεως το κρατά ο καθένας μας στο χέρι του. Φτάνει να μη διστάσει τη γεναία αυτοκριτική, να μη δειλιάσει στο επίπονο των επιβεβλημένων αλλαγών, να πιστέψει ότι η δύναμη που σπαταλήθηκε δεκαετίες τώρα για να καταστρέψει αυτή τη χώρα μπορεί σήμερα να κινηθεί σε δημιουργικούς δρόμους υψηλής ευθύνης.
Το πρώταγμα των ημερών έχει πλήρη εφαρμογή και τοπικά. Όσο η κοινωνία της Χίου νανουρίζεται από τους άδειους χρυσορήμονες, τους κοινούς οραμάτων ηγετίσκους, τους «προστάτες» της καθεστήκυιας νοοτροπίας, δύσκολα θα κάνει το επιθυμητό άλμα. Θα παρακολουθεί το μαρασμό της υπαίθρου, τη μετατροπή του νησιού σε κακέκτυπο μοντέλο της Αθήνας και θα βλέπει να χάνεται μέσα από τα χέρια μας η κορυφαία ιστορικά ευκαιρία επαναπροσδιορισμού του ρόλου του νησιού μας.
Είναι εύκολο να καταγγέλλεις, να μοιράζεις αφειδώς ευθύνες στους άλλους, να παριστάνεις τον προστάτη των κάθε λογής αδικημένων της εποχής. Το δύσκολο είναι να καταστήσεις οδηγό της σκέψης σου, τη λογική, να λάβεις σκληρές και επίπονες αποφάσεις να μεταδώσεις τη συνείδηση της ατομικής ευθύνης για να δυναμώσεις την αντίστοιχη συλλογική. Πόσο έτοιμοι αισθανόμαστε για όλα τούτα;
 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.