Ένας επιτυχημένος Χιώτης της ναυτιλιακής παροικίας της Αθήνας διαπιστώνει την απόσταση που χωρίζει το ρυθμό αποπεράτωσης ιδιωτικών έργων και σχεδόν όλων των δημοσίων έργων στο νησί μας.
Με τα νέα δεδομένα δημοπράτησης της μαρίνας κάποιοι εκ των επενδυτών άρχισαν να ξανασκέπτονται πιο σοβαρά την ιδέα της επένδυσής τους στη Χίο. Το θεωρούν high risk project.
Σε όλα τα πολιτισμένα (και μη) μέρη, τα έργα υποδομών τρέχουν. Μόνο σε μας «σέρνονται». Αν όλα τα υπολειπόμενα στο αεροδρόμιο γίνουν με τους σημερινούς ρυθμούς, ποιός ξέρει πότε θα τελειώσουν;
Πριν από λίγες μέρες επέστρεψα από την όμορφή Χίο μας στο χώρο της εργασίας μου στον Πειραιά με γεμάτες μπαταρίες, αλλά και ωραίες αναμνήσεις από τις στιγμές με τους φίλους και συγγενείς μου και ιδιαίτερα από το ρουκετοπόλεμο. (Φέτος ήταν εμφανής η νίκη των Αγιομαρκουσών.)
Μέσα απο τις συναναστροφές μου, τα ενδιαφέροντά μου και με γνώμονα την αγάπη μου για το νησί, αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα τις μεγάλες καθυστερήσεις δημοσίων έργων και αυτό θέλω να μοιραστώ μαζι σας.
Λόγω της ενασχόλησής μου με τη ναυτιλία, έχω μάθει να αποπερατώνω σε συγκεκριμένη ημερομηνία όλα τα projects που μου ανατίθενται, είτε αυτά αφορούν σε επισκευή είτε σε νέα κατασκευή πλοίων. Θεωρώ λοιπόν πολύ παράξενα αυτά που βλέπω στο νησί μας και νιώθω την ανάγκη να τα παρουσιάσω στους Χιώτες, μήπως και κάποιοι κινητοποιηθούν προκειμένου να επιταχυνθούν ορισμένα έργα, τα οποία, αν δεν μεσολαβούσε το Δημόσιο, θα είχαν ολοκληρωθεί προ πολλού.
Μένω στην περιοχή της Δασκαλόπετρας και επισκέπτομαι την πόλη της Χίου (Χώρα), τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Στη διαδρομή προς την πόλη το μάτι μου έπεσε στο τελείωμα του περιφερειακού (λίγο πριν το Τάγμα). Ένας ωραίος καινούργιος δρόμος, τουλάχιστον 500 μέτρα ευθεία. (Το τονίζω αυτό γιατί μετά αρχίζουν τα δύσκολα με τις πολλές στροφές μέχρι τη διασταύρωση για τις Καρυές). Ένας δρόμος με τις διαγραμμίσεις του, έτοιμος να δοθεί στην κυκλοφορία. Μία τάφρος όμως, με πλάτος 3 μέτρα, τον διακόπτει. Φαντάστηκα ότι πρόκειται για την αποχέτευση ομβρίων υδάτων και σε μια με δυο εβδομάδες θα δινόταν ο δρόμος στην κυκλοφορία. Αντ’ αυτού όμως,συζητώντας με τους επαΐοντες, έμαθα ότι ο δρόμος καθυστερεί να ενωθεί με τον παραλιακό γιατί ,ως συνήθως, καθυστερεί η μελέτη για τους φωτεινούς σηματοδότες που πρόκειται να εγκατασταθούν. Στο σημείο αυτό θα αναρωτιόταν κανείς γιατί δεν έγινε η μελέτη ένα χρόνο πριν για να τελειώσει το έργο παράλληλα με το υπόλοιπο έργο;
Εδώ θέλω να βάλω μια παρένθεση και να υπογραμμίσω την πρόταση που συζητείται εδώ και καιρό, να γίνει στο σημείο αυτό ενας κυκλικός κόμβος (roundabout) του οποίου πλεονέκτημα (έναντι των φαναριών), είναι η μη καθυστέρηση της κυκλοφορίας. Πιστεύω ότι οι τοπικοί μας άρχοντες και οι περιφερειάρχες μας, οι οποίοι είναι και κοσμογυρισμένοι, να κατανοούν τα πλεονεκτήματα δημιουργίας του κυκλικού κόμβου έναντι των φαναριών, τα οποία καθυστερούν την κυκλοφορία, ιδιαίτερα τις ώρες που δεν υπάρχει κίνηση στο δρόμο. Ας το ξανασκεφτούν. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η δημοτική αρχή και η Περιφέρεια εργάζονται για το καλό του τόπου μας.
Παραμένουν στο μυαλό μου αναπάντητα ερωτήματα όπως: Πότε θα ολοκληρωθούν οι μελέτες; Πότε θα βρεθούν τα λεφτά για να ολοκληρωθούν οι παράπλευροι δρόμοι; Πότε θα μπουν τα φανάρια (όπως στον περιφερειακό); Και πότε θα ολοκληρωθεί η προέκταση του διαδρόμου, καθώς και οι υποδομές, οι χώροι αναμονής κ.λπ.; Όλα αυτά, αν γίνουν με τους σημερινούς ρυθμούς, ποιός ξέρει πότε θα τελειώσουν;
Σε όλα τα πολιτισμένα (και μη) μέρη, τα έργα υποδομών τρέχουν. Μόνο σε μας «σέρνονται».
Το κακό ειναι οτι κάποτε η Χίος ζούσε απο τη Ναυτιλία.Σήμερα όμως οι Χιώτες ναυτικοί έχουν μειωθεί, που σημαίνει ότι τα νέα παιδιά αναζητούν καινούργιες πηγές εργασίας και με την αποπεράτωση αυτών των έργων τους δίνεται μια πολύ καλή ευκαιρία για δουλειά.
Πώς θα αναπτύξουμε το νησί, αν ακολουθούμε ακόμα παλιές τακτικές;
Ένα μείζον θέμα το οποίο ενδιαφέρει κι εμένα προσωπικά, στην προσπάθεια μου να συμβουλέψω επιχειρηματίες που μου το ζητούν πριν βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αναφέρομαι στην εγκαταλελειμμένη Μαρίνα στην περιοχή του Νοσοκομείου.Το έργο έχει δρομολογηθεί να τελειώσει σύμφωνα και με τις μνημονιακές υποχρεώσεις (ιδιωτικοποιήσεις κλπ) .Μέχρι πριν απο ένα χρόνο η Μαρίνα (σαν επένδυση) πήγαινε «πακέτο» με το νότιο τμήμα του λιμανιού (με τη μερίδα του λέοντος δηλαδή). Πρόσφατα κάποιοι, οι οποίοι θεωρούν οτι αποβλέπουν στα συμφέροντα του νησιού και στην ανάπτυξη του τόπου, αποκόλησαν τη μαρίνα απο το νότιο τμήμα του λιμανιού. Όπως μαθαίνω τώρα θα βγει και αυτό το κομμάτι (εν ευθέτω χρόνω) σε πλειστηριασμό.
Ρωτώ λοιπόν τους τοπικούς άρχοντες καθώς και όλους τους Χιώτες που ενδιαφέρονται για το νησί μας, ποιός θα είναι αυτός ο συνετός επενδυτής που θα ξοδέψει 12 με 16 εκατομμύρια στη Μαρίνα του Νοσοκομείου, η οποία, βάση υπολογισμών, χωράει 170 σκάφη (απο βαρκούλες μέχρι θαλαμηγούς των 25 μέτρων) και θα έχει έσοδα, αν έχει, ένα συγκεκριμένο ποσό ανά έτος, ρισκάροντας να χάσει, όπως προανέφερα, τη μερίδα του λέοντος; Το νότιο δηλαδή τμήμα του κεντρικού λιμένα, το οποίο μπορεί να εξυπηρετήσει αρκετά megayachts. Η διαμόρφωση του οποίου, απο υπολογισμούς μελετητών, θα είναι περι τα 3 εκατομμύρια, τα δε έσοδα θα είναι πολλαπλάσια.
Με αυτά τα δεδομένα κάποιοι εκ των επενδυτών άρχισαν να ξανασκέπτονται πιο σοβαρά την ιδέα της επένδυσής τους στη Χίο. Το θεωρούν high risk project με τις μεταβολές που γίνονται. Γνωρίζοντας δε ότι θα χάσουν την εκμετάλλευση του λιμανιού, το πρόβλημα γίνεται ακόμα δυσκολότερο.
Θα ήταν λοιπόν φρόνιμο το project μαρίνα/λιμάνι να πάνε «πακέτο», ούτως ώστε ο επενδυτής να επενδύσει το μεγαλύτερο δυνατό ποσό που προβλέπει η μελέτη.
facebook
youtube
instagram
X
