Στο λίμα «Νίκος Κ. Λως» η google πιάστηκε αδιάβαστη. Προτρέχοντας εμείς οι νεότεροι στην βοήθεια της παγκόσμιας μηχανής αναζήτησης την ώρα της έντονης δημοσιογραφικής πίεσης τα ίχνη του Νίκου Λω ήταν ανύπαρκτα. Όλοι γνώριζαν ότι τα τελευταία χρόνια ουσιαστικά μηχανικά στηρίζονταν στη ζωή. Δεν ήταν όμως αυτή η αιτία. Στη Χίο ξέρουμε πολύ καλά ότι ο Νίκος Λως ήταν η προσωποποίηση του αφανή ευπατρίδη. Του ανθρώπου – συμπαραστάτη σε κάθε κοινωφελή δημόσιο στόχο, στην αγωνία του ανήμπορου. «Γράψτε μόνο μια κουβέντα όσο βαριά κι αν είναι. Έκλαψα χθες περισσότερο όταν έμαθα ότι πέθανε από όσο έκλαψα σαν πέθανε η μάνα μου», εξομολογήθηκε ο Γιάννης ο Αθάνατος. Ο Γιάννης εκφράζει χρόνια τώρα στη Χίο τη φτωχολογιά. Δεν υπήρξε ούτε καπετάνιος στα πλοία της εταιρείας Λω, ούτε επωφελούμενος της. «Μόνο εγώ ξέρω πόσες φορές του χτύπησα την πόρτα, μεταφέροντας την άμεση ανάγκη συνανθρώπου μας και ανταποκρίθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη», συμπληρώνει.
Η συμβολή
Αυτή ήταν η δεύτερη, η κρυφή πτυχή μιας τεράστιας καρδιάς. Η πιο γνωστή έκφραση της εκδηλώθηκε σε αμέτρητες δωρεές του για κοινωφελής σκοπούς. Τη συμβολή του στην πρόοδο του νησιού θα τη συναντάμε παντού για πολλές δεκαετίες. Με δαπάνες του ίδιου και της οικογένειας Λω δημιουργήθηκε η πλαζ στον Όρμο του Λω.
Υπήρξε από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές του έργου της ΠΕΚΕΒ. «Τον κατατάσσω σε ίση μοίρα με τους κτήτορες», αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΕΚΕΒ, Ι. Καστάνιας. Παραχώρησε την οικογενειακή οικία για τη στέγαση του Ναυτικού Μουσείου Χίου, τη λειτουργία του οποίου στήριζε επί σειρά ετών.
Με δική του συνεισφορά το Πανεπιστήμιο αγόρασε τμήμα των βυρσοδεψείων προκειμένου να μετατραπεί σε πανεπιστημιούπολη, ένα σχέδιο το οποίο, δυστυχώς, έχει μείνει στα συρτάρια.
Η μεγάλη του αγάπη για τον Εμπορειό επέκτεινε τις δωρεές του και στη νότια Χίο. Με καθοριστική δική του συμβολή κατασκευάστηκε το γήπεδο του Πυργίου.
Μεγάλος δωρητής και σε χωριά της Βόρειας Χίου. Χρηματοδότησε την ολοκλήρωση της κοινοτικής αίθουσας στο Μελανειός, αλλά και τη διαμόρφωση του κελιού στα Νενητούρια. «Φοβάμαι ότι τέτοιοι άνθρωποι δύσκολα θα αναπληρωθούν», αναφέρει η Ευρ. Σκυριώτη – Τσούνη.
«Τον ονομάζω το κινητό φιλανθρωπικό ίδρυμα του νησιού», προσθέτει ο Μαρ. Ψώρας.
Η λατρεία του και το πάθος του για τη γενέτειρα τον συνέδεσε με την πιο ζεστή φιλία με έναν άλλο εξίσου μεγάλο σύγχρονο Χιώτη, τον Αντ. Φεγγουδάκη. «Από το 1964 μέχρι σήμερα που τον έζησα εντόπισα στο Νίκο Λω μια ανεξάντλητη Χιολατρεία. Άλλες φορές επικεντρωμένη στον άνθρωπο Χιώτη κι άλλες φορές στο νησί και στους τόπους που αγάπησε. Άνθρωποι σαν το Νίκο Λω φοβάμαι ότι δύσκολα θα ξαναβρεθούν. Απ’ την απώλεια του χάνει η οικογένεια του, η ναυτιλία, μα πιο πολύ χάνει το νησί», αναφέρει ο Αντ. Φεγγουδάκης.
Για πάντα Βρονταδούσης
Σε ηλικία 98 ετών έφυγε πλήρης ημερών. Η ταφή του θα γίνει τη Νέα Τρίτη στις 15.00 στον οικογενειακό τάφο στο κοιμητήριο του Ιερού Ναού Παναγίας Μούτσαινας Βροντάδου.
Η συμμετοχή στο συμμαχικό αγώνα και η απώλεια του αδελφού του Ματθαίου
Γιος του αείμνηστου Κωστή Λω δραστηριοποιήθηκε στο χώρο της ναυτιλίας και δημιούργησε, με άλλη μέλη της οικογένειας τη ναυτιλιακή εταιρεία Vrontados Shipping Co. Ltd.. Εξίσου σημαντική ήταν η συμβολή του στο συμμαχικό αγώνα για την αποτίναξη του Γερμανικού ολοκληρωτισμού.
Στο βιβλίο του «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» εξιστορεί ο ίδιος όλη τη συμμετοχή του.
«Ο λοχίας Λως επέδειξε αφοσίωση στο καθήκον, ευφυΐα και ορθή κρίση και ανέλαβε και έφερε σε πέρας ευθύνες πολύ μεγαλύτερες εκείνων που κανονικά απαιτούνται από έναν υπαξιωματικό», γράφει στην εύφημη μνεία που του απέδωσε ο υποστράτηγος των ΗΠΑ, B.F.Giles.
Ο Νίκος Λως στο απόσπασμα που ακολουθεί περιγράφει πως πληροφορήθηκε την απώλεια του αδελφού του Ματθαίου στον βομβαρδισμό του πλοίου wiril στο λιμάνι της Χίου:
«Είχα την πληροφορία ότι ο αδελφός μου Δημήτρης ήταν στο Πορτ Σαιντ υπηρετώντας ως δεύτερος μηχανικός σε ένα μικρό φορτηγό πλοίο. Το πλοίο επρόκειτο να παραμείνει στο Πορτ Σάϊντ για λίγες ημέρες και έτσι ζήτησα άδεια από το διοικητή μου να επισκεφθώ τον αδελφό μου. Ένα απόγευμα πήρα το τρένο και σε λίγες ώρες ήμουν στο Πορτ Σάιντ, όπου συνάντησα τον αδελφό μου σε μέρος που είχαμε προκαθορίσει. Περάσαμε μαζί αρκετές ώρες συζητώντας για τα χρόνια που μας είχαν χωρίσει.
Στη συνάντηση μας αυτή ο Δημήτρης με πληροφόρησε πως είχαν φθάσει από τη Χίο φήμες ότι ο μεγαλύτερος αδελφός μας Ματθαίος σκοτώθηκε από βόμβα, ενώ επέβλεπε την εκφόρτωση ενός πλοίου του Ερυθρού Σταυρού, του «viril» στη Χίο. Με ρώτησε αν θα μπορούσα να ελέγξω αυτές τις φήμες. Ωστόσο, μολονότι ήμουν στην Υπηρεσία Πληροφοριών, δεν μπόρεσα να επιτύχω τίποτα. Δεν χρειάζεται να πω πόσο ήμασταν συγκινημένοι και τη στιγμή που αντικρίσαμε ο ένας τον άλλο και σε όλη τη διάρκεια των λίγων ωρών που μείναμε μαζί.»
Ν. ΜΗΤΑΡΑΚΗΣ
«Συμπολίτης με μέγιστη προσφορά»
«Ο Νίκος Λως ήταν ένας εξέχων Χιώτης ευπατρίδης, ένας συμπολίτης με μέγιστη προσφορά στα κοινά. Η συνεισφορά του στη ναυτιλία ήταν σημαντική, ενώ το φιλανθρωπικό του έργο χαρακτηρίζεται ως πολύπλευρο και πάρα πολύ σημαντικό.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ενίσχυσε πλήθος φορέων και χωριών του νησιού μας, αλλά και το γεγονός ότι στάθηκε αρωγός στο πλευρό μεγάλου αριθμού ανώνυμων συμπολιτών μας.
Όλοι θα θυμούνται ένα σπουδαίο Χιώτη, ένα σωστό οικογενειάρχη, ένα άνθρωπο χαμογελαστό έτοιμο να σταθεί σε κάθε συμπατριώτη του στις δύσκολες στιγμές. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.»
ΣΤ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
«Επέστρεψε τα «τροφεία» στη μητέρα πατρίδα»
«Η χιώτικη, η ελληνική ναυτιλία έχασε ένα εξαιρετικό και σημαντικό άνθρωπο τον εφοπλιστή Νίκο Κ. Λώ. Ο αείμνηστος Νίκος Λως ξεκίνησε μετά τον Β´ ΠΠ την προσωπική εφοπλιστική πορεία του κατά την διάρκεια του οποίου υπηρέτησε ως εθελοντής στα ελληνικά χώματα την υπόθεση της ελευθερίας. Ο Νίκος Λως ήταν Έλληνας πλοιοκτήτης που τίμησε την σημαία της πατρίδας που έφεραν τα πλοία του και τους Έλληνες ναυτικούς που θεωρούσε πάντοτε συνεργάτες του. Πίστευε και απέδειξε, κρυφά και φανερά, με τον πιο ανθρώπινο και πατριωτικό τρόπο στην υποχρέωση επιστροφής των "τροφείων" στην μητέρα πατρίδα.
Θα τον θυμόμαστε πάντοτε με σεβασμό και εκτίμηση. Ο Θεός να τον αναπαύει.»
facebook
youtube
instagram
X
