3.1.2013 17:11

«Μας λείπει το μέτρο»

Ο ΤΕΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΗΤΙΚΟΎ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΔΕΝ ΑΦΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΕΚΤΡΟΦΕΙΟΥ ΚΑΙ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

 

«Μας λείπει το μέτρο».

Με αυτή τη φράση κλειδί  ο παλιός πρόεδρος του Κυνηγητικού Συλλόγου ο Δ. Γιαννούλης αποτυπώνει την αμετροέπεια που θίγει το κυνήγι και τους κυνηγούς επιτρέποντας  στους πολέμιους του να ζητούν ακόμη και την απαγόρευση του.

 

Ο πρώην πρόεδρος μάλιστα τα παράτησε αγανακτισμένος από τη νοοτροπία πολλών λαθροθήρων κυνηγών, αλλά ελλάτωσε σημαντικά το κυνήγι τα 10 τελευταία χρόνια επειδή είχαν εξαλειφθεί σχεδόν οι πέρδικες, ασχολήθηκε για λίγο με τις τσίχλες και τώρα πια έχει αφιερωθεί στο ψάρεμα.

 

Δηλώνει υπέρμαχος των παραδοσιακών τρόπων κυνηγιού με τις ξόβεργες και τις άρες, χωρίς υπερβολές και εκεί όμως, λέγοντας ότι από τότε που ξεφύγαμε από αυτά φτάσαμε στις καταστροφικές μεθόδους με τα μιμητικά μηχανάκια που απειλούν με αφανισμό τα ορτύκια, τους σπίνους, τις καρδερίνες και άλλα είδη.

 

Η δράση του

 

Ο 62χρονος συνταξιούχος καθηγητής ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου την περίοδο1984-1986. Απο το 1986 έως και το 1990 διετέλεσε πρόεδρος παραλαμβάνοντας τη διοίκηση από τον Μιχάλη Καλογεράκη,  με  αντιπρόεδρο τον Στέλιο Κοκκινάκη, ταμία το Γιάννη Σπανολιό,  κοσμήτορα του Γιάννη Μαμαλή, Γ. Γραμματέα τον Ιάκωβο Ανδρεάδη και μέλη τους Γιάννη Αντωνιάδη, Ματθαίο Μανάρα, Χρήστο Λαβίδα,  Ανδρέα Σιδεράτο και Στέλιο Παγούδη.

 

Μεγάλα έργα της θητείας του θεωρεί την ολοκλήρωση και λειτουργία του εκτροφείου της πέρδικας, τους κλωβούς προσαρμογής και απελευθέρωσης, την απαγόρευση του ανοιξιάτικου κυνηγιού και τη δημιουργία του πρώτου ενιαίου ψηφοδελτίου.

Ως διοικητική αποτυχία, όχι μόνο της δικής του διοίκησης, επισημαίνει την αδυναμία πάταξης της λαθροθηρίας.

 

Εκτροφείο

Εγκαινιάστηκε το 1988, ολοκληρώνοντας μια ιδέα του Κώστα Χαλλιωρή και τα πρώτα έργα της διοίκησης  Καλογεράκη.

Ξεκίνησαν με εισαγόμενες πέρδικες από τη Λέσβο, αλλά στη συνέχεια επέλεξαν να συνεχίσουν με άγριες δικές που μάζευαν από τα βουνά μας. Ξεκίνησαν με τρία πρώτα ζευγάρια που απέδωσαν 150 αυγά, αλλά αποδείχθηκε ότι σε σύγκριση με τα άλλα είχαν μικρότερο ποσοστό εκκόλαψης και μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας, γι’ αυτό στη συνέχεια επέστρεψαν και πάλι στην εισαγωγή από τη Λέσβο.

 

Την πρώτη σεζόν από 90 ζευγάρια παράχθηκαν 4.694 αυγά και βγήκαν 3.900 πουλιά.

Η απόδοση ήταν υπερβολική και μάλλον πρέπει να οφειλόταν στις ενισχυμένες τροφές. Ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας του εκτροφείου πιστώνεται στην σχεδόν καθημερινή παρουσία του Γιάννη Αντωνιάδη.

 

Στην κατασκευή και λειτουργία του  συνέβαλαν σημαντικά οι νομάρχες Αλέκα Μαρκογιαννάκη και Χρήστος Πάχτας,  με σύμβουλο τον Αριστείδη Μπελλέ.

 

Το κλείσιμο

 

Ο πρώην πρόεδρος δεν αφορίζει τη σημερινή διοίκηση για το κλείσιμο του λέγοντας το εκτροφείο χρειαζόταν ανθρώπους να ασχολούνται καθημερινά με το αντικείμενο.

«Οι δυσκολίες έκαναν τους μετέπειτα να σταματήσουν σιγά σιγά.

Αν για το κλείσιμο του βασίστηκαν σε μελέτες ειδικών με τη θηραματοπονία που έδειξαν ότι έπρεπε να το κλείσουν και αν ισχύει αυτό που λένε κάποιοι για τον εκφυλισμό της ράτσας των περδίκων, τότε έκαναν καλά».

 Κρατάει όμως μια επιφύλαξη λέγοντας ότι ίσως θα μπορούσαν αξιοποιήσουν τις παραγωγές με το σύστημα της «ρεζέρβας» κυνηγιού με πληρωμή σε ορισμένες ελεγχόμενες  εκτάσεις.

 

Κλωβοί προσαρμογής

 

Τις πρώτες μικρές κλούβες που εγκαταστάθηκαν στην Παρπαριά, συντηρούσαν οι ντόπιοι με τρεχούμενο νερό  και τροφές από το σύλλογο. Πιο οργανωμένες δραστηριότητες όμως γινόταν στις εγκαταστάσεις του Ζυγώματος στην Ποταμιά.

 

Οργή

Ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, που ήταν από τους σημαντικότερους λόγους που τον εξόργισαν και τον οδήγησαν στην απομάκρυνση από τις δράσεις του συλλόγου ήταν η λαθροθηρία στον εύκολο στόχο, αφού σε έναν από τους  ελέγχους που έκαναν στους κλωβούς, βρήκαν κάποιους να σκοτώνουν τις απροστάτευτες πέρδικες.

«Εμείς είχαμε θέσει ως στόχο την πάταξη της λαθροθηρίας, εκνευρίστηκα και επειδή δεν ήθελα να καλύψω την κατάσταση και τους δράστες παραιτήθηκα και έφυγα. Τα αποτελέσματα της προσπάθειας μας ήταν μηδαμινά».

 

Κοινό ψηφοδέλτιο

Με δική του πρόταση εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το κοινό ψηφοδέλτιο στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου διοικητικού συμβουλίου, που είχε το πλεονέκτημα χωρίς να αποκλείονται πρόσωπα να καταργηθούν οι  κομματικές ταμπέλες, να αποδυναμώνονται άλλες σκοπιμότητες και  να ψηφίζονται σε μεγάλο ποσοστό οι ικανότεροι. Σύστημα που ακόμη δεν εφαρμόζεται σε όλους τους συλλόγους.

 

Δίωξη επιβλαβών

Ένα έργο που σήμερα θα συναντούσε έντονες αντιδράσεις, ήταν η νόμιμη τότε δίωξη των επιβλαβών ζώων για το κυνήγι, με επιδότηση από το υπουργείο Γεωργίας. Οι θηροφύλακες είχαν μάθει την τεχνική, τοποθετούσαν τα δολώματα το μούχρωμα στα περάσματα και το πρωί έβρισκαν νεκρές αλεπούδες και ατσίδες.

 

Απαγόρευση ανοιξιάτικου κυνηγιού

Δύο ακόμη δράσεις που συνάντησαν σφοδρές αντιδράσεις και τον οδήγησαν να πάρει πιο εύκολα την απόφαση απόσυρσης από τα κοινά του κυνηγιού, ήταν η απαγόρευση του Ανοιξιάτικού κυνηγιού και η προσπάθεια μεταφοράς της ημέρας έναρξης του κυνηγιού από τις 20 Αυγούστου την 1η του Σεπτέμβρη.

 

Η απαγόρευση του Ανοιξιάτικου κυνηγιού ήταν μια πρωτοπόρα ενέργεια του Κυνηγητικού συλλόγου Χίου, που κατατέθηκε στη Β` ΚΟΑ και  εγκρίθηκε από το τότε υπουργείο Γεωργίας και στην συνέχεια επεκτάθηκε σε όλη την Ελλάδα.

Και εκεί συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις από απερίσκεπτους κυνηγούς, αλλά δεν έκανε πίσω.

 

«Αυτή την περίοδο τα πουλιά ζευγαρώνουν και γεννάνε, ήταν γενοκτονία αυτό που γινόταν, αλλά καταστρεφόταν και τα σπαρτά στα χωράφια των γεωργών. Ο σύλλογος δεν είχε κανένα οικονομικό όφελος, δίναμε αφορμές στους οικολογικούς συλλόγους να μας καταγγέλλουν, ευτυχώς καταφέραμε και το σταματήσαμε».

 

Πόλεμος στα νοτιόχωρα

Με την πρόταση να ανοίγει το κυνήγι από την 1η του Σεπτέμβρη διαφώνησαν και αντέδρασαν έντονα οι κυνηγοί των νοτιοχώρων.

Η λογική της βασιζόταν στο ότι αυτή την περίοδο υπάρχουν για κυνήγι σχεδόν μόνο  πέρδικες, δράση που είναι παράνομη αυτό το διάστημα, αφού ατόμαχοι, τριγώνια, ορτύκια και άλλα αποδημητικά πουλιά περνάνε από τα μέσα του Σεπτέμβρη και μετά.

Οι κυνηγοί των νοτιοχώρων αντέδρασαν πολύ έντονα κυρήσσοντας σχεδόν πόλεμο στη διοίκηση επειδή είχαν καλοκαιρινούς φιλοξενούμενους που ήθελαν να κυνηγήσουν και η πρόταση δεν πέρασε.

 

Δασαρχείο-Θηροφύλακες

Ιστορικά αναφέρουμε ότι δασάρχης ήταν τότε ο Δημήτρης Κατσικάτσος, θηροφύλακες του δασαρχείου οι Στέλιος Πικούνης, Αντώνης Σφηκάκης και Μιχάλης Λαγούδης και του κυνηγητικού συλλόγου ο Γιάννης Γιούργας.   

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ