Πόσο ευρωπαϊκή είναι η Ευρώπη;

Ο Κ. Καραμανλής (θείος) όταν επέτυχε την ένταξη της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ ασφαλώς και δεν θα μπορούσε να φαντασθεί σε τι θα εξελισσόταν αυτή η οικονομική κοινότητα. Οι στόχοι του τότε πρωθυπουργού ήταν περισσότερο πολιτικοί και εθνικοί παρά οικονομικοί. Ηθελε να διασφαλίσει αφενός τη δημοκρατία, αφετέρου τα σύνορα. Κανένας δεν αμφισβητεί την ορθότητα αυτών των στόχων. Τρεις όμως δεκαετίες μετά την ένταξη μας στην Ε.Ε. οι στόχοι αυτοί αντεστράφησαν. Τώρα, η δημοκρατία βρίσκεται σε κίνδυνο, η χώρα ολόκληρη κατελήφθη από ξένες δυνάμεις οι οποίες αποφασίζουν ακόμη και για τα πιο επουσιώδη πράγματα. Στόχος τους είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός και το γένος μας.

Βασική αρχή του Συντάγματος μας αλλά και της Ευρώπης είναι η προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας. Με την επίθεση που υφίσταται σήμερα η ακίνητη περιουσία η ατομική ιδιοκτησία τίθεται σε κίνδυνο και κατ’ επέκταση η δημοκρατία αλλά και η φυσική υπόσταση του γένους. Τέτοιες μέθοδοι εφαρμόσθηκαν σε άλλες περιπτώσεις με σαφή σκοπό την εξόντωση εθνικών μειονοτήτων. Το 1942 και ενώ ο κόσμος ήταν απορροφημένος με τις πολεμικές επιχειρήσεις ο δεύτερος τη τάξει του κεμαλικού καθεστώτος Ισμέτ Πασάς βρήκε την ευκαιρία να εφαρμόσει τον φόρο περιουσίας για να κτυπήσει τις εθνικές μειονότητες, Ελλήνων, Εβραίων και Αρμενίων. Η εφαρμογή ήταν αυθαίρετη, «όπου λάχει να πούμε». Οσοι δεν είχαν να πληρώσουν συλλαμβάνονταν και εκτοπίζονταν στο Aşkale (κωμόπολη στα σύνορα με τη Γεωργία) ή το Σιβριχισάρ όπου υποχρεώθηκαν να προσφέρουν αναγκαστική εργασία στα τάγματα εργασίας. Πολλοί απ’ αυτούς δεν επέστρεψαν.

Οι ομοιότητες με τη σύγχρονη Ευρώπη είναι πολλές. Με μία σημαντική διαφορά, το κεμαλικό καθεστώς δεν συνελάμβανε ανθρώπους 82 και 87 ετών· πράγμα που γίνεται στην ευρωπαϊκή Ελλάδα. Πολλοί σύγχρονοι τούρκοι ιστορικοί, πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι, προς τιμήν τους, έχουν κάνει έρευνα και έχουν γράψει για τον φόρο περιουσίας και τις συνέπειές του. Σύμφωνα με την νεοελληνική μεθοδολογία της ιστορίας «για τους υποχρέους οργανώθηκε κοινωνικός τουρισμός» μόνο που στο Aşkale δεν υπάρχει προκυμαία για να συνωστισθούν! Ο καθηγητής Αϋχάν Ακτάρ σχετικά με τον φόρο περιουσίας λέγει τα εξής:

Εξετάζοντας ως ένα σύνολο όλα αυτά τα επιμέρους στάδια (του φόρου περιουσίας), μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το νόμο περί Φόρου Περιουσίας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα των αντιμειονοτικών πολιτικών με τις οποίες ερχόμαστε κάθε τόσο αντιμέτωποι στην πρόσφατη ιστορία μας.

Αν ο καθηγητής ήταν γερμανός και μειονότητα η Ελλάς η παραπάνω παράγραφος ταιριάζει απολύτως στην παρούσα φάση της ιστορίας μας.

Ο διασυρμός πολιτών, οι φυλακίσεις, οι κατασχέσεις, ο εκφοβισμός, οι αυτοκτονίες, η ένδεια, ο υποσιτισμός, η υπογεννητικότητα, οι ύβρεις, οι εθνικιστικές αναφορές, οι προσβολές κ.ά., είναι πράγματα που πηγάζουν από την Ευρώπη. Τι κοινό έχει η Ευρώπη με την Τουρκία; Η Ευρώπη προετοιμάζεται για την ένταξή της στον τουρκικό πολιτισμό. Ασφαλώς, αυτή δεν ήταν η Ευρώπη που είχε στο νου του ο Κ. Καραμανλής.

Για να σχηματίσει ο αναγνώστης μια εικόνα των συνεπειών τέτοιων μέτρων είναι χρήσιμο να διαβάσει τα ακόλουθα βιβλία:

1. Φαΐκ Οκτέ, Η Τραγωδία του Φόρου Περιουσίας, εκδόσεις Ηρόδοτος 1998. Ο συγγραφέας ήταν οικονομικός επιθεωρητής Κων/πόλεως την περίοδο επιβολής του φόρου.

2. Rifat Bali, The Varlık Vergisi Affair: A Study of its Legacy – Selected Documents, Istanbul: Isis Press 2005.

3. Γεώργιος Χατζηδημητριάδης, Ημερολόγιο Εξορίας: Ερζουρούμ 1943, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2010.

4. Κωνσταντίνος Κιουρκτσόγλου, Στην Εξορία: Ερζουρούμ/Ασκαλέ, Ελληνικό Ιδρυμα Ιστορικών Μελετών, 2009. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.