Περί του χώρου στάθμευσης στη Λεωφόρο Ενώσεως

Πολυαγαπημένε μου «πολίτη»,

Στη δημοσιογραφία και δη στον έντυπο λόγο ατιμωτικό δεν είναι το λάθος. Ατιμωτική είναι η αδυναμία παραδοχής του.

Στο δημοσίευμα για τον παράλιο χώρο έναντι του «Ελληνικού Κάστρου» για πρώτη φορά στα 19 χρόνια συνεπούς παρουσίας του δεν αναγνωρίζω τον «πολίτη» που ήξερα. Δηλαδή το βήμα προάσπισης της υγιούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της ορθής ιεράρχησης των αναγκών του τόπου και της καθαρής καταδίκης του παραλογισμού του Δημοσίου, όπως συχνά τον συναντούμε. Στην περίπτωση του συγκεκριμένου δημοσιεύματος καταστρατηγήθηκαν και οι τρεις βασικοί άξονες.

Για τη δράση του Ομίλου Φεγγουδάκη στη Χίο μπορεί ο καθείς να διατηρεί τις ενστάσεις του ως προς την τελική επιρροή του στη διαμόρφωση του τουριστικού μας προϊόντος. Όμως ουδείς έχει να του προσάψει αντεργατικές συμπεριφορές ή οικονομική λειτουργία εις βάρος του Δημοσίου. Τύπος και υπογραμμός.

Διαβάζοντας την – πρωτοσέλιδη μάλιστα – προτροπή απαγόρευσης της στάθμευσης σε έναν ακόμα χώρο -  ντροπή της ακτογραμμής μας, αναρωτήθηκα ποιο το Δημόσιο όφελος. Χάνει τίποτα σήμερα το Ελληνικό Δημόσιο αν ένας επισκέπτης του ξενοδοχείου ή ο οποιοσδήποτε από εμάς παρκάρει στον γεμάτο λακκούβες έναντι ελεύθερο χώρο; Αν ο παραλιακός χώρος είχε ήδη διαμορφωθεί, προφανώς η στάθμευση θα απαγορεύονταν δίχως δεύτερη σκέψη. Σήμερα, χωρίς ανάλογο σχεδιασμό, γιατί η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να λειτουργήσει τιμωρητικά κατά των οδηγών που αναζητούν απεγνωσμένα χώρους στάθμευσης; Και τι δουλειά έχει μάλιστα ο «πολίτης» να παρακινεί για κάτι τέτοιο;

Γιατί υπονοούνται ευθύνες στην ιδιωτική ξενοδοχειακή μονάδα και δεν γίνεται η παραμικρή νύξη για την καταστροφική λειτουργία του Δημοσίου, εν προκειμένω της Κτηματικής του Υπηρεσίας, την οποία, αν ακούγαμε, θα είχαμε μετατρέψει σε ερείπια και την ακτογραμμή του Βροντάδου;

Ποια λογική υπαγορεύει στο Δημόσιο να καταστρέφει, έστω και μη αδειοδοτημένα στο παρελθόν έργα, να τα παρατάει ερείπια και να βγάζει κι από πάνω γλώσσα; Και να ‘ρχεται ο «πολίτης» κι αντί να καυτηριάζει τον παραλογισμό του, να τον παρουσιάζει ως κανονικότητα;

Η έκπληξη μου μετατράπηκε σε κατάπληξη όταν λίγες ώρες αργότερα διαπίστωσα ότι  στο χορό μπήκε ασθμαίνοντας ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών, πρώην διοικητικό στέλεχος του Ομίλου.  Κάνοντας αρχικά πλάτες στο παραλογισμό, βασιλικότερος του βασιλέως, ενώ, όπως αργότερα κατάλαβε, δεν είχε την παραμικρή αρμοδιότητα.

Αγαπητέ «πολίτη»,

Σε πολύ αντίξοες για την επιχειρηματικότητα του νησιού μας συνθήκες στάθηκες επί χρόνια αρωγός του αγώνα της να επιβιώσει στον ανελέητο πόλεμο του Δημοσίου παραλογισμού. Θέλω να πιστεύω ότι η επιμονή του δημοσιεύματος εκπορεύεται από σημειακή λαθεμένη εκτίμηση και δεν διαγράφει μονοκοντυλιά τις αξίες που εκπροσωπείς χρόνια. Θα αναμένω την εξέλιξη.

Νίκος Γεωργούλης

Πρώην διευθυντής «πολίτη»

Η απάντηση του «π»

Αγαπητέ Νίκο,

Αδυνατώ να κατανοήσω σε ποιο σημείο των δύο ρεπορτάζ του «π», η εφημερίδα βρίσκεται απέναντι από την ιδιωτική πρωτοβουλία, υπερασπιζόμενη τον παραλογισμό του Δημοσίου. Δεν θα ήταν άλλωστε δυνατόν ο «π» που έχει αναπτύξει εδώ και 2 δεκαετίες (όπως γνωρίζεις καλύτερα από εμένα τον ίδιο) μία ιδιαίτερα διαφορετική σχέση με την επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική πρωτοβουλία να υπερασπιστεί τον παραλογισμό του δημοσίου.

Επέτρεψε μου όμως, τρεις διευκρινήσεις:

1. Δεν βρίσκω καμία σχέση μεταξύ του αιτήματος απόδοσης ενός μπαζώματος στην ίδια την κοινωνία – μην ξεχνάς ότι ο αιγιαλός ανήκει στην κοινωνία κατά τον νόμο- με τα όσα αναφέρεις για τον όμιλο Φεγγουδάκη και το αν είναι τύπος και υπογραμμός απέναντι στις υποχρεώσεις του προς ιδιώτες και δημόσιο. Υποθέτω ότι υπάρχουν δεκάδες άλλοι επιχειρηματίες του νησιού που δίνουν καθημερινά τον δικό τους αγώνα, έχοντας καταφέρει να είναι το ίδιο αξιόπιστοι μη χρωστώντας σε κανέναν.
2. Συγχέεις δύο φαινομενικά ίδιες αλλά στην ουσία διαφορετικές περιπτώσεις. Δηλαδή τον παραλογισμό της Κτηματικής στον Βροντάδο, όπου ζητούσε να κατεδαφιστεί ένας πραγματικά αξιόλογος χώρος που εδώ και 30 χρόνια χρησιμοποιείται από την κοινωνία, με έναν χώρο όπως αυτός της πρώην πιτσαρίας του «Λύκου» όπου μία επιχείρηση εκδιώχθηκε (δικαίως ή αδίκως) και το κτίριο κατεδαφίστηκε για να καταλήξει – όπως αποδείχθηκε-  ως άτυπος χώρος στάθμευσης και όχι για να αποδοθεί στην κοινωνία. Υπό αυτή την έννοια, προφανώς η δημιουργία ενός δεύτερου Πετροκάραβου στο σημείο, φαντάζει ως η μόνη ρεαλιστική και κοινά αποδεκτή πρόταση. Γιατί έτσι και ο Χιώτης θα απολαμβάνει έναν δεύτερο χώρο πρασίνου και το ξενοδοχείο θα μπορεί να εξυπηρετείται χωρίς κανένα εμπόδιο και χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα στους πελάτες του. Σε διαβεβαιώνω ότι ο «π» θα είναι εδώ για να καυτηριάσει και τον Δήμο και την Κτηματική, σε περίπτωση που ενώ θα κλείσουν τον χώρο θα τον αφήσουν εντελώς αναξιοποίητο.
3. Τέλος αγαπητέ Νίκο, θα έχεις διαπιστώσει κι εσύ ότι, ο «π» μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο έχει αναδείξει πρωτοσέλιδα τουλάχιστον 8 περιπτώσεις παραλογισμού Δημοσιών Υπηρεσιών και άλλες τόσες μόνο μέσα από την ηλεκτρονική του έκδοση. Και αυτό όχι γιατί το επιβάλει κάποιος άγραφος νόμος αλλά γιατί έχουμε συναίσθηση ότι «π» σημαίνει ιδιωτική οικονομία και ιδιωτική οικονομία «π».

Υ.Γ.1: Σε καμία ξενοδοχιακή ή άλλη επιχείρηση του εξωτερικού το κράτος δεν είναι υπόλογο γιατί ο επιχειρηματίας δεν έχει προβλέψει χώρο στάθμευσης για τους πελάτες του. 

Υ.Γ.2: Ακόμα κι αν δεχθούμε χωρίς κανέναν αστερίσκο τα γραφόμενά σου, μην ξεχνάς το πιο βασικό ότι, στην γλώσσα της ελεύθερης οικονομίας, το κράτος είναι για να υπηρετεί τον επιχειρηματία αλλά… ποτέ τσάμπα.

Με αγάπη για τα όσα προσέφερες και με εκτίμηση για το ειλικρινές σου ενδιαφέρον και τη συνεχή στήριξή σου

Παντελής Φύκαρης

Εκδότης "π"

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.