Πρόσφατα έγινε η πολυεθνική στρατιωτική άσκησης με τίτλο «EFES 22», που διοργάνωσε η Τουρκία με τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων από συνολικά 37 χώρες, ανάμεσα στις οποίες χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Η άσκηση την οποία παρακολούθησαν ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και ο κυβερνητικός του εταίρος, ακροδεξιός Ντεβλέτ Μπαχτσελί, έγινε με το σενάριο της απόβασης στρατευμάτων και της κατάληψης ενός μικρού νησιού και τον ναυτικό αποκλεισμό ενός μεγαλύτερου! Αυτές οι εξελίξεις αλλά και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο και το Αιγαίο, ανησυχούν δικαίως τους νησιώτες και τον λαό μας.
Οι τελευταίες εξελίξεις με προκλητικές δηλώσεις και όχι μόνο συνιστούν ευθεία αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, με κλιμάκωση της επιθετικότητας και περιέχουν στοιχεία που διαμορφώνουν όρους θερμού επεισοδίου, με απρόβλεπτες συνέπειες, ακόμα και ευρύτερης πολεμικής εμπλοκής.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ έχει θρυμματιστεί κάθε αυταπάτη για τον ρόλο των «προστατών» μας, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Κύπρου, από κοινού με τα άλλα αστικά κόμματα, παρουσιάζουν τις ιμπεριαλιστικές αυτές συμμαχίες ως παράγοντα σταθερότητας και εγγύησης ασφάλειας για τον ελληνικό λαό!
ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία και πολλές άλλες χώρες, παρακολούθησαν επισήμως τη συγκεκριμένη άσκηση, γεγονός που αποκρύπτεται συστηματικά από τα αστικά ΜΜΕ, την ελληνική αστική τάξη!
Η πείρα βέβαια έχει διαψεύσει τον μύθο σχετικά με τον ρόλο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και ιστορικά με τις τεράστιες ευθύνες για την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, αλλά και πρόσφατα: Με τα σύγχρονα διχοτομικά σχέδια, την αμφισβήτηση των συνόρων στο Αιγαίο με το ΝΑΤΟ να μην αναγνωρίζει σύνορα, με τις δηλώσεις ΗΠΑ, Γερμανών και λοιπών προστατών να επαναλαμβάνουν μονότονα «βρείτε τα» με την κατά τα άλλα Νατοϊκή Τουρκία!
Αν όλα αυτά δε δίνουν αέρα στα πανιά της τουρκικής επιθετικότητας, τότε τι δίνει; Αν όλα αυτά δεν είναι το λίπασμα για τον αναθεωρητισμό των συνόρων τότε τι είναι; Οι ευαισθησίες περί αναθεωρητισμού του Πούτιν, δε μεταφράζονται και σε αντίστοιχες ευαισθησίες για το Αιγαίο…
Ο λόγος είναι αυτός που επίσημα διακηρύττουν οι ΗΠΑ αλλά και για τον οποίο περηφανεύεται η κυβέρνηση της ΝΔ: Η διαφύλαξη της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, δηλαδή η συγκράτηση της Τουρκίας μακριά από την επιρροή, του κύριου μετά την Κίνα αντίπαλου των ΗΠΑ, της Ρωσίας. Σε αυτό το πλαίσιο στρώνεται και το επικίνδυνο παζάρι στο Αιγαίο με διάφορα ανταλλάγματα και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όσοι κάνουν λόγο για «μεγαλύτερα ανταλλάγματα» όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνουν νερό στον επικίνδυνο μύλο της εμπλοκής σε αυτά τα σχέδια.
Σε αυτό το έδαφος εκτυλίσσεται και το γενικότερο σχέδιο της Τουρκίας σε πολλά μέτωπα με τις εκατοντάδες παραβιάσεις τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων στο Αιγαίο. Ενώ παραμένει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Καστελόριζο, που είναι το κλειδί για τον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου. Στην πράξη, η τουρκική κυβέρνηση στοχεύει στη γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην περιοχή, για λογαριασμό των τουρκικών μονοπωλίων, διεκδικώντας μεγάλο μερίδιο από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, επιδιώκοντας να ελέγξει «ζωτικό χώρο», που θα της δώσει και πλεονεκτήματα για να επεκταθεί σε μια ευρεία γεωγραφική περιφέρεια. Αξιοποιεί τις σημαντικές οικονομικές - πολιτικές συμφωνίες με ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες, όπως η Γερμανία, η Βρετανία κ.ά.
Η πολιτική της δεν είναι ούτε «αλλοπρόσαλλη», ούτε η γειτονική χώρα είναι «απομονωμένη», όπως κατά καιρούς ακούμε από κυβερνητικούς πολιτικούς. Την ίδια αναβάθμιση επιδιώκει και η ελληνική αστική τάξη στην περιοχή για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου. Οι λαοί μπαίνουν στη μέση των επικίνδυνων αυτών επιδιώξεων.
Φυσικά, στο μεγαλύτερο κάδρο βρίσκεται η βασική αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ –ΕΕ από τη μια με Ρωσία και Κίνα από την άλλη μέσα στο οποίο περιπλέκονται και τα ελληνοτουρκικά, με την ελληνική κυβέρνηση να βαθαίνει την εμπλοκή της με αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία.
Καλούμαστε να είμαστε σε επαγρύπνηση οι δύο λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας ενάντια στον εθνικισμό και, ενάντια στα συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τους λαούς, πότε διχάζοντάς τους και πότε «τσουβαλιάζοντάς» τους σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ, στη λεγόμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Ούτε ο ελληνικός και ούτε ο τούρκικος λαός έχουν κάτι να κερδίσουν από τις αντιπαραθέσεις, πολεμικές ή όχι, για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.
Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, κόντρα στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στα καπιταλιστικά κέρδη, που οδηγούν στον πόλεμο και στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, το “ξερίζωμα” εκείνων των αιτιών που οδηγούν τους λαούς στην “κρεατομηχανή” ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου.
facebook
youtube
instagram
X
