19.6.2017 9:42

Μισός αιώνας από την μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ισιδώρου

Πριν από 10 ακριβώς χρόνια, Ιούνιο του 2007, είχα αναφερθεί στον τοπικό Tύπο για τα 40 χρόνια της μετακομιδής των σεπτών λειψάνων του πολιούχου και προστάτη της Χίου Αγίου Ισίδωρου από τον περίλαμπρoν  Ναόν του Αγίου Μάρκου της Βενετίας εις τον τόπο της μαρτυρίας του, τη Χίο. Εφέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια (μισός αιώνας) από την ημέρα της μετακομιδής εις τη Χίο  (Κυριακή 18 Ιουνίου 1967), ημέρα της Πεντηκοστής τότε.

 Ο Άγιος Ισίδωρος, είναι ο πρώτος Άγιος, ο Πρωτομάρτυς Πολιούχος και Προστάτης της Χίου, που με το τίμιο αίμα του καθαγίασε τα χώματα του νησιού μας.

Γεννήθηκε στην Ηλιούπολη της Αλεξάνδρειας το 215 – 230 μ.X. Ο πατέρας του ήταν Χιακής καταγωγής, που οι πρόγονοι του από τη Χίο είχαν εγκατασταθεί εις την Βύβλον της  Φοινίκης τον 3ο-2ο  αιώνα π.X.. Ήταν νέος, ψηλός, μελαχρινός με σπινθηροβόλους οφθαλμούς, με μαύρα μαλλιά και λεπτό υπογένειο. Κατετάγη σε ηλικία 20 ετών στο Πολεμικό Ναυτικό. Τότε η Αίγυπτος και όλη η  Μεσόγειος ήταν υπό ρωμαϊκή κυριαρχία. Ήρθε στη Χίο το  250 μ.X. με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, όπως  λέει η παράδοση, να προμηθευτούν φρούτα και λαχανικά από τους περιβολάρηδες του Κάμπου.

Ο Ισίδωρος ήτο υπαξιωματικός του Ρωμαϊκού Ναυτικού και ήταν υπεύθυνος του επισιτισμού. Αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν τότε ο Τραϊανός Δέκιος, ένα ανθρωπόμορφο τέρας και σκληρός διώκτης του χριστιανισμού. Ο Ισίδωρος με τη θέληση του, το θάρρος και την τόλμη που τον διέκρινε πιστέψε στην αλήθεια και τη ζωή, στο φως του κόσμου, στον Ιησού Χριστό. Τότε ένας εκατόνταρχός ειδωλολάτρης, ονόματι Ιούλιος, που φθονούσε τον Ισίδωρο για την τελειότητα του χαρακτήρος του, τον κατέδωσε στο Νουμέριο  που ήταν ο αρχηγός της ναυτικής μονάδος που ναυλοχούσε στη Χίο. Ο Νουμέριος άρχισε τότε την προσπάθεια να πείσει τον Ισίδωρο να αρνηθεί τον Χριστό και να επιστρέψει στα είδωλα.

Η παράδοση αναφέρει ότι του επεβλήθη  αρχικά η ποινή της μαστιγώσεως εις το  ρωμαϊκό στρατόπεδο το οποίο εβρίσκετο στην περιοχή του Ταλάρου, ανατολικά προς τη θάλασσα. Τον έκλεισαν σε μία σκοτεινή φυλακή και ειδοποίησαν τον πατέρα του να έρθει από την Αλεξάνδρεια. Ο πατέρας του έφτασε στη Χίο και προσπαθούσε με κάθε τρόπο, ακόμα και με εκβιασμό, να πείσει τον Ισίδωρο να απαρνηθεί τον Ιησού και να επιστρέψει στα είδωλα. Μάταια όμως. Ο Ισίδωρος έμεινε ακλόνητος στη χριστιανική του πίστη  και όταν εξαγριωμένος  ο πατέρας είδε ότι δεν μπορούσε να τον μεταπείσει, είπε στο Νουμέριο  να ακολουθήσει τις διαταγές του Αυτοκράτορα που προέβλεπαν τη θανατική καταδίκη.

Άρχισαν πάλι να τον μαστιγώνουν και τελικά τον έδεσαν πίσω από ένα μανιασμένο άλογο, που τον έσυρε από την πόλη μέχρι σε μία περιοχή έξω από το Νεχώρι. Επειδή ζούσε, ανέπνεε ακόμη, ο προδότης εκατόνταρχός Ιούλιος διέταξε και τον αποκεφάλισαν. Μετέφεραν το τραυματισμένο και αιμόφυρτο σώμα του και το κεφάλι του εις το δεσμωτήριο και διέταξε δεσμοφύλακες να τον φυλάγουν και μετά να το ρίξουν  στη θάλασσα μην τυχόν έρθουν οι κρυπτοχριστιανοί και το κλέψουν και το ενταφιάσουν.

Τότε μία κόρη, σεμνή χριστιανή  αλλά και θαρραλέα, η Μυρόπη, η οποία ήταν από την Έφεσο και έμενε με τη μητέρα της στη Χίο, πήρε το θάρρος και μαζί με δύο υπηρέτριες της έκλεψαν  το άγιο σώμα του Ισίδωρου και το ενταφίασαν. Εκεί, δίπλα στον τάφο του Αγίου Ισίδωρου, ενταφιάστηκε και η Αγία Μυρόπη, η οποία εμαρτύρησε  λίγο καιρό μετά. Αργότερα, όταν εγκαθιδρύθηκε ο χριστιανισμός σαν επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους από τον μεγάλο Κωνσταντίνο και επί αυτοκράτορος Μαρκιανού χτίστηκε βασιλική κατά τον 5ο μ.Χ. αιώνα και μετά τον 7ο μ.Χ. αιώνα, επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου  του Παγωνάτου, ανεγέρθη πιο μεγαλοπρεπής και επιβλητική βασιλική. Έτσι καθαγιάστηκε η Χιακή γη με το  αίμα του.

Έχουν περάσει 17 αιώνες (1967) από την εποχή των διωγμών  κατά την οποία ο Άγιος Ισίδωρος, όπως αναφέρει ο ιστορικός Αντώνιος Στεφάνου, «διά της σταθεράς ομολογίας της πίστεως Του εθεμελιώσε τη χριστιανική κοινότητα της Χίου. Τότε προσέφερε το Άχραντο σώμα του σπονδή αιματηράν  και εξέχυσεν επί της χιακής γης το τίμιο αίμα Του που εξακολουθεί να αρδεύει τας ψύχας των χριστιανών. Από τότε η Χίος επιγράφεται τον Ισίδωρο – προστάτην της και πολιούχον της – και ανεφημεί  τον Αγίον Ευεργέτη. Εχαρίτωσε  το αποστάζον δάκρι των σχοίνων, παρέστη τους εν θαλάσση κινδυνεύουσιν,  εδωρήσατο αφθόνων  τας ιάσεις».

Τα λείψανα των Αγίων Ισίδωρου  και Μυρόπης παρέμειναν εις τους τάφους τους «εμβρύων ιαμάτων εις τους  ασθενείς και χαρίζοντας προστασία εις τους ναυτικούς», μέχρι το 1.125.   Τότε ο Δόγης της Βενετίας, Δομίνικος Μιχαήλ, βλέποντας τις θαυματουργικές ιδιότητες του Αγίου Ισίδωρου, έκλεψε το σώμα του Αγίου και το μετέφερε στη  Βενετία εις το ναό του Αγίου Μάρκου. Εκεί, μετά από πολλά χρόνια, ο Δόγης Αντρέα Δάνδολο έφτιαξε ειδικό παρεκκλήσιο εντός του ναού, το οποίο τιμάται εις το όνομα του Άγιου  Ισιδώρου. Το παρεκκλήσιο αυτό είναι στολισμένο με άριστης ποιότητας ψηφιδωτές εικόνες, που παριστάνουν σκηνές από το μαρτύριο του.

Είχα  την ευτυχία να επισκεφτώ το παρεκκλήσιο του Αγίου Ισίδωρου, όταν τελειόφοιτός της Ιατρικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κατά τη θεσμοθετημένη πολυήμερη – 26 ημερών εκδρομή το 1966 στο εξωτερικό, είχαμε επισκεφτεί το ναό του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν οι αιώνες και το 1967, μετά από πολλές διαβουλεύσεις μεταξύ της τοπικής Εκκλησίας, με τον τοποτηρητή της Μητροπόλεως Χίου μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιάκωβο και τον Πατριάρχη Βενετίας Jovani Urbani,  επεστράφη μέρος των σεπτών λειψάνων στη Χίο, τον τόπο του μαρτυρίου του. Το σεπτόν λείψανον ταξίδεψε από τη Βενετία στον Πειραιά με το κρουαζιερόπλοιο «Ρεγγίνα» που προσέφερε η εταιρεία Χανδρής και εναπετέθη  στον ιερό ναό Αγίου Σπυρίδωνος για  προσκύνημα. Κατά ευτυχή συγκυρία ιερατικός προϊστάμενος του Αγίου Σπυρίδωνος ήταν ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Γιαλούρης, ο όποιος δύο ημέρες μετά την άφιξη των λειψάνων στη Χίο  εξελέγη Μητροπολίτης Χίου Ψαρών και Οινουσσών. Μετά από τρεις ημέρες το λείψανο με το αντιτορπιλικό «Πάνθηρ» μετεκομίσθη εις Χίον  την 18η Ιουνίου 1967,  ημέρα Κυριακή, της Πεντηκοστής τότε.

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω αυτή τη λαμπρή  χαρμόσυνη τελετή. Από νωρίς το πρωί χιλιάδες κόσμος από την πόλη, τον Βροντάδο και από όλα τα χωριά της Χίου είχε κατακλύσει την Προκυμαία, όλους τους  γύρω δρόμους μέχρι το Βουνάκι και  την Απλωταριά. Με μεγάλη πομπή  τα λείψανα μεταφέρθηκαν στον μητροπολιτικό ναό των Αγίων Βίκτωρων όπου εψάλη δοξολογία. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, μετά την ακολουθία της γονυκλησίας, οι  ιεράρχες μετέβησαν και στους τάφους των Αγίων στην περιοχή του Νοσοκομείου. Εκεί ο Καθολικός αρχιεπίσκοπος Φροζικόνε Ιωσήφ  μίλησε για τον Άγιο Ισίδωρο,  υποσχεθεί να έρθει πάλι στη Χίο  όταν θα εγκαινιαστεί ο νέος ναός τον οποίο θα ανεγείρει η νήσος Χίος στη θέση όπου ετάφει  ο Άγιος. Και έτσι ο Άγιος Ισίδωρος επέστρεψε στον τόπο του μαρτυρίου του μετά από 842 χρόνια.

 Ίσως θα ήταν εύλογο η Εκκλησία της Χίου και η πολιτεία (Αρχαιολογία ) να μελετήσουν το θέμα. Υπάρχει η πληροφορία ότι η μελέτη είναι στη διαδικασία ή έχει ήδη γίνει της ανέγερσης μιας Βασιλικής περίτεχνου, περίβλεπτου και περικαλλούς άνωθεν των τάφων Ισιδώρου και Μυρώπης  κάτι παρόμοιο με την Βασιλική του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη.

Ας καθιερωθεί η 14η Μαΐου Παγχιακή  θρησκευτική εορτή και εκ μέρους της τοπικής Εκκλησίας και της πολιτείας.

Απ' ότι έχω πληροφορηθεί η εβδομάδα της εορτής του Αγίου Ισίδωρου θα καθιερωθεί σαν εβδομάδα εκδηλώσεων «Ισιδώρεια»  ανάλογα με τα «Δημήτρια» στην Θεσσαλονίκη.

 Η Χίος, το Αγιονήσι,  έχει τον πρώτο χριστιανό άγιο, τον πρωτομάρτυρα της τον πολιούχο και προστάτη Αγίων Ισίδωρο.

 

Υ.Γ :Ιστορικές πηγές:

1.  Ιστορία της Χίου Γ. Ζολώτας

2. Αναμνηστικός τόμος επί την μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ισιδώρου 1968

 3.Χρονικά Χιακής ιστορίας Γ.Σ. Σκαρβάλη

 4. Προσωπικές εμπειρίες

 

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ