13.11.2012 10:16

Η πιο ουσιαστική ρήξη είναι να συμφωνήσουμε γιατί δεν έγιναν ρήξεις *

Τριάντα χρόνια αμεριμνησίας δε θα μπορούσαν να μην έχουν συνέπειες, που έγιναν αμείλικτες, δυστυχώς, από επώνυμα, χοντρά λάθη. Μέσα σε μια εκρηκτική καθημερινότητα ασφυκτικών υποχρεώσεων και άδειων ταμείων, αποφασίσαμε να αναμετρηθούμε με τις αιτίες που τα προκάλεσαν.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνουν και ρήξεις. Ρήξεις ουσιαστικές, χωρίς ψέματα ή φαντασιολογίες.
Αναγνωρίζουμε όλοι πως ο Ελληνικός λαός πολλά τα έχει ξανακούσει. Σημασία όμως έχει και το ποιος μιλά, τί κίνητρα έχει, τί προσπαθεί να δημιουργήσει.
Οι αλλαγές που δεν έγιναν όταν έπρεπε, είναι μια επαναλαμβανόμενη πράγματι αναφορά. Σημασία όμως έχει ποιος και πώς τολμά να τις κάνει.
Θα σταθώ εδώ στην «τόλμη» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην τρικυμία στο ποτήρι...
«Δε μας κρατάνε από φιλανθρωπία στην ευρωζώνη, αλλά από ανάγκη», είπε ο αρχηγός της, επικαλούμενος εκθέσεις περί «ντόμινο, που θα κοστίσει στην παγκόσμια οικονομία και κυρίως στη Γερμανία». Δηλαδή οι κρουνοί της άνευ όρων χρηματοδότησης θα ανοίξουν με μια «ζαριά» του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί περί «ζαριάς» πρόκειται, την οποία, με πολλή τέχνη, αναβαπτίζει ως πρόταση κοινωνικής σωτηρίας προς έναν αληθινά απελπισμένο λαό. Αυτό δεν είναι τόλμη, αλλιώς λέγεται, αν δεν υπάρχει πλάνο.
Ανυπομονεί «να προλάβει την ανεργία μη φτάσει στο 35%, τις αποθήκες να μην αδειάσουν από φάρμακα, τα χειρουργεία να μη μείνουν από γάζες και ράμματα». Έτσι ακριβώς το είπε, απευθυνόμενος στο λεγόμενο «κοινό – στόχο»: τον πληγέντα. Τον άνεργο, τον ανήμπορο, τον ηλικιωμένο. Σωστά το έχουν σκεφτεί. Αλλά επιπόλαια, ή ίσως κυνικά. Γιατί ο ανθρώπινος πόνος και η απελπισία μετατρέπεται πολύ εύκολα σε πολιτική πίστωση. Και αν αυτή δεν φτάνει, υπάρχει χώρος για εξαιρέσεις, ή για τους λεγόμενους «πρίγκιπες». Όσο για τη χρέωση, «μακριά από εμάς και όπου να ΄ναι». Αυτά είδαμε σαν πολιτική συμπεριφορά, αυτά κρίνουμε.
Η πιο ουσιαστική ρήξη είναι να συμφωνήσουμε γιατί δεν έγιναν ρήξεις, ή γιατί αποτύγχαναν όποτε κάποιος τις αποτολμούσε. Η απάντηση μου περικλείεται σε μια λέξη «ειλικρίνεια» και πάει πίσω στο 1981, όταν η χώρα μας εντάχθηκε στην Ευρώπη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία.
Η δυναμική της ένταξης πυροδότησε αλλαγές προς το καλύτερο και ενίσχυσε το αίσθημα ασφάλειας του λαού. Πετύχαμε στόχους που θα ζήλευαν πολλά άλλα Κράτη με καλύτερους θεσμούς και μεγαλύτερες δυνατότητες. Αλλά οι δικές μας πολιτικές και πρακτικές συνεργασίας, σταδιακά απέκλιναν του δεδομένου Ευρωπαϊκού πλαισίου. Βοηθούμενα από λαϊκίστικες πολιτικές συμπεριφορές του παρελθόντος.
Η εταιρική σχέση δε θεωρήθηκε ειλικρινής. Η σφοδρή κρίση των τελευταίων ετών μετέβαλε ριζικά το πλαίσιο συνεργασίας. Σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτερα, η Ένωση έφερε στο επίκεντρο την ανάγκη μεταρρυθμίσεων μαζί με μια παράλογη λιτότητα που τις φόρτισε αρνητικά. Η κρίση στην Ελλάδα μετέτρεψε την απόκλιση από το πλαίσιο, σε χάσμα, μέσα στο οποίο δε χάθηκε μόνο η ειλικρίνεια αλλά και η αξιοπιστία.
Σήμερα, οι μόνιμοι αρνητές των μεταρρυθμίσεων, παρουσιάζουν ως σωτηρία τα ίδια ακριβώς συνθήματα που έφεραν τα ελλείμματα και την ανεργία. Ο θύτης ταυτίζεται πλέον με το θύμα. Αλλά στο θυμικό, όχι στη θέση, γιατί αυτή την έχει συνήθως «εξασφαλισμένη» σε κάποια γωνιά του κράτους.
Την ίδια στιγμή υπονομεύουν κάθε προοπτική, γιατί γνωρίζουν ότι δε μπορούν να την προσφέρουν οι ίδιοι. Τι άλλο σημαίνει το «καταψηφίζουμε και μετά Άγιος ο Θεός». Πού βρίσκεται η εναλλακτική πρόταση;
Ξέρουν ότι η «ανεμελιά» τους πετάει την Ελλάδα έξω από το διεθνές περιβάλλον. Αδιαφορούν για τις συνέπειες, όπως και για το διχασμό που φέρνει η αντιπαράθεση με εμπρηστικά ή απειλητικά συνθήματα. Να φέρω στη μνήμη σας ένα ιστορικό παράδειγμα από το 1204. Ένας άρχοντας του Βυζαντίου, ονόματι Μούρτζουφλος, ανέτρεψε τον Αυτοκράτορα Αλέξιο, με σκοπό να αποκαταστήσει την τάξη, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να ηττηθεί και να εισέλθουν οι σταυροφόροι στο Βυζάντιο και να αρχίσει η διάλυση της αυτοκρατορίας. Δεν κάνω κανέναν ιστορικό συσχετισμό. Αν φτάσουμε όμως εκεί, ω μη γένοιτο, η επόμενη μέρα δε θα έχει καμία απολύτως σημασία.
Ο αγώνας για ανάκαμψη δεν κερδίζεται αν δε διασφαλίσουμε χρηματοδότηση και ευελιξία. Ο αγώνας για προκοπή δεν κερδίζεται αν δε διορθώσουμε τα του οίκου μας.  Η Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά έδωσε τους αγώνες αυτούς με αποφασιστικότητα και τόλμη περισσότερο από όσο η φύση των πραγμάτων επέτρεπε. Και άλλαξε τους συσχετισμούς σε φίλους και αντιπάλους.
Πιστεύουμε πως θα αντέξουμε στην τρικυμία και θα επιστρέψουμε αυτοδύναμοι στη διεθνή οικονομία.  Η ναυτιλία, για παράδειγμα, προσφέρει αντοχή και το Υπουργείο την αξιοποιεί, με στρατηγικό και επιχειρησιακό σχέδιο, με πρόγραμμα και χρονοδιάγραμμα, με οικονομίες και νέα εργαλεία και με σκληρή δουλειά για την επόμενη μέρα της χώρας. Της χώρας επαναλαμβάνω, και όχι του κόμματος, ή την προσωπική μας.
Θα ήθελα να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στην Ελληνική Σημαία. Το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου είναι έτοιμο να παρουσιάσει την πολιτική μας για την απλοποίηση των διαδικασιών νηολόγησης πλοίων, προκειμένου άμεσα να προσελκύσουμε περισσότερα πλοία στη σημαία μας, αλλά και να επιλέξουν τη χώρα μας ως κομβικό σημείο εγκατάστασης των δραστηριοτήτων τους, ξένες ναυτιλιακές εταιρείες.
Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργούμε Ειδική Υπηρεσία Μίας Στάσης (One-stop-shop) στο Υπουργείο και ενοποιούμε όλες τις εσωτερικές διαδικασίες των επιμέρους αιτήσεων για απλοποίηση και επιτάχυνση όλης της διαδικασίας σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία. Παρουσιάζουμε e-Νηολόγιο, ώστε όλη η διαχείριση να γίνεται ηλεκτρονικά, δράση που σκοπεύουμε να επεκτείνουμε κατά το δυνατόν σε περισσότερους τομείς. Αυτονόητα θα μου πείτε, ναι, αλλά μη πραγματοποιηθέντα.
Η καθημερινή διαχείριση θέλει ρήξεις στις οποίες το σύστημα δεν έχει μάθει να ανταποκρίνεται, ενώ το άλμα προς τα εμπρός ακόμα περισσότερες.
Αλλά οι στιγμές είναι οριακές. Άλμα είναι η ελεύθερη απόφαση υπό τα σωστά κίνητρα. Τόλμη δεν είναι τα λόγια, αλλά δουλειά με εντιμότητα.
Κι αυτά αυτονόητα, αλλά οι περισσότεροι Έλληνες δεν πιστεύουν πως τα έχουν.
Ας δουλέψουμε για να γίνουν αυτά πραγματικότητα από ζητούμενα, και μετά βλέπουμε τι σημαίνει τόλμη και προς τα έξω, ευχαρίστως.
Και αυτό ξέρουμε πώς να το κάνουμε, δεν περιμέναμε τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως το έχει ήδη αποδείξει ο πρωθυπουργός και ναι μεν αντέκρουσε με επιχειρήματα όταν χρειάστηκε, αλλά κέρδισε να κάθεται ακόμα στο ίδιο τραπέζι και να μην έχει γίνει πρωθυπουργός του λόμπι της δραχμής, όπως ονειρεύονται άλλοι, χωρίς τότε να είχαν καν να παρουσιάσουν προϋπολογισμό προς ψήφιση.
 

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ