11.10.2016 10:01

Επίσκεψη στο έρημο Λεπροκομείο της Χίου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ LIFO.GR

Σ το παλιό Λεπροκομείο της Χίου – Λωβοκομείο όπως ήταν η κανονική του ονομασία – βρέθηκα δυο φορές. Και τις δύο φορές μεσημέρι, την πρώτη μόνος μου, περπατώντας από την πόλη, οπλισμένος με τις πληροφορίες της Νίκης και της Άννας.

Την δεύτερη ξέροντας πια τον δρόμο, με την Μαρία και τον Αλέξανδρο. Τρεις μέρες όλες κι όλες στο νησί για δύο live και εγώ κυριολεκτικά τους «έσυρα» για να τους δείξω την ανακάλυψή μου. Καλοκαίρι η πρώτη, φθινόπωρο η δεύτερη, αλλά η διαφορά μικρή.

Το ίδιο ήσυχο αεράκι ανάμεσα στα δέντρα στο δασάκι του Κοφινά, το ίδιο χαρακτηριστικό χιώτικο τοπίο με τα εσπεριδοειδή, τα κτίρια του Λεπροκομείου το ίδιο ακίνητα μέσα στο χώρο και το χρόνο.Πολύ παλιά η ιστορία του, χωρίς υπερβολή υπήρξε το μακροβιότερο ίδρυμα του είδους του στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 1378 από Γενουάτες, καταστράφηκε από τον περίφημο σεισμό του 1881 οπότε και ανακαινίσθηκε, πολυτελώς για τα δεδομένα της εποχής του και ξαναλειτούργησε το 1911.

Πενήντα χρόνια μετά, το 1959 εγκαταλείφθηκε οριστικά και από τότε σιγά-σιγά καταρρέει, μια κιβωτός παρατημένη μέσα σε έναν πανέμορφο κήπο.

Το Λεπροκομείο επισκέπτονται πια λίγοι. Ακόμα και οι Χιώτες, ιδιαίτερα οι πιο νέοι, δεν είναι όλοι σε θέση να σε κατευθύνουν με ακρίβεια στη τοποθεσία, κι ας είναι το πολύ 15′ μακριά από το κέντρο της πόλης. Μόλις βγαίνεις από τον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο αρκεί ένας μικρός περίπατος για να φτάσεις στην παλιά σιδερένια πύλη που στήθηκε κατά την ανακαίνιση.

Γράφει 1909 και εκεί μοιάζει να σε πηγαίνει εκεί στα αλήθεια. Ησυχία και χρώματα, από αυτά αποτελείται το Λεπροκομείο σήμερα. Ναι, υπάρχουν παντού τα απομεινάρια της ζωής, μέχρι και φάρμακα και συνταγές, προσωπικά είδη υγιεινής και σαπισμένα στρώματα αλλά γρήγορα αυτό που κυριαρχεί είναι κάτι άλλο.

Είναι η αποσύνδεση από το παρόν, η αίσθηση μιας αινιγματικής μοναξιάς. Αυτή και τα υπέροχα χρώματα του κτιρίου, τόσο χαρακτηριστικά όλων των παλιών όμορφων σπιτιών της Χίου και του Κάμπου. Μέσα και έξω, στα ταβάνια, στους τοίχους, στις πόρτες, μπλεγμένα πια με την φθορά και τη φύση που διεκδικεί ξανά τους χώρους.

Κανείς πια δεν χρειάζεται να ζήσει εξορισμένος σε αυτό το μέρος, φρόντισε εδώ και αρκετά χρόνια η ιατρική επιστήμη για αυτό. Εγώ όμως θέλω να γυρίσω εκεί, ίσως και να περάσω μια νύχτα σε αυτό υπέροχο ερείπιο. Είναι πια η πόρτα μου για μια άλλη εποχή, σε ένα νησί που έτσι κι αλλιώς βιώνει το πέρασμα του χρόνου με τον δικό του μετέωρο τρόπο.

Πηγή: www.lifo.gr // ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟΛΗΣ

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ