Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και Χίος

Τα λαμπρά εγκαίνια, μιας από τις λαμπρότερες στέγες πολιτισμού της νεότερης Ελλάδας, για την επαναλειτουργία της, το δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, απασχόλησε την προηγούμενη εβδομάδα τις στήλες και τις ανταποκρίσεις όλων των μέσων ενημέρωσης, έντυπων και ηλεκτρονικών, έδωσε δε την ευκαιρία να αναδιατυπωθεί η ιστορία του μεγάρου και να μνημονευθούν οι εμπνευστές και ιδρυτές του.

Η παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού στην επίσημη τελετή των εγκαινίων, έδωσαν τη δέουσα βαρύτητα στο γεγονός, όμως μια παράμετρος η οποία έχει σχέση με το Θέατρο, μάλλον έχει  υποβαθμιστεί, ο ρόλος δηλαδή του χιακής καταγωγής τότε δημάρχου Πειραιά, του μεγάλου Αριστείδη Σκυλίτση-Ομηρίδη.

Βεβαίως η αποσιώπηση δεν αφορά τόσο την πολιτική και τη βούληση του πρώτου τη τάξει πολίτη το 1883 στο πρώτο λιμάνι, όσο τη μεγάλη του δωρεά, αφού η ευρύτερη περιοχή της κεντρικής πλατείας Κοραή του Πειραιά, ανήκε στην ακμάζουσα χιακή παροικία, τα γνωστά «χιώτικα», ενώ το συγκεκριμένο οικόπεδο αποτελούσε μέρος της προσωπικής περιουσίας του Α. Σκυλίτση-Ομηρίδη, που το παραχώρησε χωρίς κανένα αντίτιμο.

Η πληροφορία προσφέρεται από τον αεικίνητο και δραστήριο μέλος της σύγχρονης πειραϊκής κοινωνίας, χιώτη συγγραφέα, καπετάν Κώστα Μ. Φράγκο, ο οποίος με τη σύζυγό του Στέλλα και τα ζεύγη Εμμ. Τουρνή, Μιχ. Καλλίκη, μαζί και με πολλούς άλλους Χιώτες του Πειραιά, εκπροσώπησαν την παροικία στις τελετές επαναλειτουργίας του Θεάτρου.

Πιθανός λόγος της περιορισμένης αναφοράς στον δήμαρχο του 19^ου αιώνα Α. Σκυλίτση - Ομηρίδη, θα πρέπει να είναι η  πολιτική ταύτιση του συνονόματου εγγονού του με τη δικτατορία των Συνταγματαρχών, ίσως της πιο αμφιλεγόμενης πειραϊκής πολιτικής προσωπικότητας, δήμαρχο επίσης, επί επταετίας.

Συνοπτική ιστορία

Πάντως η ιστορία του Δημοτικού Θεάτρου αναφέρει σαφώς, ότι η απόφαση για την ίδρυση και ανέγερσή του, σε μια πόλη που δεν ξεπερνούσε τότε τις 27.000 κατοίκους, με τους μορφωμένους απ’ αυτούς να φτάνουν μετά βίας τους εκατό, λήφθηκε επί δημαρχίας Τ. Μουτζοπούλου (Ακτή Μουτσοπούλου), με ένα δημοτικό συμβούλιο στο οποίο μέλος του ήταν ο Σκυλίτσης.

Την επόμενη χρονιά, το 1883, δήμαρχος αναδείχθηκε ο Αριστείδης Σκυλίτσης - Ομηρίδης που μαζί με τα μέλη του Δημοτικού του Συμβουλίου «υιοθέτησαν» την υπόθεση του Θεάτρου και επίσπευσαν μέσα στο έτος τις σχετικές εργασίες, επιψηφίζοντας δάνειο 200.000 δραχμών για την ανέγερση και προκηρύσσοντας σχετικές δημοπρασίες.

Στις 23 Οκτωβρίου του 1883 οι αθηναϊκές εφημερίδες αναδημοσιεύουν σχόλιο της πειραϊκής εφημερίδας «Σφαίρα» που πρώτη κοινοποίησε περιγραφή του εγκριθέντος τελικά σχεδίου του «αναγερθησομένου δημοτικού θεάτρου» του Πειραιά.

Από το Θέατρο, το οποίο τα τελευταία δεκαπέντε έτη παρέμενε κλειστό, λόγω της τελευταίας γενναίας του ανακαίνισης, έχουν περάσει όλα τα μεγάλα ονόματα ελλήνων καλλιτεχνών, μεταξύ των οποίων οι Δ. Ροντήρης, Γκ. Μπινιάρης, Στ. Νικολαΐδης, Μ. Κουνελάκης, Αιμ. Βεάκης, Γ. Πρινέας, Αδ. Λεμός, Απ. Αυδής, Μ. Φωτόπουλος, Βασ. Διαμαντόπουλος, Μ. Τραϊφόρος, Δ. Παπαμιχαήλ ή Αν. Μπάρκουλης.

Η Σκηνή έχει φιλοξενήσει ακόμη μεγάλες παραστάσεις του κλασικού ρεπερτορίου, λυρικούς θιάσους του εξωτερικού και παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.