Το Σάββατο 17 Μαΐου στις 19:30 διοργανώνεται από την «ΟΜΙΚΡΟΝ» Βραδιά Μνήμης και τελετή ονοματοδοσίας του Πάρκου της «ΟΜΙΚΡΟΝ» σε «Πάρκο Εθελοντισμού ΟΜΙΚΡΟΝ – ΠΕΤΡΟΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ».
Τιμάται για την πολύπλευρη και ανιδιοτελή προσφορά του στον εθελοντισμό, στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στη Χίο και γενικότερα.
Ο Πέτρος μας υπήρξε η πιο εμβληματική και αγαπητή φυσιογνωμία του χιώτικου εθελοντισμού. Άνθρωπος με αστείρευτη δίψα για γνώση, ένα πνεύμα βαθιάς συνεργασίας με μια μοναδική ικανότητα να εμπνέει, να καθοδηγεί και να ενεργοποιεί τους γύρω του. Η μεταδοτικότητα της σκέψης του, η πραότητα του λόγου του και η ανιδιοτελής προσφορά του τον κατέστησαν σημείο αναφοράς για εκατοντάδες συμπολίτες του, ιδίως στον απαιτητικό και συχνά επικίνδυνο τομέα της δασοπροστασίας και της δασοπυρόσβεσης.
Δεν ήταν απλώς παρών. Βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή με αδιάκοπη αφοσίωση και αποφασιστικότητα. Σαν ατρόμητος στρατηγός καθοδηγούσε με πυξίδα του την αίσθηση της ευθύνης και έναν ανυποχώρητο δυναμισμό. Όπου υπήρχε ανάγκη ήταν εκεί με μια πυγμή, που απέπνεε σεβασμό και ενέπνεε τους γύρω του να ακολουθήσουν τον δρόμο της συνέπειας και του αγώνα για το σωστό.
Η «ΟΜΙΚΡΟΝ» δεν ήταν για τον Πέτρο ένας σταθμός της ζωής του· ήταν η ίδια του η ζωή. Ταυτίστηκε απόλυτα με την αποστολή και τις αξίες της, τόσο που το όνομά του έγινε συνώνυμο με την ύπαρξή της. Κάθε δράση, κάθε εκπαίδευση, κάθε έξοδος στο πεδίο έφερε κάτι από την ψυχή του, την αφοσίωση, την επιμονή, την πεποίθηση ότι ο εθελοντισμός δεν είναι χόμπι, αλλά στάση ζωής με ουσιαστικό αποτύπωμα στην κοινωνία και στον άνθρωπο.
Μα πάνω απ’ όλα ο Πέτρος ήταν αγωνιστής. Πάλεψε για το περιβάλλον με σθένος και πίστη, σαν να υπερασπιζόταν το ίδιο του το σπίτι, γιατί για εκείνον, η φύση της Χίου ήταν ακριβώς αυτό, η πατρίδα του, η οικογένειά του.
Δεν φοβήθηκε ποτέ, δεν κρύφτηκε, δε μάσησε τα λόγια του. Όταν η γη απειλούνταν, εκείνος ήταν μπροστά. Όταν άλλοι σιωπούσαν ή δίσταζαν, εκείνος μιλούσε, ενεργούσε, προπορευόταν. Ήταν ο πρώτος που θα έμπαινε στο δάσος, ο πρώτος που θα άπλωνε το χέρι, ο πρώτος που θα απαιτούσε σεβασμό για ό,τι γεννήθηκε για να υπάρχει ελεύθερο.
Ανυποχώρητος απέναντι σε κάθε εισβολέα είτε φυσικό, είτε ανθρώπινο, είτε θεσμικό, υπερασπιζόταν με πάθος ό,τι θεωρούσε δίκαιο και αληθινό. Ήταν η φωνή της συνείδησης ενός τόπου, η πράξη πίσω από κάθε ιδέα, το πρόσωπο του εθελοντισμού που δεν ζητά αντάλλαγμα, αλλά προσφέρει τα πάντα.
Σήμερα, που το περιβάλλον της Χίου απειλείται ανεπανόρθωτα από την εξόρυξη του αντιμονίου, η απουσία του Πέτρου γίνεται εντονότερα αισθητή από ποτέ. Μας λείπει η φωνή του, η παρουσία του, το καθαρό του βλέμμα, που δεν δίσταζε να πει την αλήθεια, όσο δύσκολη κι αν ήταν.
Έφυγες νωρίς, Πέτρο. Πολύ νωρίς. Και άφησες πίσω σου ένα τεράστιο κενό ένα κενό που δύσκολα θα γεμίσει αλλά και μια φλόγα, που δεν πρέπει να σβήσει.
Για όσους είχαμε την τιμή να σε γνωρίσουμε, να συνεργαστούμε και να περπατήσουμε μαζί σου στο μονοπάτι της προσφοράς, η μνήμη σου είναι οδηγός και δύναμη. Η παρακαταθήκη σου είναι βαριά, αλλά πολύτιμη. Θα τη σηκώσουμε, όσο μπορούμε, με σεβασμό, αγάπη και πίστη.
Για τη Χίο. Και για σένα.
Γιάννης Ν. Παληός
12- Μαΐου- 2025
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
