Κινητοποίηση Τρίτη 13/07 στις 7:00 κάτω από τον Οίκο Διδασκάλου
Πρώτα η πανδημία, τώρα το καλοκαίρι!
Την πάγια τακτική των Κυβερνήσεων να νομοθετούν σε «δύσκολες» χρονικά περιόδους, έρχεται να επιβεβαιώσει και το Υπουργείο Παιδείας. Έτσι όπως νομοθέτησε μέσα στο λοκντάουν, εκμεταλλευόμενο την πανδημία, έρχεται τώρα μέσα στο κατακαλόκαιρο με τα σχολεία κλειστά και τους χιλιάδες αναπληρωτές απολυμένους και φέρνει ένα νομοσχέδιο κατακερματισμού της δημόσια παιδείας.
Κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας κλιμακώνουν την επίθεσή τους στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, εντείνουν τις ανισότητες, την κατηγοριοποίηση των σχολείων και τον ασφυκτικό έλεγχο των εκπαιδευτικών για να υλοποιούν την αντιεκπαιδευτική πολιτική.
Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές έδωσαν δυναμικό «παρών» και καταδίκασαν το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, με την παρουσία τους έξω από το 1ο ΓΕΛ Αγίου Δημητρίου τη Δευτέρα 28/06, όπου ο πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας παρουσίασαν το κυβερνητικό σχέδιο.
Βασικός πυλώνας του νομοσχεδίου είναι μεγαλύτερη «αυτονομία» της σχολικής μονάδας στο παιδαγωγικό κομμάτι, στο κομμάτι της λήψης αποφάσεων και εν γένει στη συνολική λειτουργία της.
Πίσω από τις εύηχες λέξεις περί αυτονομίας κρύβεται ο στόχος της απαλλαγής του κράτους από τις υποχρεώσεις του στη χρηματοδότηση, τη στελέχωση, την επιμόρφωση, κ.α. Δεν ξεχνάμε ότι κριτήρια της λεγόμενης αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας (που έμεινε στα χαρτιά από τη συντριπτική συμμετοχή του κλάδου στην απεργία – αποχή) ήταν η διαχείριση των οικονομικών πόρων και του προσωπικού. «Αυτονομία» με βάση αυτή την εμπειρία σημαίνει μεγαλύτερη εξάρτηση του σχολείου από την τσέπη των γονιών και τις ανάγκες της αγοράς. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά της Υπουργού ότι «το σχολείο θα μπορεί να αξιοποιεί τις υποδομές του με σκοπό την ανεύρεση οικονομικών πόρων», όπως επίσης και οι αναφορές για συνεργασία με διάφορους φορείς (ιδρύματα, ΜΚΟ, επιχειρήσεις) που θα αποκτούν λόγο ακόμα και στο τι θα διδάσκεται.
Στους άξονες του «αναβαθμισμένου σχολείου» μπαίνουν οι δεξιότητες, οι «ίσες ευκαιρίες για όλους», οι «εναλλακτικές εκπαιδευτικές διαδρομές». Είδαμε τις «ίσες ευκαιρίες», στην τηλεκπαίδευση όπου ένα σωρό μαθητές δεν είχαν τον απαραίτητο εξοπλισμό, η στη δίχρονη Προσχολική Αγωγή που υλοποιείται στα κοντέινερ.
Η ολοκληρωμένη μόρφωση και διαπαιδαγώγηση των μαθητών μας πάνε περίπατο και στη θέση τους έρχονται από Σεπτέμβρη ώρες εργαστηρίων δεξιοτήτων που θα αφορούν ακόμα και την νεανική επιχειρηματικότητα όσο και την ένταξη ψηφιακών εργαλείων που δοκιμάστηκαν στην τηλεκπαίδευση. Η τηλεκπαίδευση όχι μόνο ήρθε για να μείνει αλλά θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην υποβάθμιση της ολόπλευρης μορφωτικής διαδικασίας.
Παράλληλα, εφαρμόζονται οι εκπαιδευτικοί όμιλοι όπου όπως είναι ξεκάθαρο από το άρθρο 84, «ο χρόνος που οι Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικών Ομίλων αφιερώνουν στην οργάνωση και λειτουργία των εκπαιδευτικών ομίλων δεν προσμετράται στο εργασιακό τους ωράριο, αλλά συνεκτιμάται κατά την ατομική αξιολόγησή τους». Φαίνεται λοιπόν σε τι αέναο ανταγωνισμό έχουν σκοπό για άλλη μια φορά να μας οδηγήσουν, ενώ καταπατάται σιγά σιγά το εργασιακό ωράριο.
Επίσης, επιχειρείται ένα ακόμα χτύπημα στον ενιαίο χαρακτήρα του περιεχομένου σπουδών με την εισαγωγή του λεγόμενου πολλαπλού βιβλίου. Καταργούνται οι εγκεκριμένες επιστημονικές ομάδες συγγραφής και την θέση τους παίρνουν ιδιωτικές, ώστε να παράγουν τα δικά τους βιβλία, από τα οποία θα μπορεί να αποφασίζει το κάθε σχολείο ή ο εκπαιδευτικός ποιο θα αξιοποιεί. Έτσι, η συγγραφή των βιβλίων από αρμοδιότητα του κράτους μεταφέρεται στους ιδιώτες, ενώ δεν εξασφαλίζεται η ευθύνη του κράτους για τη δωρεάν παροχή τους (εκτός αν το Υπουργείο σκέφτεται να λύσει το θέμα με φωτοτυπίες!!). Ακόμη με τα χιλιάδες κενά να μένουν ακάλυπτα μέχρι και Γενάρη και τους αναπληρωτές να αλλάζουν κάθε χρόνο σχολικό περιβάλλον, ποιος θα είναι εντέλει αυτός που θα επιλέγει τα εγχειρίδια; Η δήθεν «ελευθερία επιλογής» υπονομεύει την πραγματική σύγχρονη ανάγκη για ένα ενιαίο, σύγχρονο, επιστημονικά και παιδαγωγικά τεκμηριωμένο πρόγραμμα σπουδών.
Στην ουσία όλα τα παραπάνω θα οδηγήσουν στον διαχωρισμό των σχολείων σε «καλά» και «κακά» και τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, τη διαφοροποίηση της σχολικής γνώσης, με την επιταγή να μη μαθαίνουν όλα τα παιδιά «τα ίδια γράμματα».
Άρα δεν πρόκειται για καμία αναβάθμιση του σχολείου και καμία ισότητα ευκαιριών. Γιατί παιδεία που ξεσκαρτάρει μαθητές δεν μπορεί να είναι ποιοτική και αναβαθμισμένη αλλά αναχρονιστική. Γιατί παιδεία που θεωρεί τη μόρφωση ευκαιρία που μπορεί να σου τύχει και μπορεί όχι, δεν μπορεί ποτέ να προωθεί την ισότητα, αλλά είναι οπισθοδρομική και άδικη.
Πάνω σε αυτό το αντιδραστικό περιεχόμενο της εκπαίδευσης έρχεται και η λεγόμενη «ατομική αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, δηλαδή ο ασφυκτικός έλεγχος ώστε να υλοποιούν οι εκπαιδευτικοί κατά γράμμα τις κατευθύνσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Ο εκπαιδευτικός θα αξιολογείται ατομικά σε 4βαθμη κλίμακα και θα χαρακτηρίζεται ως μη ικανοποιητικός, ικανοποιητικός, πολύ καλός, εξαιρετικός. Οι εκπαιδευτικοί που θα κρίνονται ως μη ικανοποιητικοί και ικανοποιητικοί θα οδηγούνται σε «επιμόρφωση», για την οποία η Υπουργός απάντησε ότι δεν έχουν σκεφτεί τον τρόπο που θα γίνει! Ξεπερνάει κάθε παιδαγωγική λογική η παρουσίαση της επιμόρφωσης ως φόβητρο! Το Υπουργείο Παιδείας κρύβει συνειδητά ότι ο χαρακτηρισμός υπαλλήλων με βάση τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα ως μη επαρκείς ανοίγει τον δρόμο έως και για την απόλυσή τους!
Όλη αυτή η διαδικασία δεν έχει καμία σχέση με την ουσιαστική και απαραίτητη στήριξη της καθημερινής διδακτικής πράξης, τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την αντιμετώπιση υπαρκτών προβλημάτων. Άλλωστε, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν κριτικά και αυτοκριτικά τη δουλειά τους, αναζητούν τρόπους υπέρβασης καθημερινών προβλημάτων και σε αυτό ακριβώς χρειάζονται στήριξη.
Στην ίδια λογική προωθούνται αλλαγές στις δομές των ΠΕΚΕΣ. Ο Συντονιστής Εκπαίδευσης αντικαθίσταται με τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης που θα αναφέρεται σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και ταυτόχρονα δημιουργείται ο θεσμός του Περιφερειακού Επόπτη Ποιότητας (ένας ανά Περιφερειακή Διεύθυνση) και του Επόπτη Ποιότητας (διαμοιρασμένοι σε επίπεδο Διεύθυνσης). Οι συγκεκριμένοι κρίκοι της διοικητικής πυραμίδας σχετίζονται άμεσα με την προώθηση των διαδικασιών της αξιολόγησης, δηλαδή με τη μεταβίβαση των κατευθύνσεων του Υπουργείου Παιδείας προς τα κάτω και τον έλεγχο της προώθησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Επιπλέον, σε αδρές γραμμές χωρίς να δώσει λεπτομέρειες η Υπουργός αναφέρθηκε σε αλλαγές στο περιεχόμενο κα το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΚΕΣΥ.
Φανερώνει τη στόχευση της κυβέρνησης η ρύθμιση που απομακρύνει τους αιρετούς από τα Συμβούλια Επιλογής Στελεχών της Εκπαίδευσης. Μια ρύθμιση που έρχεται σε συνέχεια των απαράδεκτων και αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων της κυβέρνησης σχετικά με τη συγκρότηση των Υπηρεσιακών Συμβουλίων.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Το ΥΠΑΙΘ και η κυβέρνηση συνεχίζουν να νομοθετούν έχοντας για άλλη μια φορά γυρισμένη την πλάτη στους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τις οικογένειές τους.
Φέροντας το αυτή τη χρονική στιγμή ομολογούν ποιον πραγματικά φοβούνται: την οργανωμένη διεκδίκηση και πάλη των συναδέλφων μέσα από τα Σωματεία τους. Άλλωστε, ήδη οι εκπαιδευτικοί έδωσαν τις απαντήσεις τους 5 φορές στην κυβέρνηση και στο ΥΠΑΙΘ (ηλεκτρονικές εκλογές, αξιολόγηση, κάμερες στην τάξη, τηλεαπουσίες, επέκταση ωραρίου νηπιαγωγών). Το ίδιο θα κάνουν και τώρα και αυτό η κυβέρνηση καλό είναι να το γνωρίζει.
Είμαστε σε θέση μάχης για μια ακόμη φορά!
Έχουμε τη δύναμη να τους χαλάσουμε τα σχέδια!
- Απαιτούμε από την κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ να μην καταθέσουν το εν λόγω νομοσχέδιο και να πάρουν τώρα μέτρα για την προετοιμασία της επόμενης σχολικής χρονιάς με βάση τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
- Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να συνεδριάσουν άμεσα, να πάρουν θέση, να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την οργάνωση της πάλης του κλάδου.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ!
Η ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
facebook
youtube
instagram
X
