Οι όγκοι του θύμου αδένα αποτελούν σπάνιες νεοπλασματικές παθήσεις που αναπτύσσονται στον θύμο αδένα, ένα μικρό αλλά ιδιαίτερα σημαντικό όργανο του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο θύμος αδένας εντοπίζεται στο πρόσθιο μεσοθωράκιο, ακριβώς πίσω από το στέρνο, και διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ωρίμανση των Τ-λεμφοκυττάρων, ιδιαίτερα κατά την παιδική και εφηβική ηλικία.
Η συχνότερη μορφή όγκου είναι το θύμωμα, το οποίο συνήθως έχει καλοήθη ή χαμηλής κακοήθειας συμπεριφορά. Πιο σπάνια εμφανίζονται τα θυμικά καρκινώματα, τα οποία χαρακτηρίζονται από πιο επιθετική βιολογική συμπεριφορά. Παρότι οι όγκοι θύμου αδένα εξελίσσονται συνήθως αργά, μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα είτε λόγω πίεσης σε παρακείμενες ανατομικές δομές είτε λόγω συστηματικών ανοσολογικών διαταραχών.
Τα θυμώματα εμφανίζονται κυρίως σε ενήλικες ηλικίας 30 έως 75 ετών. Υπάρχει ισχυρή συσχέτιση με ορισμένα αυτοάνοσα και αιματολογικά νοσήματα. Ιδιαίτερα επιρρεπείς θεωρούνται οι ασθενείς με μυασθένεια Gravis, μια αυτοάνοση νόσο που προκαλεί προοδευτική μυϊκή αδυναμία. Επιπλέον, αυξημένη συχνότητα παρατηρείται σε άτομα με καθαρή απλασία των ερυθρών αιμοσφαιρίων (PRCA) καθώς και σε ασθενείς με υπογαμμασφαιριναιμία, κατάσταση που επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι όγκοι θύμου αδένα συχνά παραμένουν ασυμπτωματικοί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Περίπου στο ένα τρίτο των περιπτώσεων, η διάγνωση τίθεται τυχαία κατά τη διάρκεια απεικονιστικού ελέγχου θώρακος για άλλο λόγο. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, αυτά σχετίζονται κυρίως με πίεση στα όργανα του μεσοθωρακίου.
Τα συχνότερα συμπτώματα περιλαμβάνουν δύσπνοια, αίσθημα βάρους ή πίεσης στο θώρακα, χρόνιο μη παραγωγικό βήχα, θωρακικό άλγος, δυσκαταποσία και βράγχος φωνής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα πρώτα σημεία μπορεί να σχετίζονται με εκδηλώσεις μυασθένειας.
Η διάγνωση των όγκων του θύμου αδένα βασίζεται σε συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης και απεικονιστικών εξετάσεων. Η αξονική τομογραφία θώρακος με σκιαγραφικό αποτελεί τη βασική εξέταση, καθώς παρέχει λεπτομερή απεικόνιση της ανατομίας και της έκτασης του όγκου. Σε ειδικές περιπτώσεις, συμπληρωματικά χρησιμοποιούνται μαγνητική τομογραφία ή PET/CT.
Η οριστική διάγνωση τίθεται ιστολογικά, είτε μέσω βιοψίας υπό απεικονιστική καθοδήγηση είτε μετά από πλήρη χειρουργική αφαίρεση του όγκου.
Η θεραπευτική στρατηγική καθορίζεται από το στάδιο και τα χαρακτηριστικά της νόσου. Σε μικρούς, εντοπισμένους όγκους με κάψα, η χειρουργική αφαίρεση μπορεί να πραγματοποιηθεί με ελάχιστα επεμβατική τεχνική (VATS). Βασική προϋπόθεση αποτελεί η πλήρης εκτομή τόσο του θύμου αδένα όσο και του περιθυμικού λίπους, καθώς ενδέχεται να υπάρχουν έκτοπες θυμικές εστίες.
Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, όπου υπάρχει διήθηση γειτονικών οργάνων, εφαρμόζεται συνδυαστική θεραπεία που μπορεί να περιλαμβάνει συστηματική αγωγή, ακτινοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση. Η πρόγνωση των ασθενών με όγκους θύμου αδένα είναι γενικά πολύ καλή, ακόμη και σε σύνθετα περιστατικά, όταν υπάρχει σωστός θεραπευτικός σχεδιασμός από εξειδικευμένη διεπιστημονική ομάδα.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διάγνωση και τη σύγχρονη χειρουργική αντιμετώπιση των όγκων θύμου αδένα, επικοινωνήστε με τον Θωρακοχειρουργό Δρ. Κώστα Παπαγιαννόπουλο.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
facebook
youtube
instagram
X
