Μαθήματα – Γονείς: 1 – 0

Η σχολική περίοδος αποτελεί μια από τις πιο δύσκολες περιόδους του χρόνου για τα παιδιά αλλά κυρίως για τους γονείς τους. Το πρόγραμμα ξεκινά και ο φόρτος των σχολικών εργασιών συχνά είναι μεγάλος. Αυτό σε συνδυασμό με τις εξωσχολικές δραστηριότητες συχνά καθιστά το καθημερινό πρόγραμμα έναν αγώνα δρόμου τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους γονείς οι οποίοι περνάνε τον περισσότερο χρόνο τους μέσα στους δρόμους πηγαινοφέρνοντας τα παιδιά τους από τη μία δραστηριότητα στην άλλη. Όλοι είναι πολύ κουρασμένοι και τις περισσότερες ώρες της μέρας αγχωμένοι και θυμωμένοι είτε μεταξύ τους, είτε με τη δασκάλα που έβαλε πολλά στο σχολείο, είτε με το εκπαιδευτικό σύστημα, είτε με όλα.

Το σχολείο φυσικά είναι ένα δώρο για όλους μας. Αποτελεί έναν ιερό χώρο μάθησης όπου τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν και να πάρουν τα απαραίτητα εφόδια ώστε να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν μακριά όταν έρθει η ώρα. Το σχολείο είναι το δεύτερο σπίτι των παιδιών και αν το καλοσκεφτούμε είναι το μοναδικό μέρος στο οποίο με περισσή άνεση οι γονείς εμπιστεύονται τόσες ώρες τα παιδιά τους. Το σχολείο είναι όλα αυτά, αλλά στην πραγματικότητα πόσοι γονείς και πόσοι δάσκαλοι το βλέπουν πραγματικά έτσι;

Στόχος του σχολείου είναι τα παιδιά να μάθουν, να μάθουν να γράφουν, να μάθουν να διαβάζουν, να υπολογίζουν, να σκέφτονται. Όμως πολλοί γονείς βλέπουν αυτόν τον στόχο με τόση τελειομανία που αναγκάζουν τα παιδιά τους από πολύ μικρά σε ατελείωτες ώρες διαβάσματος και εξάσκησης. Το αποτέλεσμα αυτής της πίεσης είναι φυσικά, τα παιδιά να μισούν από πολύ νωρίς  το σχολείο καθώς κουράζονται τόσο πολύ που νιώθουν ότι οι δυνάμεις τους τα εγκαταλείπουν. Το άγχος αυτό των γονιών μήπως το παιδί τους δεν καταφέρει να μάθει κάτι, δεν καταφέρει να συμβαδίσει με τα υπόλοιπα παιδιά, μήπως μείνει πίσω στην ύλη μπορώ να το καταλάβω όταν μιλάμε για μεγάλες τάξεις του Γυμνασίου ή του Λυκείου αλλά σε παιδιά της πρώτης και της δευτέρας δημοτικού μου είναι κάτι αδιανόητο. Φυσικά, επειδή τα άκρα δεν είναι ποτέ επιθυμητά, ούτε η απόλυτη εγκατάλειψη των σχολικών εργασιών και της προσπάθειας για μάθηση είναι η λύση. Οφείλουμε να οδηγήσουμε τα παιδιά να ρουφήξουν ό, τι έχει να τους δώσει το σχολείο, όμως παράλληλα και γονείς και εκπαιδευτικοί οφείλουμε να σεβαστούμε την προσωπικότητα του κάθε παιδιού και την ταχύτητα μάθησής του. Δεν μαθαίνουν όλα τα παιδιά ούτε με τον ίδιο ρυθμό ούτε με τον ίδιο τρόπο. Άρα είναι κάτι παραπάνω από ανούσιο να συγκρίνω το παιδί μου με κάποιο άλλο ως προς τα μαθήματα ή να συγκρίνω τον μαθητή μου με τους συμμαθητές του ως προς την ταχύτητα μάθησής του.

Ναι, όλοι νομίζω ότι πρέπει να παραδεχτούμε ότι ίσως το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι το καλύτερο στον κόσμο. Έχει πολλά κενά και πολλούς περιορισμούς. Όμως το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα άψυχο όργανο στο οποίο ψυχή δίνουμε όλοι εμείς. Με θέληση, αγάπη και κυρίως σεβασμό προς τα παιδιά μπορούμε να βρούμε τρόπους που λειτουργούν. Γι’ αυτό «δασκάλα μου, σε παρακαλώ μην προχωράς τόσο γρήγορα στην ύλη γιατί πραγματικά θέλω να μάθω αλλά το μυαλουδάκι μου δεν προλαβαίνει να τα αφομοιώσει όλα αμέσως. Χρειάζομαι χρόνο» και «μαμά σταμάτα να με μαλώνεις πια για την επίδοσή μου στο σχολείο λες και η υπόστασή μου ως άνθρωπος ορίζεται από αυτή. Ξέρω ότι θέλεις να έχω όλα τα εφόδια που χρειάζομαι αλλά κάθε φορά που καυγαδίζεις μαζί μου για έναν βαθμό ή για κάτι που δεν κατάφερα στο σχολείο μου κόβεις τα φτερά. Μπορεί να μην έχω ταλέντο στα μαθήματα όσο ο συμμαθητής μου ο Λευτέρης, αλλά έχω άλλα ταλέντα. Σε παρακαλώ, άφησέ με να σου δείξω»…

Μαρίνα Μποζάνη, Ψυχολόγος, Μιχαήλ Λιβανού 53

Τηλέφωνα: 22710 80867 & 6980702341

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.