Σημαντικό ερέθισμα για να ενδιαφερθεί η πολιτεία για τον Κάμπο, να συνεργαστεί με τους κατοίκους και τους ειδικούς με στόχο να λυθούν τα προβλήματα του χώρου και να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες του, αποτελεί το βιβλίο του Ευάγγελου Ν. Κοτατή «Οι θησαυροί του Κάμπου», το οποίο εκδόθηκε από τον οίκο «άλφα πι» και παρουσιάστηκε την Παρασκευή στο Ίδρυμα «Μαρία Τσάκος».
Όπως τόνισε στην εισήγηση της η αρχιτέκτων Μαρία Βασσιλάκη, τα αποτελέσματα της έρευνας και το μνημειώδες έργο μπορούν να αποτελέσουν τη βάση με την οποία θα ξεκινήσει η νέα προσπάθεια επίλυσης των φλεγόντων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο Κάμπος, με στόχο να λυθούν και να αξιοποιηθεί αυτό το αναξιοποίητο διαμάντι του τόπου μας.
Το βιβλίο παρουσιάστηκε από την Άννα Ν. Φήκαρη, Αρχιτέκτονα Μηχανικό και πρόεδρο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Χίου, τη Μαρία Μ. Βασιλάκη, Αρχιτέκτονα Μηχανικό, από την Ιωάννα Ν. Κουκουνή, Δρ. Βυζαντινής Αρχαιολογίας και από τον ίδιο το συγγραφέα Ευάγγελο Ν. Κοτατή. Το συντονισμό είχε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Φρεζούλης.
Ο χορηγός
Σημαντική ήταν η παρουσία του ομογενή χορηγού της έκδοσης Παναγιώτη Γκαμπράνη, ο οποίος τόνισε ότι, αν και δεν είναι Χιώτης, έκανε το χρέος του στο φίλο του συγγραφέα και στην πατρίδα.
Ακολούθησε προβολή βίντεο συνέντευξης από την κ. Μάρω Μελέκου και η βραδιά ολοκληρώθηκε με παραδοσιακή μουσική και τραγούδια από τη Λαμπρινή Κάμπουρα στο κανονάκι, το Δημήτρη Κοντό στο ούτι και την Ευτυχία Διαμαντάρα στο τραγούδι.
Κατανομή
Ο συγγραφέας εκτός από το μεράκι για την εργασία του είχε την ευφυΐα να ζητήσει τη βοήθεια ειδικών στον τομέα τους.
Στο πρώτο κεφάλαιο η αρχαιολόγος Ιωάννα Κουκουνής αναφέρεται στην Κοινωνία του Κάμπου και η Νίκη Κάπαρη στο θεσμό του Ανεστάτη.
Στο δεύτερο με τίτλο «Ο Κάμπος και η αρχιτεκτονική των κτημάτων του», ο Γιώργος Μαστοράκης αναφέρεται στις περίφημες αυλές των κτημάτων, οι αδελφοί Φιλιμάκη στην πέτρα των Θυμιανών, ο Ηρακλής Κουμής στο κτίσιμο των κτιστάδων και στα τοιχογύρια των κτημάτων και ο Αντώνης Μιμίδης στις οροφογραφίες των αρχοντικών.
Στο τρίτο κεφάλαιο καταγράφονται 32 από τα 117 κτήματα, τέσσερις από τις 17 εκκλησίες και οι οικογένειες του Κάμπου μέσα από τις μαρτυρίες των κατοίκων του.
Μ. ΒΑΣΙΛΑΚΗ
«Αφετηρία για μακρόχρονες έρευνες»
«Το βιβλίο «οι Θησαυροί του Κάμπου» θα μπορούσε να γίνει αφετηρία για πολλές και μακρόχρονες έρευνες και μελέτες πάνω στο μεγάλο θέμα: Κάμπος της Χίου. Εκτός από την Πολιτεία και θεσμοί, όπως οι Αρχιτεκτονικές Σχολές, σε συνεργασία με το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Χίου και τον Πανελλήνιο Σύλλογο Αρχιτεκτόνων, το Δήμο και άλλους φορείς, θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν στο επιστημονικό τους πεδίο και στις προτεραιότητές τους γενικά και τον Κάμπο της Χίου, με σκοπό τη μελέτη και τις προτάσεις τους για τη διάσωση του αλλά και την προβολή του. Μπορεί να διερευνηθεί η σύγχρονη οικοδομική παραγωγή στο οικιστικό περιβάλλον του Κάμπου, με στόχο τη δημιουργία ίσως ακόμα και ενός ειδικού και ιδιαίτερου οικοδομικού κανονισμού, που θα ίσχυε ειδικά για την περιοχή, η οποία χρειάζεται την ύπαρξη ιδιαίτερης ευαισθησίας και κατάρτισης από όσους επεμβαίνουν σε αυτήν, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ακόμα και των κατοίκων της. Ενδιαφέρον θα παρουσίαζε επίσης και η έρευνα στην κατά καιρούς νομοθεσία και τις πολιτικές, που στάθηκαν καθοριστικές και επηρέασαν την εξέλιξη της περιοχής, την ακμή και την παρακμή της . Ο Ευάγγελος επιτακτικά θέτει επί τάπητος στο βιβλίο του και πάρα πολλά θέματα όσον αφορά το παρόν και το μέλλον του Κάμπου. Κάνει έκκληση στις αρχές και κάθε αρμόδιο για τη διάσωση των εγκαταλελειμμένων στη μοίρα του αρχοντικών, που πολλά εξ’ αυτών ανήκουν πλέον στο ευρύτερο Δημόσιο ως κληροδοτήματα».
Ι. ΚΟΥΚΟΥΝΗ
«Αλλοτριωμένος αλλά ολοζώντανος οικισμός»
«Στην Ελλάδα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να απομακρύνουν τον κόσμο είτε με κλειστά μουσεία, ή συνήθως με δυσνόητη, ξύλινη γλώσσα, ακατανόητη ακόμα και για μας τους ειδικούς, ή με υπεροπτική συμπεριφορά και φυσικά με εκκωφαντική απουσία σχετικού εκπαιδευτικού υλικού, με συνέπεια, στον 21ο αιώνα, να κυνηγάνε ακόμα τους πελάτες με το τουφέκι.
Ο Κάμπος – τουλάχιστον ό,τι απέμεινε απ’ αυτόν – δεν είναι ένα απολίθωμα. Είναι ένας βαρύτατα πληγωμένος οικισμός, εν πολλοίς αλλοιωμένος, από παρεμβάσεις αμφιβόλου αισθητικής που τονίζουν την νοοτροπία της εποχής, όμως παραμένει πολύ ζωντανός.
Το βιβλίο θα βοηθήσει τους αναγνώστες να κατανοήσουν για ποιούς λόγους πρέπει να προστατευθεί το περιβάλλον του, αφετέρου δε να υψώσουν τη δική τους φωνή και να συμβάλουν με τη δική τους δύναμη στην προστασία της πολιτιστικής τους κληρονομιάς».
ΑΝ. ΦΗΚΑΡΗ
«Συμβάλει στη συντήρηση της μνήμης»
«Εύχομαι να υποδεχθούμε και ένα δεύτερο τόμο με όσο το δυνατόν περισσότερες καταγραφές κτημάτων. Άλλωστε είναι και η επιθυμία του συγγραφέα, αφού, όπως γράφει ο ίδιος, η έρευνα του θα μπορέσει να αποτελέσει εχέγγυο ενός ασφαλέστερου μέλλοντος, καταγράφοντας όσο περισσότερα κτήματα γίνεται έτσι ώστε να συμβάλλει στη συντήρηση της μνήμης αλλά και την ανάδειξη τους για τις μελλοντικές γενιές».
Δ. ΦΡΕΖΟΥΛΗΣ
«Έργο κατανόησης της ιστορικής σημασίας του Κάμπου»
«Είναι έργο ζωής για τη διατήρηση και συντήρηση, έστω και με τη σημερινή μορφή του, ενός θησαυρού μοναδικού και αξιοθαύμαστου, παρά τις όποιες άτσαλες, κατά καιρούς, παρεμβάσεις. Ευκαιρία, όπως σημειώνει και ο συγγραφέας στον επίλογο, να δώσει στους ανθρώπους, ιδιοκτήτες, τουρίστες, απλούς διαβάτες, ειδικούς και μη, να διαβάσουν μια σύντομη, απλοποιημένη αλλά και ολοκληρωμένη εργασία για τον ιστορικό Κάμπο της Χίου, να κατανοήσουν την ιστορική σημασία αυτού του τόπου».
facebook
youtube
instagram
X
