24.10.2019 12:45

Πώς μπορώ να αλλάξω όταν στρέφω το κεφάλι μου και δεν βλέπω την πραγματικότητα;

Γράφει η ψυχολόγος, Μαρίνα Μποζάνη

Η ταινία μικρού μήκους «ο αδερφός μου» σκηνοθετήθηκε από τον Θοδωρή Παπαδουλάκη και στόχο έχει να περιγράψει την πραγματικότητα που έχουν να αντιμετωπίσουν τα ΑΜΕΑ που ζουν στα Χανιά (όχι μόνο εκεί θα έλεγα εγώ, αλλά και σε όλη δυστυχώς την Ελλάδα). Όταν πρωτοκυκλοφόρησε πέρσι τον Δεκέμβριο η ταινία μικρού μήκους, πολλά ήταν τα σχόλια που διάβασα γι’ αυτήν. Άλλοι μιλούσαν για την αδιαφορία του κόσμου και αναφέρονταν στα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, άλλοι επιβράβευαν τη βίαιη συμπεριφορά του πρωταγωνιστή, κατανοώντας τα κίνητρα που τον οδήγησαν σε αυτήν και κάποιοι άλλοι έμειναν σε αυτή τη συμπεριφορά καταδικάζοντάς την ως απρεπή.

Σήμερα, έναν χρόνο μετά, το βίντεο αυτό ξαναέπεσε στα χέρια μου και μου δημιούργησε νέες σκέψεις και συναισθήματα. Πρόκειται για μια απόπειρα να δει όλος ο κόσμος τι αντιμετωπίζει κάποιος στην χώρα μας όταν είναι διαφορετικός (και θα μιλήσω για την χώρα μας μόνο, γιατί όταν επιζητούμε την αλλαγή, αρχίζουμε πρώτα από τον εαυτό μας και μετά έχουμε την απαίτηση αυτή η αλλαγή να γενικευτεί). Η διαφορετικότητα δεν έγκειται μόνο στην περίπτωση που κάποιος βρίσκεται σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά περιλαμβάνει και όλες εκείνες τις περιπτώσεις όπου κάποιος μπορεί να πάσχει από κάποια ψυχική διαταραχή, να έχει διαφορετικό χρώμα και εθνικότητα, να έχει διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, να σκέφτεται διαφορετικά ή απλά να είναι ένα παιδί που χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση για να κατακτήσει τη γνώση. Δυστυχώς, όλες οι παραπάνω περιπτώσεις και ακόμη περισσότερες τις οποίες δεν έχω αναφέρει, δεν χαίρουν της προσοχής που θα έπρεπε, όχι μόνο από το κράτος αλλά από τον καθένα μας ξεχωριστά.

Όταν είδα αυτήν την ταινία πρώτη φορά, δεν πρόλαβα καν να σταθώ στην βίαιη συμπεριφορά του νεαρού γιατί με συνεπήρε το συναίσθημα που κρυβόταν πίσω από αυτή (εξάλλου, η βία είναι δεδομένο ότι είναι κατακριτέα σε όλες της τις μορφές). Με συνεπήρε η απόγνωσή του όταν προσπάθησε να πάει μια βόλτα την παραπληγική αδελφή του και του στάθηκαν εμπόδιο οι μαγαζάτορες που είχαν τα τραπεζοκαθίσματά τους στημένα στο πεζοδρόμιο, οι οδηγοί που πάρκαραν μπροστά στα σημεία των πεζοδρομίων από όπου περνάνε τα αναπηρικά αμαξίδια, ακόμη και οι περαστικοί οι οποίοι περπατούσαν σαν να τους ανήκει όλος ο δρόμος. Ήταν η ίδια απόγνωση που αισθάνονται χιλιάδες άτομα καθημερινά ανάμεσά μας γιατί δεν μπορούν να βρουν δουλειά λόγω του φύλου ή της εθνικότητάς ή της ηλικίας τους ή δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση λόγω των οποιονδήποτε δυσκολιών τους. Και την απόγνωση αυτήν την μοιράζονται μαζί με τις οικογένειές τους που συχνά αγωνίζονται προσπαθώντας να διεκδικήσουν αυτά που για τους άλλους είναι αυτονόητα.

Και σκεπτόμενη όλα αυτά και όλες τις ανάλογες περιπτώσεις που έχω δει και η ίδια με τα μάτια μου, κατέληξα στο εξής: Το πιο εύκολο για όλα είναι να κατηγορήσουμε το κράτος που δίνει τις άδειες για τα τραπεζοκαθίσματα, την αστυνομία που δεν γράφει τους παραβάτες του νόμου, το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν έχει προνοήσει για την ένταξη των μαθητών με δυσκολίες. Ωστόσο, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν παρά το γεγονός ότι το κράτος δίνει άδεια για τραπεζοκαθίσματα, οι μαγαζάτορες επέλεγαν να αφήσουν χώρο για αυτούς που το έχουν ανάγκη; Αν παρά το γεγονός ότι η αστυνομία δεν γράφει πάντα τα άτομα που έχουν σταθμεύσει παράνομα, εμείς οι ίδιοι ελέγχαμε τους εαυτούς μας και σκεφτόμασταν ότι ο τρόπος που έχουμε παρκάρει πιθανώς εμποδίσει κάποιον άνθρωπο με κινητικά προβλήματα να περάσει; Αν παρά το γεγονός ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν προβλέπει αποτελεσματικούς τρόπους για την ένταξη των παιδιών με δυσκολίες στο σχολείο, ο κάθε εκπαιδευτικός και γονιός ήταν πρόθυμος να ακούσει, να συνεργαστεί, να μάθει και να βοηθήσει; Πόσο διαφορετική θα ήταν η κοινωνία μας; Δυστυχώς, όμως, είναι πιο εύκολο για τα άσχημα που συμβαίνουν να κατηγορούμε τους άλλους, παρά να αναλογιστούμε και να αναλάβουμε ο καθένας την δική του ευθύνη.

Ειδήσεις σήμερα. Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Τα νέα της Χίου κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας. Γίνετε συνδρομητής της εφημερίδας «πολίτης» συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα εδώ.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ