Η ιστορία (με λίγο αλατοπίπερο), είναι αληθινή. Βέβαια, δεν αναφέρεται στον Τσοχατζόπουλο. Το “Άκης” άλλωστε είναι υποκοριστικό του Γιώργου, του Γιάννη, του Νίκου, του Αντώνη, του Δημήτρη κ.ο.κ.
Ο Άκης, (πιθανά συγγενής μας, φίλος, γείτονας ή απλά γνωστός), λίγο προτού ξεσπάσει η κρίση, βγήκε στη σύνταξη έχοντας γράψει συνολικά τριάντα επτά χρόνια υπηρεσίας.
Λόγω Πανεπιστημιακού πτυχίου, είχε ανέβει ιεραρχικά σε θέση Προϊσταμένου. Ο καλός μισθός του, μεταφράσθηκε, στη συνέχεια, σε μια υψηλή κύρια σύνταξη και ένα καλό επικουρικό.
Τα εκκαθαριστικά του 2009, όπως λέει-και δεν είναι ψεύτης-,δείχνουν κάτι περισσότερο από 1900 ευρώ καθαρά το μήνα. Κομματικά ήταν φανατικός οπαδός και ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ. Και είχε το λόγο του: «Με το ΠΑΣΟΚ-έλεγε-, είδαμε λεφτά στην τσέπη μας».
Ο κομματικός αυτός έρωτας κράτησε αδιατάρακτος μέχρι το 2010. Τότε ήταν που το ΠΑΣΟΚ, με Πρωθυπουργό τον Γιώργο (Παπανδρέου), μας έβαλε στο πρώτο Μνημόνιο αρχίζοντας το άγριο ψαλίδισμα σε συντάξεις, μισθούς και άλλες παροχές. Τον Άκη τον άφηνε αδιάφορο που του έλεγαν ότι, οι περικοπές γίνονται εξ ανάγκης, επειδή, λόγω ελλειμμάτων και υπέρ-δανεισμού, η Ελλάδα κινδύνευε με άτακτη χρεοκοπία. Του αρκούσε που, οι ίδιοι που του «έβαλαν λεφτά στην τσέπη», τώρα του τα στερούσαν με περικοπή στη σύνταξή του και κατάργηση των δώρων. Μουντζώνοντας λοιπόν το ΠΑΣΟΚ και τους Βουλευτές του, ο Άκης ορκίσθηκε να μην τους ξαναψηφίσει ποτέ!
Τον όρκο του τον τήρησε τόσο το 2012 όσο και στις δύο εκλογές του 2015. Χειροκροτώντας ένθερμα τον Αλέξη, έγινε πλέον φανατικός του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο φανατικός που δεν τον αναγνώριζε κανείς (ως πρώην Πασοκτζή), ούτε καν η ίδια η γυναίκα του. Ο φανατισμός του είχε μάλιστα ενταθεί κατά την περίοδο που Πρωθυπουργός ήταν ο Αντώνης Σαμαράς (ο Άκης τον αντιπαθούσε σφόδρα) με «δεύτερο βιολί» τον Βαγγέλη Βενιζέλο (που κι αυτός του “καθόταν” στο στομάχι). Τούτη την περίοδο, “καπάκι” στις πρώτες περικοπές και στην κατάργηση των δώρων, προστέθηκε το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ.
Ο Άκης, με μολύβι και χαρτί, έκανε τους υπολογισμούς του:
-Μέσα σε πέντε χρόνια (2010-2014), είχε χάσει κάτι περισσότερο από το 20% της σύνταξης, έχασε τα δώρα και πλήρωνε επί πλέον και χαράτσι για το σπίτι του. Από τα καθαρά 1920 ευρώ, είχε πέσει στα 1540. Έχανε το μήνα μόνο από σύνταξη 380 ευρώ και, στο εξής, έπρεπε να περιορίσει κάποια, έστω μη αναγκαία, έξοδα...
Η οργή για τους «παλιούς», που έφεραν τα Μνημόνια και τις περικοπές, μετατράπηκε σε λατρεία προς το πρόσωπο του Αλέξη και το κόμμα του, τον ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπετε δεν είναι λίγο να σου υπόσχονται κατάργηση Μνημονίων, όχι άλλες περικοπές, αύξηση αφορολόγητου, κατάργηση ΕΝΦΙΑ και επαναχορήγηση της 13ης σύνταξης σε όλους.
Και τα μισά να γινόταν πράξη απ' όλα αυτά, πάλι κερδισμένος θα ήταν ο Άκης.
Με αυτήν ακριβώς την προσδοκία αλλά και την πεποίθηση ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», ο ίδιος κατάπινε την πίκρα που του έδινε ο σφιχτός εναγκαλισμός του Αλέξη με τον Καμμένο. Τώρα ο Άκης προσδοκούσε την επιστροφή στην εποχή των «παχέων αγελάδων». ΄Ομως, αλί και τρισαλί... Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν οικτρά.
Σύντομα προέκυψαν νέο Μνημόνιο, νέες μειώσεις συντάξεων, αύξηση φορολογίας, περικοπές παροχών και επιδομάτων, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ. Είναι τέλος του 2017 και ο Άκης κάνει τον απολογισμό της τριετίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (2015-2017):
-Τα 1540 ευρώ του τέλους 2014, τώρα έχουν πέσει στα 1325. Μάλιστα με νόμο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από το 2019, αν “θε ο Θεός και ζούνε, όπως λέει η θεοσεβούμενη σύζυγός του, θα πέσουν κοντά στο χιλιάρικο. Τώρα πια, δεν κόβουν μόνο περιττές δαπάνες αλλά και κάποιες αναγκαίες. Ο 'Ακης, από μέσα του βράζει. Το «φυσά και δεν κρυώνει» που την πάτησε -όπως λέει- σαν αγράμματος. Βέβαια, από εγωισμό, δεν το ομολογεί δημόσια. Η καλοκάγαθη γυναίκα του τον παρηγορεί:
-Άκη μου, μη χολοσκάς και μη στεναχωριέσαι. Πρώτα απ' όλα η υγεία μας. Καλά να είμαστε και «έχει ο Θεός...».
Η απάντηση του Άκη είναι γεμάτη πίκρα, απογοήτευση αλλά και θυμό:
-Γυναίκα, τα λίγα που μας έμειναν στην Τράπεζα από το εφάπαξ μου, όλο και λιγοστεύουν. Μπορεί, όπως λες, να “έχει ο Θεός” όμως, εμείς, αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, σε λίγο καιρό δεν θα έχουμε ούτε τα θαφτικά μας. Το έχεις καταλάβει;
Κατά που το πάνε και οι τωρινοί, θα παρακαλούμενε κάποια στιγμή σαν ζητιάνοι για ένα ψωμομέρισμα στο τέλος κάθε χρονιάς ή για κάποιο κέρδος στην λοταρία που έστησαν οι καινούργιοι “πολιτικοί απατεώνες”. Γι' αυτό σου λέω, αντί να μου λες «έχει ο Θεός», είναι καλύτερα να αρχίσεις να ψιθυρίζεις «και τώρα, ο Θεός βοηθός».
-Άκη μου, του απαντά η γυναίκα όλο θλίψη και απελπισία, σε μας ταιριάζουν τα ρητά “Όπου καλά καθότανε και πιο καλά γυρεύει” και “Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα”. Σοφά τούτα τα λόγια Άκη μου....Και,κατά που ελέγανε και οι παλιοί - “αλί (αλίμονο=δυστυχία) στον καλομάθητο, μέχρι να κακομάθει”.
Τώρα ένας Θεός μονάχα ξέρει ήντα μας ξημερώνει...
ΥΓ. Ό,τι έγινε με το πάθημα του Άκη και εκατοντάδων χιλιάδων πρώην Πασοκτζήδων που στράφηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη, το ίδιο ακριβώς έγινε με πρώην Νεοδημοκράτες που στήριξαν τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο δίνοντας βάση και πίστη στα “εύκολα και μεγάλα λόγια” διαπιστώνοντας τώρα ότι υλοποιούνται τα ακριβώς αντίθετα.
facebook
youtube
instagram
X
