14ο Πανελλήνιο συνέδριο αγγειοχειρουργικής

Παρά το γεγονός ότι ευρίσκομαι εις το δυσμάς του βίου μου (βιο¬λογικώς και επιστημονικώς) ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που με θυμούνται και με τιμούν: Ένας από αυτούς είναι και ο Φίλος μου (κεφαλαίο το «Φ») ο Ντίνος (Κωνσταντίνος) Κατσένης, Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής (Αρε¬ταίειο Νοσοκομείο) που με προσεκάλεσε στο εν λόγω Συνέδριο και με τοπο¬θέτησε Πρόεδρο σε κάποια συνεδρία που είχε θέμα τις φλεβικές παθήσεις.
Τα Συνέδρια (όπως έχω ξαναγράψει) μας βοηθούν να είμαστε… υγιείς (η Υγεία ως γνωστόν είναι η συνισταμένη της Σωματικής, Ψυχικής και Κοινωνικής Ευεξίας: τα Συνέδρια λοιπόν φροντίζουν για την… Κοινωνική μας Ευεξία). Κατά τα λοιπά επειδή η τεχνολογία προχωράει, όλο και κάτι νεώτερο μαθαίνουμε.
Το θέμα μας όμως εδώ δεν είναι η επιστημονική ανάλυση του Συνε¬δρίου και τα επιστημονικά επιτεύγματα (κάποια συμπεράσματα θα γρά¬ψουμε) όσο… το παρασκήνιο (και δεν εννοώ κουτσομπολιό, όσο πράγ¬ματα που πρέπει να γνωρίζουμε στο μέλλον, για να διορθωθούμε).
Ξεκινώντας λοιπόν… στατιστικά: Στο Συνέδριο έλαβαν μέρος πάνω από 500 άτομα (εγγεγραμμένοι και μη) και άλλοι τόσοι επαγγελματίες της Υγείας (Εταιρείες, παραϊατρικά επαγγέλματα, κλπ. κλπ.). Αποτέλεσμα: Δούλεψαν πολλοί (= καταπολέμηση της ανεργίας). Βέβαια από την άλλη (τη χλιδή, την υπερβολή θα έλεγα) δεν γνωρίζω αν η ΚΡΙΣΗ ήταν εμφα¬νής (στο Συνέδριο εννοώ).
Εργασίες (πρωτότυπες και μη) περί τις 120, ομιλητές (πέραν των ερ¬γασιών) 85(;), θέματα κατά βάσιν επαναλαμβανόμενα (τα ίδια και τα ίδια) με λίγες εξαιρέσεις, όπως π.χ. στα θέματα των στενώσεων των καρωτίδων όταν ενώ τα τελευταία χρόνια υπήρχε ενθουσιασμός και την ενδοαυλική αντιμετώπιση (αγγειοπλαστική και stent) επανερχόμεθα αργά μεν αλλά σταθερά στην κλασική χειρουργική (ανοικτή μέθοδο) επειδή η εις βάθος ανάλυση και σύγκριση μεταξύ των δύο τεχνικών είναι υπέρ της δευτέρας! Ακόμη νέες γνώσεις αποκτήσαμε(;) και σχετικά με την αντιπηκτική αγωγή!... Επίσης, εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι η διαβητική αγγειοπάθεια… τετραπλασιάσθηκε την τελευταία 15ετία (διαβητικά άτομα = ομάδα υψηλού κινδύνου, ιδίως αν είναι και καπνιστές)!
Σχετικά με τον υπότιτλο του κειμένου. Μετά από 47 χρόνια ασκήσεως του επαγγέλματος (και λειτουργήματος συγχρόνως) δεν ξέρω πού σταμα¬τάει το λειτούργημα και ξεκινάει το επάγγελμα! Και καλά η αξιοπρεπής αμοιβή (από τους έχοντας), ποιος γιατρός όμως γνωρίζει αν ο ασθενής δύναται να προσφέρει την έστω και μικρή αμοιβή; Και – για να πάμε πιο μακριά – πόσοι από τους συναδέλφους δεν παραβίασαν τον Ιπποκράτειο Όρκο με διαφόρους τρόπους (και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου). Όμως από να «αμαρτήσομεν» μέχρι του να «νουθετήσομεν» τους νεωτέρους (εμείς οι αμαρτωλοί – έγινε κι αυτό) υπάρχει χάσμα. Βέβαια και αυτό που άκουσα (μου μεταφέρθηκε) ότι ο Τάδε δεν ήλθε στο Συνέδριο για να μην δει τον Δείνα, ε αυτό πάει πολύ!... Τι θα γίνει όταν συναντηθούν στον πάνω (ή στον κάτω) κόσμο;(!!!)
Κατά τα λοιπά, χάρηκα που είδα νέους Χιώτες Αγγειοχειρουργούς (ο κ. Παύλος Βασιλακόπουλος με ζωντανή παρουσία – εξ αγχιστείας Χιώτης) και ο κ. Δημήτριος Σίσκος, νεώτερος επιστήμων, «γέννημα-θρέμμα» Χιώτης, καθώς και… Χιώτικα προϊόντα (προϊόντα που περιείχαν μαστίχα) στη δε¬ξίωση και στον «Διόνυσο» (Ζόναρς-Ακρόπολη) και στη Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (Σαρόγλειο – Πλατεία Ρηγίλλης). Βέβαια στη Λέσχη έγινε ένα… πέναλτυ. Ενώ είχε προβλεφθεί φαγητό για 230 άτομα, δεν ήλθαν οι μισοί! Και βέβαια «τις πταίει»; Η ένστασή μου είναι ότι οι μισές μερίδες… πετάχτηκαν (όπως μου εξήγησαν οι υπεύθυνοι δεν επιστρέφονται άπαξ και αποψυχθούν). Ψάχνοντας έμαθα ότι υπάρχει ένας οργανισμός που τα συλλέγει (με δική του ευθύνη) και τα επαναπροωθεί στους συνανθρώ¬πους μας που (κυριολεκτικά) ΠΕΙΝΑΝΕ: Περπατήστε στους δρόμους του Κολωνακίου(!) και θα με θυμηθείτε!!!
Και… τελειώνω: Κυριακή (16/3) μεσημέρι και μετά τη βράβευση κάποιων εργασιών δεν έμειναν παρά μόνο 22 συνάδελφοι για την Ετήσια Γενική Συνέλευση (το Συνέδριο γίνεται κάθε 2 χρόνια)!
Και… για να μην το ξεχάσω: Κάποιο βραδάκι τα Μουσικά Σύνολα Νέων της ΕΡΤ (12 αγόρια και 16 κοπελίτσες), τα οποία μετά την «εκπαραθύρωσή» τους από την ΕΡΤ τα υποστηρίζει η Μητρόπολη των Αθηνών, μας ανέβα¬σαν στα ουράνια, παίζοντας κάποια κλασικά κομμάτια (και Χατζιδάκη). Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος (βλ. φωτό) «παρήγγειλε» (όπως ο ίδιος ζήτησε χαμογελώντας: «Μπορώ να έχω μια "παραγγελιά";) Τσαϊκόφσκι. Ευτυχώς η ορχήστρα γνώριζε το κομμάτι που ζήτησε ο Μακαριώτατος!... (Αυτό μου θύμισε ένα αντίστοιχο περιστα¬τικό στη… Γκάνα(!) όπου μετά από 1-2 τσίπουρα ο «Κρητίκαρος» Πατριάρ¬χης Αλεξανδρείας, Πάπας κλπ. Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος ο Β΄, ζήτησε να τραγουδήσουμε «ριζίτικα». Ο Πρωτοσύγκελος του ζήτησε συγνώμη («Είμαι Θεσσαλός και δεν τα ξέρω» είπε) και έτσι έμεινα εγώ και ο Πατριάρχης να λέμε το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» κλπ. κλπ.

Συμπλήρωμα – Επίλογος
Όπως παρατηρήσατε δεν αναφέρθηκα πουθενά για τα «οικονομικά» του Συνεδρίου. Εκτός από τα 150 € συμμετοχής που χρειάζεται ένας γιατρός για να συμμετάσχει, τα πολλά τα πληρώνουν οι Φαρμακευτικές Εταιρείες, οι λεγόμενοι «χορηγοί». Για τους χορηγούς κα τις χορηγίες έχω ξαναγράψει, διότι αυτό είναι αρχαίο «φαινόμενο» (στις αρχαίες Αθήνες ήταν 1.200 χορηγοί – βαρέως φορολογούμενοι δηλαδή –το χρόνο). Στο παρόν Συνέδριο ήταν… μόνο 20 (είκοσι) χορηγοί. Εδώ αξίζει να τονίσω ότι σε παρόμοιο Συνέδριο στη Χίο, από τα 46.000.000 δρχ. (δραχμές τότε) μάζεψα… τα 40.000.000 δρχ. και αν δεν με βοηθούσαν κάποιοι ευαίσθητοι συντοπίτες μας (θυμάμαι πρόχειρα τον ευπατρίδη Νικ. Κ. Λω που μου έδωσε 1.500.000 δρχ.) ακόμα θα ήμουν «μέσα». Βέβαια έγιναν (και στο παρόν Συνέδριο, και στα παρελθόντα, και – προφανώς – στα… μέλλοντα) υπερβολές και σπα¬τάλες, όμως το Κράτος (= ο έλεγχος) κωφεύει και… η ιστορία επαναλαμβά¬νεται!!!

Υ.Γ. 1: Δυστυχώς χωρίς την ιδιωτική χορηγία (διάβαζε διαφήμιση) ΔΕΝ θα γίνονταν συνέδρια. Βέβαια οι χορηγοί κερδίζουν από τη διακίνηση των προϊόντων τους (φαρμάκων, ιατρικών εφοδίων και εργαλείων), το Κράτος από τους φόρους, και μένει ο κακόμοιρος Λαός να πληρώνει τα σπασμένα!
Υ.Γ. 2: Εδώ πρέπει να διευκρινισθεί ότι το άρθρο μου δεν διεκδικεί δάφνες υψηλής ποιότητος. Είναι μεν «ολίγον» επιστημονικό, όμως απευθύ¬νεται στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, σε μη επιστήμονες και σε μη ειδικούς. Έτσι, δεν αναφερθήκαμε στα «χρόνια» ανευρύσματα τα οποία παρακολουθούνται «μετρώντας» τη διάμετρό τους και αν χρειασθεί επεμ¬βαίνουμε χειρουργικά, κατά τα γνωστά. Επίσης, αφήσαμε αναπάντητο το ερώτημα, «αν είναι δυνατόν να προβλεφθεί η ρήξη κάποιου (άγνωστου) ανευρύσματος». Αν λοιπόν το ανεύρυσμα είναι ασυμπτωματικό και σε σχε¬τικώς νέα άτομα είναι ΑΔΥΝΑΤΟ (σε πλέον ηλικιωμένους πιθανώς αποτε¬λεί τυχαίο εύρημα σε κάποιον έλεγχο που κάνουμε για άλλους λόγους). Έτσι λοιπόν έχει προταθεί η ΟΛΟΣΩΜΗ αξονική τομογραφία για άτομα άνω των 65 ετών, κατά τακτά χρονικά διαστήματα (κάθε 1-3 χρόνια, Screen Test). Μέχρι τώρα δεν έχει εφαρμοσθεί πουθενά, για λόγους κυρίως οικονο¬μικούς. Σκεφθείτε όμως να κόβουμε την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας Κυριακή μεσημέρι και Δευτέρα να μαθαίνουμε ότι ένας από τους παρευρεθέντες πα¬τριώτες μας (νέος) πέθανε από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής!!!
Και πάλι σας ευχαριστώ και συγχαίρω αυτούς που «τράβηξαν το πολύ κουπί» όπως λέμε στην Πατρίδα μου τη Χίο (= αυτούς δηλ. που σήκωσαν τα βάρη της διοργανώσεως ).

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.