Στη λογική δεν υπάρχουν αδιέξοδα

 
Ο τρόπος διεξαγωγής της συζήτησης για την εναρμόνιση της λειτουργίας της αγοράς με τις τουριστικές απαιτήσεις φωτίζει περίτρανα γιατί σαν νομός απλώς διερωτώμαστε τι τρέχει και αδυνατούμε να περιληφθούμε μεταξύ των αξιόλογων τουριστικών προορισμών. Τον τουρισμό δεν τον αντιμετωπίσαμε ποτέ ως μια καθαρά αμφίδρομη σχέση, πρώτα του δούναι και μετά του λαβείν, αλλά κάθε σκέψη που τον αφορούσε ξεκινούσε με το ερώτημα «εγώ τι θα βγάλω από αυτόν;»
Κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να ομολογήσει ότι ανοιχτή αγορά την ώρα που την θέλουν οι τουρίστες δεν συνεπάγεται ψώνια, αλλά συμπληρωματικό θέαμα για έναν προορισμό, το «χάζι», όπως αποκαλείται επί το λαϊκότερον. Πέρασαν οι εποχές που οι χιώτισσες πήγαιναν στον Τσεσμέ και επέστρεφαν φορτωμένες ως τα μπούνια με τις τσάντες απ’ τα ψώνια. Και στις σημερινές τους επισκέψεις όμως, με σαφώς λιγότερες τσάντες, η κουβέντα της επιστροφής περιστρέφεται μόνιμα γύρω από την αγορά του Τσεσμέ.
Η ανοιχτή αγορά, επομένως, δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά με έσοδα αλλά πρωτίστως με την ανάγκη κάλυψης της προσήλωσης των επισκεπτών στην παγκόσμια καταναλωτική ψυχολογία, ανεξάρτητα από το αν στην τσέπη δεν υπάρχει σεντς.
Με απλά λόγια η ανοιχτή αγορά είναι αναπόσπαστο συστατικό ενός προορισμού με σεβασμό στον εαυτό του και δεν μπαίνει ποτέ στο ζύγι του κέρδους, αν τελικός στόχος της είναι αυτός.
Σήμερα η κεντρικά αγορά της Χίου δουλεύει με όρους δεκαετίας του ’60. Ανοίγει νωρίς και κλείνει νωρίς για να εξυπηρετηθούν οι κάτοικοι … των χωριών που έρχονται με λεωφορεία. Μια μόνο ματιά στην οικονομική κατάσταση των ΚΤΕΛ πείθει για τον αριθμό των στοχευμένων πελατών. Δεν εξυπηρετεί καν το δημόσιο υπάλληλο, συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό του νησιού, αν βέβαια δεχθούμε ότι αυτός λειτουργεί ευσυνείδητα εντός του ωραρίου του. Ποιους εν τέλει εξυπηρετεί; Πιθανά τους ίδιους τους εμπόρους για να πολλαπλασιάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους, κάτι όμως που συγκρούεται ευθέως με την τσέπη τους. Αυτό το μοντέλο λειτουργίας ως πότε θα διαιωνίζεται;
Σε περιόδους κρίσης είναι παράτολμο από μόνο του να επιχειρείς ανοίγματα με κόστος ικανό να σε αποτελειώσει. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι οι 40 ώρες εργασίας πρέπει να γίνουν 50 ή 60, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είναι όμως και μοιρολατρικό να αρνείσαι κάθε αλλαγή, όταν αυτή συμβάλλει στο να γίνεις ελκυστικότερος. Ο εμπορικός κόσμος έχει την ευθύνη να αναπροσαρμόσει και να εκσυγχρονίσει το ωράριο λειτουργίας της αγοράς των 40 ωρών. Να μαζέψει τις πρωινές άχρηστες ώρες λειτουργίας και να κόψει τα μεσοβδομαδιάτικα απογεύματα, για να τονώσει την κίνηση του Σαββάτου, ενδεχομένως και Κυριακής για όποιον το επιθυμεί. Με τον τρόπο αυτό τονώνεται αισθητά ο προορισμός «Χίος», το νησί ενδναμώνει τουριστικά και οι επιπτώσεις μελλοντικά θα είναι επωφελείς για όλους, συμπεριλαμβανομένων και των εμπόρων.
Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει και ανάλογη διάθεση να εξευρεθουν. Στο κάτω – κάτω, όποιος διαφωνεί, εκείνος έχει τα κλειδιά του μαγαζιού του.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.