Έχω βαρεθεί τα ωραία λόγια απ´όπου και αν προέρχονται και μάλιστα σε περιόδους κρίσεων. Τα ωραία λόγια ,λέει κάπου ο Νικος Καζαντζάκης όταν λέγονται και δεν πραγματοποιούνται τότε επιφέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα.
Σίγουρα δεν κινδυνεύει η πίστη. Μία πίστη 2020 ετών. Αλλά όταν κινδυνεύουν οι πιστοί το ερώτημα που γεννάται αυτομάτως είναι: τί κάνει τότε η πίστη;Μένει άφωνη και συμπεριφέρεται ως ΝΠΔΔ ή μένει σταθερή στη μακραίωνα παράδοσή της; Και σε αυτό το ερώτημα των πιστών δεν απάντησε ούτε ο Πατριάρχης.
Ο Χριστός, όταν ήρθε σε τούτο τον κόσμο, δεν συγκρούστηκε με την Ρώμη αλλά με το ιερατείο, τους μέχρι τότε εκλεκτούς και τον περιούσιο λαό. Το ιερατείο κραύγαζε προς τον Πιλάτο «Άρον άρον σταύρωσον Αυτόν. Λέγει αυτοίς ο Πιλάτος. Τον βασιλέα υμών σταυρώσω; Απεκρίθησαν οι αρχειερείς΄ Ούκ έχομεν βασιλέα εί μη Καίσαρα»…(!)
Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον ίδιο συμβολισμό!
Δεν περίμενα κάτι παραπάνω ή έστω διαφορετικό, από τον κ. Αριστείδη Ζαννίκο, φανατικό οπαδό του « ναι μεν αλλά» σε όλο του τον δημόσιο βίο.
Πέταξε τη μομφή του αδέκαστου κριτή σε άλλους ( είναι προφανές ότι ο στόχος του ήμουν εγώ και ας μη με κατονομάζει) όταν σε όλο το κείμενο του διακρίνει κανείς να παριστάνει ο ίδιος τον παντογνώστη και αδέκαστο, χύνοντας μπόλικο δηλητήριο.
Αλλά δεν κατάφερε ο καημένος να υπερβεί τον συνήθη εαυτό του: να ομιλήσει όχι ως ο δίκαιος Αριστείδης, αλλά ως κλασικός Βρονταδούσης που βγήκε να υποστηρίξει έναν συντοπίτη του. Αλλά το θέμα είναι πέρα από τα στενά τοπικιστικά πλαίσια.
Θεωρώ απαράδεκτο να επικρίνει με έμμεσο τρόπο παρεμβάσεις ανθρώπων που γνωρίζουν το χώρο αυτό ως δεύτερη φύση τους και δεν κάνουν δημόσιες σχέσεις για να παριστάνουν τους καλούς με όλους!
Το κείμενο που δημοσιοποίησε προς απάντησή μου, μπορεί να το διάνθισε με μπόλικα κοσμητικά επίθετα αλλά έριξε και το κατάλληλο δηλητήριο προς την κατεύθυνση εκείνου που ήθελε να επικρίνει.
Και τα γράφει αυτά άνθρωπος που διετέλεσε σε δημόσιο αξίωμα και γνωρίζει υποτίθεται το τι σημαίνει να διοικείς ανθρώπους, εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους με στόχο τη σύνθεση και όχι τη διαίρεση και το διχασμό.
Και ρωτώ ως ανυποψίαστος : άκουσε, είδε, ή έμαθε αν ο Σεβ. Χίου Μάρκος τηλεφώνησε μετά το ατυχές συμβάν προς τον υφιστάμενο του ιερέα π. Χριστοφόρο Γουρλή για να μάθει τα όσο διαδραματίστηκαν απο τον φυσικό αυτουργό τους;
Έσπευσε να ενδιαφερθεί ως πατέρας προς το πλανηθέντα έστω παιδί του;
Όχι, ούτε μία. Και όχι μόνο αυτό. Τον εμπόδισε να λειτουργήσει το βράδυ της Ανάστασης και του το ανακοίνωσε μέσω(!!!) της Εισαγγελέως.
Και όταν κατάλαβε το λάθος του βγήκε να το διορθώσει με άλλο λάθος και μάλιστα λέγοντας ψέματα και επιστρατεύοντας δύο ιερείς του για να μας βεβαιώσουν το ψέμα!
Αυτό ψέγω εγώ με την παρέμβασή μου . Αυτό σχολιάζω! Διότι θεωρώ αδιανόητο να έχουν συμβεί γεγονότα τα οποία έγιναν γνωστά πέραν της χιακής κοινωνίας και να συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε και να σπαταλάμε το χρόνο μας στο αν έκανε λάθος ή όχι ο π. Χριστοφόρος με τη στάση του και όχι και στα όσα ακολούθησαν που το εκτόξευσαν ως θέμα και ασχολούμαστε ακόμη με αυτό.
Φανταστείτε αν ίσχυε το άλλο σενάριο,που είχα την πεποίθηση ότι θα ήθελα να ακολουθήσει ο Μητροπολίτης του νησιού μου. Τότε τι θα γινόταν; Το αναρωτηθήκατε;
Δηλαδή ο Σεβ. Χίου να έσπευδε με τον ιερέα του στο αστυνομικό τμήμα. Και να του συμπαρασταθεί σε αυτή τη δοκιμασία.
Το θέμα θα είχε κλείσει σήμερα και δεν θα έδινε σε κανέναν την ευκαιρία να ασχοληθεί μαζί του.
Γιατί αυτός είναι ο ρόλος Του Πατέρα σε έναν εκκλησιαστικό οργανισμό.
Η ακολουθία του Ιερού Νιπτήρος μας δίνει με ανάγλυφο και παραστατικό τρόπο να καταλάβουμε τα νοήματα αυτά.
Και όχι απλώς να τα αναπαριστάνουμε σε μία θεατράλε έκφραση της Εκκλησίας, χωρίς να εξάγουμε τα ανάλογα διδάγματα.
Οι θεσμοί που ομιλούν για αγάπη και ευαγγελίζονται Χριστό πρέπει να λειτουργούν σε τέτοιες κρίσεις. Η Εκκλησία είναι κοινωνία προσώπων. Και όχι ωραίων λόγων χωρίς αντίκρυσμα.
Και σα να μην πέρασε μια μέρα !
Οι ίδιες κατηγόριες,η ίδια καταπίεση!Από τα χρόνια του Χριστοδούλου.
Και τότε μιλούσαν για όχλο, για επικίνδυνους
και για ακραίους. Και τότε ρίχνανε λάσπη όπου μπορούσαν. Συκοφαντούσαν και λοιδορούσαν ακόμη και τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο.
Για να φέρουν Εθνικό ακρωτηριασμό, εποικισμό αλλοεθνών, τζαμιά, φονταμενταλισμό, γενοκτονία.Και τα κατάφεραν! Αφού προηγουμένως φρόντισαν να σιγήσουν οι όποιες αντίθετες φωνές.
Αυτό που με στενοχωρεί στην περίπτωση του κ. Ζαννίκου είναι ότι δεν μπήκε στον κόπο να με ρωτήσει ( δεν του είμαι άγνωστος) που στοχεύω και τί ακριβώς θέλω να πετύχω με την αρθρογραφία μου αλλά ανέλαβε ως μη όφειλε ρόλο συνηγόρου για ένα θέμα για το οποίο ας μου επιτρέψει να ισχυρίζομαι ότι το κατέχω καλύτερα.
Όμως πάντα ήθελε να αναμιγνύεται σε όλα και παριστάνοντας τον... Βούδα, να παρεμβαίνει κατά το δοκούν στο δημόσιο βίο.
Εγώ δεν έχω αυτό το χάρισμα . Ασχολούμαι με έναν χώρο, τον οποίο γνωρίζω πολύ καλά (και απο μέσα) και δεν θα αφήσω κανέναν αυθόρμητο ή «επιστρατευμένο» συνήγορο να μου αλλάξει αυτή τη στάση ζωής.
Εν κατακλείδι θέλω να πω ότι οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουμε πρέπει και να ωριμάζουμε! Και όχι να μένουμε προσκολλημένοι σε παλιές
και αποτυχημένες συνταγές υποταγής που δεν ωφέλησαν ποτέ τον τόπο.
Οι κληρικοί μας όσο κενοί κι αν είναι στα μάτια Εκείνου,του Κυρίου μας, ( διότι Εκείνος απόλυτα τους γνωρίζει όλους , απο τη καλή κι από την ανάποδη)έχουν ιερό καθήκον στα μάτια των λαϊκών να κρατούν την αξιοπρέπεια της ιεροσύνης και της υψηλής αποστολής τους(όχι ως θεατρίνοι αλλά ως πραγματικοί αγωνιστές).
Αν για παράδειγμα ο κάθε κληρικός για τον βωμό της ακροαματικότητας και για να είναι in στα μάτια του κόσμου και να χαρακτηρίζεται νομιμόφρων , ακυρώνει διαχρονικές αρχές των πιστεύω που πρεσβεύει ο θεσμός στον οποίο ανήκει , τότε το μόνο σίγουρο, δεν είναι ότι κινδυνεύει από τον κορονοϊό, αλλά κινδυνεύει δυστυχώς από το ΕΓΩ του που τον έχει κάνει τυφλό, ώστε να αδυνατεί να δεί τους λάκκους που έχουν ανοίξει όλοι γύρω μας για την Εκκλησία και για το Έθνος.
Ειλικρινά λυπάμαι!!!
Οι άνθρωποι με την συμπεριφορά μας δείχνουμε ποιοί είμαστε! Δείχνουμε τί κρύβουμε μέσα μας. Δείχνουμε τα ακούσματα της ζωής μας και τα διδάγματα που πήραμε από το σπίτι μας.
Όμως δεν πτοούμαι! Όσο υπάρχουν λουλούδια που ευωδιάζουν και εκπέμπουν την ουράνια μοσχοβολιά , κι όσο τα επίγεια μάτια μου δεν τα σκιάζει η μιζέρια ,η φτήνια και η υποκρισία της εποχής μας και όσο το αποθεματικό της αγάπης που διαθέτω για όσους αγαπώ και τιμώ έχει πλεόνασμα, τόσο θα συνεχίσω να βαδίζω στη ζωή μου με αγάπη! Θα δίνω και ας μην παίρνω αγάπη! Κανείς δεν θα με σταματήσει!
facebook
youtube
instagram
X
