Έκθεση κλιματιστικών και παραθύρων

Μια επισήμανση του Αντ. Τσατσαρώνη στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ήταν αρκετή για να προκαλέσει έναν διάλογο για το μέλλον της Πινακοθήκης του Δήμου Χίου που μοιάζει να απέχει χιλιόμετρα και μίλια από κάθε έννοια... τέχνης.

Ο χώρος στον οποίο φυλάσσονται τα έργα του Χιώτη χαράκτη και ζωγράφου Ν. Γιαλούρη, παρόλα αυτά δεν παρουσιάζονται περισσότερα από 10, θυμίζει περισσότερο χώρο έκθεσης κλιματιστικών και παραθύρων παρά μια αίθουσα όπου η τέχνη και η καλλιτεχνική απεικόνιση θα έχουν τον πρώτο λόγο.

Τα έργα του Ν. Γιαλούρη υπολογίζονται σε περισσότερα από 3.000. Ωστόσο, όπως επισημαίνει και ο κ. Τσατσαρώνης, στο χώρο δεν υπάρχει ούτε ένα έργο χαρακτικής του Χιώτη καλλιτέχνη που μάλλον υποβαθμίζεται ως καλλιτεχνική φυσιογνωμία, παρά μεταδίδεται και αναπαράγεται ως μορφή και προσωπικότητα που συνέβαλε με τον δικό του τρόπο στην παγίωση της χιακής τέχνης, όπως την προώθησε με τα έργα του και την παρακολουθούμε σήμερα.

Κάθε αναφορά για το αν μπορεί η Πινακοθήκη του Δήμου Χίου να προκαλέσει το ενδιαφέρον των επισκεπτών και ντόπιων θεωρείται προς το παρών άκυρη.  Ούτε ως χώρος φιλοξενίας εκδηλώσεων τέχνης προσφέρεται, ούτε θυμίζει σε τίποτα την Πινακοθήκη των έργων Μηταράκη που λειτουργούσε όταν υπεύθυνος ήταν ο Μπ. Κοιλιάρης.

Όπως διαβάζουμε δε και στην ιστοσελίδα της Πινακοθήκης:

«Το κτίριο σχεδιάστηκε από τον γνωστό Αρχιτέκτονα κ. Δεσποτόπουλο, πάνω σε πρότυπα αρχιτεκτονικής του Κάμπου της Χίου. Άρχισε να κτίζεται το 1939 και αποπερατώθηκε το 1954. Λειτούργησε με την αρχική του χρήση ως Δημοτικά Λουτρά μέχρι τα μέσα της 10ετίας του ’70. Η πρώτη νύξη και η πρώτη απόφαση των μέχρι τότε Δημοτικών Λουτρών σε Πινακοθήκη ελήφθη το 1984 επί Δημάρχου Γιάννη Μπουμπάρη. Το θαυμάσιο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα των Δημοτικών Λουτρών βρισκόταν σε άθλια κατάσταση, εγκαταλελειμμένο και κινδύνευε άμεσα από την αδυσώπητη φθορά του χρόνου.

 Η πρόθεση του Παύλου Μηταράκη, γιου του μεγάλου Χιώτη Ζωγράφου Γιάννη Μηταράκη, να δωρίσει στο Δήμο Χίου ικανό αριθμό έργων του πατέρα του, υλοποιώντας έτσι και την επιθυμία του ίδιου του καλλιτέχνη υπήρξε η αιτία διάσωσης και αναστύλωσης των παλαιών λουτρών. Έτσι το ετοιμόρροπο αλλά πανέμορφο κτήριο αναστηλώθηκε και κοσμεί σήμερα την πόλη μας.

 Επειδή όμως τα έργα Μηταράκη που τελικά προσφέρθηκαν στο Δήμο Χίου κάλυψαν μόνο ένα μικρό μέρος των αιθουσών του κτιρίου, το τότε Δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ότι η μεγάλη αίθουσα θα γίνει χώρος φιλοξενίας και διάδοσης της εικαστικής τέχνης. Έτσι μετά την αναστύλωση του το κτήριο ονομάστηκε σε Δημοτική Πινακοθήκη Χίου.

 Το 1994 εκτός από τη δωρεά Μηταράκη, περιήλθε στο Δήμο Χίου κατόπιν ευγενούς προσφοράς και η συλλογή πινάκων ευρωπαίων ζωγράφων κυρίως του 19ου αιώνα που ανήκαν στην οικογένεια Νικολάου Διοματάρη. Τα έργα των δωρεών Διοματάρη και Μηταράκη αποτελούν σήμερα το μόνιμο εκθεσιακό υλικό της Δημοτικής Πινακοθήκης».

Πραγματικό ενδιαφέρον θα είχε να δούμε τις απόψεις της οκταμελούς επιτροπής και αν αυτή συμφωνεί με την σημερινή εικόνα του χώρου. Όπως και να το κάνουμε, μια άποψη θα την έχουν... Τι επιτροπή είναι εξάλλου....

Η Δημοτική Πινακοθήκη με την υπ αριθμ. 22/1994 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αποτελεί ειδική υπηρεσία του Δήμου και την ευθύνη λειτουργίας της ασκεί πενταμελής Καλλιτεχνική Επιτροπή.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.