Το θέμα είναι γνωστό. Έχουν λεχθεί και γραφεί τα πάντα. Σχεδόν όλοι συμφωνούμε στο εξής:
Λόγοι καθαρά ΕΘΝΙΚΟΙ, δεν επιτρέπουν να στηθούν στα νησιά μας μεγάλες δομές για πρόσφυγες και μετανάστες. Επ' αυτού, η Πολιτεία, με ευθύνη της εκάστοτε Κυβέρνησης, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και να αφουγκράζεται τη θέληση, τους φόβους και τους προβληματισμούς των τοπικών Κοινωνιών, κυρίως όμως τις αποφάσεις των, δια της Λαϊκής ψήφου, νομιμοποιημένων Συλλογικών, αιρετών Οργάνων, πρώτου και δεύτερου βαθμού.
Η Χίος, δια του Δημοτικού μας Συμβουλίου, δέχεται, (έτσι έχει αποφασίσει), να στηθεί στο νησί μας μια σχετικά μικρή δομή, δυναμικότητας έως πεντακοσίων (500) ατόμων, μόνο για καταγραφή και ταυτοποίηση όσων έρχονται εδώ. Μάλιστα έχει εξηγήσει επαρκώς το σκεπτικό της. Βέβαια, η απόφαση αυτή, κατά πολλούς πάσχει, στο βαθμό που αποφεύγει να ορίσει χώρο εγκατάστασης της εν λόγω δομής. Προφανώς το Δημοτικό Συμβούλιο, για να μη δυσαρεστήσει τους κατοίκους της άλφα ή βήτα περιοχής, άφησε την Κυβέρνηση να βρει το χώρο, δηλαδή να “κάψει εκείνη τα χέρια της βγάζοντας τα κάστανα αφ' τη φωτιά”. Αυτό ακριβώς έχει γίνει. Και αυτό “πληρώνουμε” σήμερα.
Θυμίζω ότι, μετά τις έντονες τοπικές αντιδράσεις και την αψυχολόγητη και κάκιστη Κυβερνητική απόφαση να στείλει στη Χίο τα ΜΑΤ, οι πρώτες άστοχες επιλογές για εγκατάσταση της δομής στο Αίπος, (15ο ή 17ο χιλιόμετρο), ναυάγησαν. Η επιλογή της περιοχής του Θόλους, (που έγινε με υπόδειξη του κ. Ξενάκη, αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών), ήταν βέβαιο ότι θα συναντήσει εξ ίσου έντονες (και δικαιολογημένες) αντιδράσεις. Αυτό ακριβώς πάμε να βιώσουμε τούτη την, πολλαπλά δύσκολη νέα χρονιά. Δηλαδή νέα σύγκρουση.
Χαρακτηρίζω “πολλαπλά δύσκολη” τη νέα χρονιά λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας του κορωνοϊού, λόγω της ξαφνικής σοβαρής ενεργειακής κρίσης, που θα δοκιμάσει τις οικονομικές αντοχές όλων μας, αλλά και των νέων, απροκάλυπτων απειλών της αναθεωρητικής και, θρησκευτικά, φανατισμένης εναντίον μας Τουρκίας.
Μιάς επιθετικής και επεκτατικής Τουρκίας η οποία, επισήμως, μέσω του ΟΗΕ, θέτει, για πρώτη φορά, ζήτημα ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με ανυπόστατους βέβαια ισχυρισμούς.
΄Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ ο, απανταχού της Γης, Ελληνισμός, ετοιμάζεται φέτος, εκατό (100) χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, να θυμηθεί “τα πάθη και τα λάθη” που οδήγησαν στη μεγαλύτερη και πιο οδυνηρή νεοελληνική Εθνική τραγωδία, αυτήν του 1922.
Προσωπικά, μιας και δεν “φορώ κομματικές παρωπίδες”, υποστηρίζω το αυταπόδεικτο και προφανές, μαζί με εκατομμύρια συνέλληνες:
-Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, προσώρας, τα πάει καλά στο λεγόμενο “προσφυγικό-μεταναστευτικό” πρόβλημα. Προφανώς δέχεται αφόρητες πιέσεις από ηγέτες Χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να φτιάξει τις δομές εδώ, όπου δηλαδή “πρωτοπατούν πόδι” οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, ώστε, “εγκλωβισμένοι” σε νησιά, να ελέχγονται εύκολα οι ό,ποιες νόμιμες ή παράνομες μετακινήσεις τους προς χώρες της Κεντρικής, Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης.
Τις ίδιες πιέσεις είχε δεχθεί και η προηγούμενη Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με αποτέλεσμα, λόγω και της μη φύλαξης των συνόρων, τη γιγάντωση της ΒΙΑΛ αλλά κυρίως των δομών Λέσβου και Σάμου.
Συμπέρασμα: Τις δομές στα νησιά μας τις θέλουν και τις επιβάλουν σε μας οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και εταίροι και βεβαίως η Τουρκία, για δικούς τους λόγους.
Για τις επιδιώξεις του Ερντογάν και μέχρι “πού μπορεί να τραβήξει το σχοινί” ειδικά φέτος, όλοι έχουμε γνώση. Δεν έχουμε βέβαια την ίδια γνώση για τις πραγματικές επιδιώξεις και “τί και ποιούς εξυπηρετούν” οι σχετικές απαιτήσεις-αποφάσεις κάποιων (όχι όλων) Ευρωπαίων ηγετών. Επ' αυτού, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν.
Μια πικρή γεύση έχουμε πάρει π.χ. από τον Σρέντερ και την Κνάισλ. Ο πρώτος, (Γκέρχαρντ Σρέντερ), σοσιαλδημοκράτης Καγκελάριος της Γερμανίας (1998-2005) σε συμμαχική Κυβέρνηση Σοσιαλιστών-Πρασίνων, (όπως και τώρα), βρίσκεται πλέον, εδώ και χρόνια, στην υπηρεσία του Πούτιν ως διορισμένος (και μυθικά αμειβόμενος) μάνατζερ των ενεργειακών κολοσσών της Ρωσίας, GAZPROM και ROSNEFT που, τούτον τον χειμώνα, “χορεύει στο ταψί” (η Ρωσία) ολόκληρη την Ευρώπη. (βλέπετε αυξημένες τιμές φυσικού αερίου, πετρελαίου και ηλεκτρικής ενέργειας)!! Η δεύτερη, η Κάριν Κνάισλ, συντηρητική πρώην Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, διορίστηκε πρόσφατα από το Καθεστώς Πούτιν, μέλος του Δ.Σ. της ROSNEFT!!
Αυτά-και άλλα σχετικά παραδείγματα- μας κάνουν να αναρωτιόμαστε καχύποπτα:
- Άραγε μήπως υπάρχουν και σήμερα Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που υπαγορεύουν σε μας τί πρέπει να κάνουμε και στο προσεχές μέλλον, θα βρεθούν “στη δούλεψη του ό,ποιου Ερντογάν” πάντα βέβαια με το αζημίωτο;
Υ.Γ. Οι, ως άνω, προβληματισμοί, δεν αναιρούν την πάγια θέση μου υπέρ του οράματος της “Ενιαίας Ευρωπαϊκής Οικογένειας”, με την Πατρίδα μας αναπόσπαστο και ενεργό μέλος αυτής.
Μόνο έτσι ίσως τη “βγάλουμε καθαρή” στα δύσκολα χρόνια που έρχονται....
facebook
youtube
instagram
X
