Κάπου στο Μεξικό, σε ένα από τα χωριά του, το Ουναγουάτο, μια άσημη και φτωχική κοινότητα ισπανοφώνων μεταναστών στις Ηνωμένες Πολιτείες, «πίνουν νερό στο όνομά του», είναι το πρότυπο του πληθυσμού κι αν δεν είναι «ο σταλμένος από το Θεό», σίγουρα είναι ο «Θείος από την Αμερική», ο προστάτης, παραστάτης και σύμβουλος, εξυπακούεται και ευεργέτης. Σχολείο, πλατεία, εκκλησία, δρόμοι, ιατρείο και ότι άλλο έργο έχει εξωραΐσει το Ουναγουάτο, έχει πραγματοποιηθεί με τη γενναία συμβολή, οικονομική και ηθική, του Χρήστου Φωτεινού από το Βίκι της Χίου, του ανθρώπου που έχει μεγάλο μέρος του ανδρικού πληθυσμού στη δούλεψή του, στις επιχειρήσεις του στην Αμερική. Όμως όλη αυτή η λατρεία και ο σεβασμός, δεν εκπηγάζει από τις γενναίες εισφορές, αλλά από το πολύ απλό γεγονός, ότι και εκείνος ένας αυτοδημιούργητος μετανάστης, προέρχεται από μια κοινότητα και μια κοινωνική ομάδα, λίγο ως πολύ, σαν τη δική τους. Από ένα χωριό, μικρό, φτωχό και άσημο, σαν το δικό τους, κάπου στον πλανήτη. Εκείνος είναι ένας επιτυχημένος άνθρωπος, αλλά ένας άνθρωπος σαν και αυτούς, επομένως γεννά την ελπίδα, ότι και κάποιοι απ’ αυτούς θα τα καταφέρουν.
Στο δρόμο για το όνειρο
Μετανάστευσε σαν όλους. Μπάρκαρε νέος, σχεδόν παιδί, με προορισμό το αμερικανικό όνειρο, σαν τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, που το αίμα τους «έβραζε». Όμως κάτι έμενε πίσω. Γονείς, αδέλφια, φίλοι, συγγενείς κι ένα πανέμορφο αλλά φτωχικό χωριό, το Βίκι της Χίου. Ένα ακόμη διαμάντι της ελληνικής περιφέρειας, αλλά ολιγοκατοικημένο. Σημείο εκκίνησης και σημείο αναφοράς. Μαζί με το χωριό ολόκληρος ο περιβάλλοντας χώρος, η Βόρεια Χίος, ανατολική και δυτική. Άγονη, δυσπρόσιτη, γοητευτική, φτωχή αλλά και αρχοντική. Ο Χρήστος Φωτεινός, αντιπρόεδρος σήμερα του ΔΣ της ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ ΑΕ, κάτοχος του μεγαλύτερου, όχι πλειοψηφικού, ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της πολυμετοχικής Εταιρίας, είναι ένας από τους ομογενείς που τιμούν την πατρίδα, σέβονται τη νέα τους πατρίδα και με οικουμενική αντίληψη εξακολουθούν να δημιουργούν εδώ κι εκεί. Ένα ελληνόπουλο, που σήμερα με τέσσερα παιδιά κι αλλά τόσα εγγόνια, διαθέτει ένα κελαριστό γέλιο, σαν το νερό του ποταμού στα γενέθλια μέρη, που δέχτηκε, αν και με δισταγμό και κάποια επιφύλαξη, από συστολή είναι αλήθεια, να μοιραστεί με τον «π» και τους αναγνώστες του, σκέψεις, αρχές και θέσεις, κυρίως όμως το όραμα που από έφηβο, μέχρι σήμερα, στην πρώτη ωριμότητα, τον διακατέχει.
Τα πάντα κατακτώνται με στόχο
Πρόκειται για τη βάση πάνω στην οποία ο Χρ. Φωτεινός έκτισε τη διαδρομή του, μια διαδρομή με την αβεβαιότητα του άγνωστου να ελλοχεύει, που όμως με πίστη, επιμονή και θέληση, κινήθηκε στην κατεύθυνση που εκείνος προδιέγραψε: Επαγγελματική επιτυχία και οικονομική ισχύ βασισμένες στις πατροπαράδοτες ελληνικές αρχές. «Είναι ωραίο πράγμα να βλέπεις τα εγγονάκια σου να κάνουν το σταυρό τους στο τραπέζι», δηλώνει, «αφού έχουν και άλλα ερεθίσματα στην αχανή ξένη χώρα», αναφορά και συνάμα αναγνώριση στη συμβολή της συντρόφου του κ. Ειρήνης στη δομή της οικογένειας.
Ο ίδιος ξεκίνησε από την αρχή τρεις φορές: Όταν μπάρκαρε δεκαπεντάχρονος για να βγει στην Αμερική. Όταν με προτροπή του πατέρα του γύρισε να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις στην Ελλάδα, με το πέρας των οποίων έφυγε και πάλι με τον ίδιο τρόπο. Όταν στη δεκαετία του 80 αποφάσισε να επιστρέψει, αλλά να έχει την ατυχία να πέσει σε ένα δυσμενές οικονομικό κλίμα, τότε που η ισοτιμία δραχμής δολαρίου, από τριάντα έφτανε τις ενενήντα, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, γεγονός που εξανέμισε οικονομίες και δούλεψη.
«Δεν ευδοκίμησε τότε», διευκρινίζει ο ίδιος για την επιστροφή του, ενώ στο μεταξύ έγινε ο γάμος του με τη δεκαεξάχρονη, ομογενή επίσης, τη συγχωριανή του, τη «Βικοπούλα» Ειρήνη και γεννήθηκαν τα τρία από τα τέσσερα παιδιά τους. Η τρίτη και οριστική επανεγκατάσταση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού έχει πλέον αποφασιστεί.
Επένδυση στη Β. Χίο
Η νέα εγκατάσταση αντιμετωπίζει δυσκολίες, αφού πρόκειται πια για οικογενειακή υπόθεση, όμως με υπομονή και επιμονή, κυρίως όμως τη θέληση και τη συμπαράσταση της ήρεμης και συνεσταλμένης κυρίας Ειρήνης, η ζωή στην πολιτεία της Βόρειας Καρολίνας βρίσκει τη ρότα της δημιουργίας και της παραγωγικότητας.
Το τρίπτυχο που στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας, πολλές φορές έχανε την ουσία του και έπαιρνε διαστάσεις ευκαιριακής προπαγάνδας και σκοπιμότητας, το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», στο σπιτικό του Χρήστου και της Ειρήνης, αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο του λίθο.
Η ισχυροποίηση της οικογένειας επιταχύνεται, αλλά και οι επαφές με τους φίλους στην πατρίδα παραμένουν αδιάσειστες, θα μπορούσε να πει κανείς ότι γίνονται ακόμη πιο στενές.
Έτσι ενώ υπάρχουν προτάσεις για επικερδείς και άμεσα αποδοτικές χρηματικές τοποθετήσεις, στην Ελλάδα και τη Χίο, ο κ. Χρήστος αποφασίζει να ενισχύσει το όνειρο της «τρελής παρέας» που θέλει να μετατρέψει σε αμπελώνα την άγονη και κυρίως ερημωμένη γη της βόρειας Χίου. «Με κέρδισαν οι άνθρωποι, ήταν άλλωστε οι παιδικοί μου φίλοι, αυτούς που είχα πριν φύγω».
Τους εμπιστεύθηκε αφού τον κέρδισε το όραμα, η εργατικότητα η προοπτική της επιτυχίας τους, κυρίως όμως για το λόγο ότι και ο ίδιος επιθυμούσε να συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής.
Να ονειρευτείς την κατεύθυνση
Έτσι η ομάδα της ΑΡΙΟΥΣΙΟΣ ΑΕ από την πρώτη επαφή είχε την αμέριστη στήριξη και μετά την ολοκλήρωση των επενδυτικών σχεδίων της, την προώθηση από την πλευρά του μετόχου της Χρ. Φωτεινού, των εξαγωγών των προϊόντων της στην Αμερική.
Το δόγμα που υποστήριξε και υποστηρίζει στη ζωή του: «Σημασία έχει να βρεις ένα δρόμο, να ονειρευτείς την κατεύθυνση και να την ακολουθήσεις», βρίσκει εφαρμογή τόσο στην Εταιρία, όσο και στα κρασιά της. Υπό τη δική του επίβλεψη και στήριξη οι ετικέτες του Αυστηρού, της Αριουσίας Χώρας και του Γλυκόζοντος, αποκτούν το δικό τους κοινό, ομογενειακό και μη, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς, ότι ακόμη δεν έχει κτυπηθεί η πόρτα της πολυπληθούς, όσον αφορά την παροικιακή κοινότητα, Νέας Υόρκης και της Αστόρια.
Παράλληλα η στήριξη των προϊόντων στην Αμερική, θα έχει σαν αποτέλεσμα τη στήριξη της Οινοποιίας στη Βόρεια Χίο, την εδραίωσή της στον άξονα Εγρηγόρος-Κουρούνια-Καρδάμυλα-Βίκι, που είναι και το ζητούμενο για τη διοίκησή της και κατ’ επέκταση για το νέο της αντιπρόεδρο, του ομογενούς Χρήστου Φωτεινού. Εκείνος διαθέτει την εμπειρία της μετανάστευσης από μια περιοχή –αυτή την περιοχή- την τόσο δύσκολη, την τόσο απομονωμένη, την τόσο γοητευτική και ξέρει.
Μέσα από τις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις του, δεν επιδιώκει παρά τη δημιουργία (όσων) θέσεων εργασίας, την εγκατάσταση ή επανεγκατάσταση νέων στα χωριά τους, στην Αμανή και τα ευρύτερα Καρδάμυλα, την αναζωογόνηση της Βόρειας Χίου μέσα από την οικονομική ανάπτυξη, έτσι ώστε να μη βρεθεί άλλος, όπως εκείνος, σε κάποια στιγμή της ζωής, να επιδιώξει την επιστροφή στην πατρίδα, αλλά να αναγκαστεί να επαναξενιτευτεί.
facebook
youtube
instagram
X
