Μια ματιά στα πλάνα από drone αρκεί για να καταλάβει κανείς πως κάτι βαθιά και ανεπανόρθωτα έχει αλλάξει στη Χίο. Τα περιαστικά δάση της πόλης, άλλοτε καταφύγιο σκιάς, δροσιάς, ησυχίας και ισορροπίας, δεν υπάρχουν πια. Οι εικόνες των καμένων εκτάσεων γύρω από τον Κοφινά, τον Άγιο Παντελεήμονα, το Μονοδένδρι, αλλά και πάνω από τον Βροντάδο και τον Ζυφιά, μαρτυρούν μια εποχή που τελείωσε με βία και στάχτη.
Για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της Χίου, οι φλόγες δεν περιορίστηκαν στην ύπαιθρο. Εισχώρησαν στον αστικό και περιαστικό ιστό, πλησίασαν σπίτια, απείλησαν ζωές, τρομοκράτησαν ολόκληρες γειτονιές. Τα δάση που για δεκαετίες παρέμεναν ανεπηρέαστα, με πείσμα και σιωπηλή αντοχή, έγιναν τώρα στάχτη σε λίγες μόνο ώρες. Και μαζί τους, χάθηκε ένας κόσμος.
Το 2012, η νότια Χίος ισοπεδώθηκε από τις φλόγες. Το 2016, άνθρωποι χάθηκαν σε μια ακόμη τραγική πυρκαγιά στη δυτική Χίο. Κι όμως, τα συμπεράσματα συνεδρίων και επιστημονικών ημερίδων που ακολούθησαν, μπήκαν στα συρτάρια. Έμειναν εκεί. Ξεχασμένα. Ανενεργά. Καμία πρόληψη, κανένας συντονισμός, κανένας σεβασμός στην επιστημονική γνώση. Κι έτσι, όταν το καλοκαίρι του 2025 έφερε το απόλυτο τεστ, αποτύχαμε ξανά.
Η πραγματικότητα είναι μία: η Χίος έχασε τα περιαστικά της δάση. Και δεν ήταν μόνο η φωτιά που τα εξαφάνισε. Ήταν η διαχρονική αδιαφορία, η κρατική και θεσμική αμέλεια, η απουσία προετοιμασίας και σχεδίου. Πίσω από κάθε καμένο δέντρο, κρύβεται μια απόφαση που δεν πάρθηκε. Ένα έργο που δεν έγινε. Ένας κίνδυνος που αγνοήθηκε.
Κι έτσι, η γενιά που έζησε τα δάση, τα μονοπάτια, τη δροσιά και τη ζωή τους, είναι αυτή που απέτυχε να τα διαφυλάξει. Κι αυτό είναι το βαρύτερο φορτίο. Να είσαι η γενιά που δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, που παρέδωσε αποκαΐδια αντί για κληρονομιά.
Απομένει τώρα το ιστορικό βάρος να περάσει στους ώμους των επόμενων γενεών. Να αναστηλώσουν αυτό που χάθηκε μέσα σε ένα κύμα λάμψης, καπνού και σιωπηλής ενοχής. Να φυτέψουν ξανά εκεί όπου άλλοι απέτυχαν να φυλάξουν. Να δώσουν ξανά πνοή στους πνεύμονες πρασίνου που έσβησαν όχι μόνο από τις φλόγες, αλλά από την εγκατάλειψη.
Αυτό παραδίδουμε: μια Χίο πληγωμένη, πιο ευάλωτη από ποτέ. Μα κι ένα ιστορικό χρέος. Ένα καθήκον να θυμόμαστε, να διορθώνουμε και να χτίζουμε με ευθύνη εκεί όπου η αδιαφορία άφησε στάχτη και σιωπή.
"Π"
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.