Απών για 2η χρονιά από το ρουκετοπόλεμο. Την πρώτη χρονιά δεν πραγματοποιήθηκε. Από το 2007 ανελλιπώς μέχρι και το 2015 αναλάμβανε τον ρουκετοπόλεμο εκ μέρους του Δήμου και δεν ήταν τυχαίο ότι η εκάστοτε αρχή τον αναζητούσε κάθε Πάσχα. Ήταν ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους ρουκετατζηδες και τις αρχές. Ήξερε το έθιμο από το γυμνάσιο- λύκειο, όπου φοίτησε στο Βροντάδο, γνωρίζοντας τα αδύνατα του σημεία. Φρόντιζε να εξασφαλίζεται, κατά το δυνατόν, η ασφάλεια των ρουκετατζηδων, των σπιτιών και των εκκλησιών των δυο ενοριών. Από ποιες γωνίες θα ριχτούν οι ρουκέτες ώστε να θιγούν το λιγότερο δυνατόν σπίτια.
Βάζοντας κάτω το χάρτη του Βρονταδου δημιούργησε τις νεκρές ζώνες αλλά και τις απαραίτητες μονοδρομήσεις για την ασφαλή διέλευση σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, τις οποίες τελικώς υιοθέτησε ο Δήμος και αυτές επικρατούν σήμερα. Οριστικοποίησε τις θέσεις των επισκεπτών του εθίμου. Εισηγήθηκε από τον πρώτο χρόνο τη μη ρίψη ανεξέλεγκτων ρουκετών εκτός της ζώνης που οριστικοποιούνται κάθε χρονιά. Στενή συνεργασία με Πυροσβεστική Υπηρεσία, η οποία βρίσκονταν πάντα σε συγκεκριμένες θέσεις και φυσικά με την εθελοντική ομάδα «Όμικρον», η οποία δεν απουσίασε ποτέ. Πάντα επέβαλε την παρουσία ασθενοφόρου στην περιοχή, εφοδιασμένο με τον κατάλληλο εξοπλισμό για παν ενδεχόμενο. Φρόντιζε ώστε να δίδεται εξοπλισμός προληπτικά, κατά την παρασκευή, αλλά και κατά τη ρίψη στους ρουκετατζηδες για τυχόν ατυχήματα. Φρόντιζε ώστε να γίνεται καθαρισμός των περιοχών από χόρτα, κλαδιά και άλλα αντικείμενα που είναι επικίνδυνα για πυρκαγιές.
Ο Μιχάλης Γεωργούλης είναι και φέτος μακριά από τη Χίο. Η σκέψη του έχει βέβαια αγκυροβολήσει στο νησί και, μέσω του «π», μεταφέρει όλη την πολύτιμη εμπειρία του για όσα ο ίδιος βίωσε και χειρίστηκε στη «διακεκαυμένη» ζώνη μεταξύ Αγίου Μάρκου και Ερειθιανής επί 9 χρόνια:
Ο ρουκετοπόλεμος είναι ένα εκρηκτικό μίγμα έτσι όπως έχει εξελιχθεί. Χρειάζεται σοβαρότητα, επιμονή και κυρίως γνώση ώστε τελικώς να διεξαχθεί ομαλά. Ποια τα προβλήματα;
Α) Η ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΘΙΜΟΥ Τι σημαίνει αυτό;
1) ότι πολλές φορές η παρασκευή των ρουκετών γίνεται κάτω από αντίξοες συνθήκες ώστε οι ρουκετατζήδες να μην γίνουν αντιληπτοί από την Αστυνομία, με αποτέλεσμα τον αυξανόμενο κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος, όπως δυστυχώς το βιώσαμε παλαιότερα.
2) δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν στο 100% οι συνθήκες ασφαλείας στους χώρους ρίψης γιατί δεν υπάρχει εποπτικός φορέας επίσημος. Ενδεικτικά αναφέρω κάποια προβλήματα όπως ποιοι και πόσοι πρέπει να βρίσκονται στον χώρο ρίψης, πως και που πρέπει να φυλάγονται οι ρουκέτες εκείνη την στιγμή, δεδομένου του συνωστισμού που επικρατεί και σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις η αλόγιστη χρήση αλκοόλ.
3) οι δημοτικοί υπάλληλοι απέχουν κατά μεγάλο ποσοστό από τα έργα που αφορούν το έθιμο, καθώς παλαιότερα είχαν σημειωθεί αψιμαχίες με τους κατοίκους των θιγόμενων σπιτιών, καθώς επίσης επειδή δεν θέλουν να φέρουν ευθύνη σε κάτι που η ίδια η πολιτεία δεν αναγνωρίζει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα μεγάλο κενό, που τελικά και αυτό συντελεί καθοριστικά στη μη σύγκλιση των δύο μερών και τελικά στη ρήξη.
Β) Η ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΣΕ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ Άρα:
1) δεν μπορεί να είναι ανεξέλεγκτος ο αριθμός των ρουκετών που θα πέσουν.
2) πρέπει να τηρηθούν οι γωνίες ρίψης τους ώστε να υπάρχει, κατά το δυνατόν, η ασφαλέστερη κάλυψη των σπιτιών και των εκκλησιών.
3) είναι επιβεβλημένη η παρουσία της Αστυνομίας για την κυκλοφορία, της Πυροσβεστικής και ασθενοφόρου, εξοπλισμένου με τα δέοντα για κάθε ενδεχόμενο.
Γ) ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΡΙΨΗΣ
Αυτό σημαίνει ότι μόνο κάτω από την ανοχή των ιδιοκτητών μπορούν να ριχθούν. Έτσι όμως δεν διασφαλίζεται ούτε το από πού, ούτε πόσα συνεργεία θα ρίξουν από ένα συγκεκριμένο χώρο ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Δ) ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΙ ΧΩΡΟΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
Τούτο σημαίνει ότι χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται τα σπίτια και άρα και τα έξοδα για την προφύλαξη αλλά και για την αποκατάσταση. Επίσης η επόμενη μέρα είναι μία μέρα αγανάκτησης για τους κατοίκους των δύο ενοριών, καθώς οι εκκλησίες, τα σπίτια και οι δρόμοι καθαρίζονται ανεπαρκώς, αφού οι δημοτικοί υπάλληλοι καθαριότητας δεν εργάζονται την Κυριακή του Πάσχα και η καθαριότητα περιορίζεται μόνο από την εθελοντική ομάδα «Όμικρον» και από τους εργολάβους που έχουν αναλάβει την προφύλαξη των σπιτιών και εκκλησιών.
Ε) ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ
Έτσι ο επισκέπτης δεν παίρνει από το έθιμο ούτε το ήμισυ. Παρακολουθεί είτε από το Αίπος είτε από διάφορους δρόμους της γύρω περιοχής, χωρίς να οσφραίνεται, χωρίς να ακούει και πολλές φορές μετά δυσκολίας να βλέπει. Γενικώς δεν υπάρχουν δημοτικοί χώροι ούτε για θέαση ούτε για πάρκινγκ, με αποτέλεσμα το συνωστισμό τους στους δρόμους και κινδύνους παρεμπόδισης πυροσβεστικού οχήματος ή ασθενοφόρου σε περίπτωση ανάγκης.
ΣΤ) ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟ ΜΕΣΟ
Δεν είναι ψέμα ότι την περίοδο του Πάσχα ο τουρισμός ανεβαίνει κατακόρυφα και τονώνει την αγορά.
1) Όμως δυστυχώς κανένας από τους φορείς δεν έδωσε ποτέ λεφτά είτε για την πρόληψη είτε για την αποκατάσταση ζημιών είτε για την παροχή της ιατροφαρμακευτικής βοήθειας και πυροσβεστικού εξοπλισμού για την ασφάλεια των ρουκετατζήδων.
2) Ο Δήμος από τη μία διαφημίζει το έθιμο και από την άλλη μετά δυσκολίας και τεχνασμάτων ανταπεξέρχεται στην πληρωμή του τεράστιου τιμήματος.
3) Η επόμενη μέρα που είχε καθιερωθεί στο Γούβι τα τελευταία χρόνια να γίνεται ώστε να υπάρχει μια βιωματική εμπειρία από τους επισκέπτες από την κατασκευή έως την ρίψη των ρουκετών δεν διασφαλίζεται, καθώς οι περισσότεροι εκ των πρωταγωνιστών είναι απόντες υπό τον φόβο της Αστυνομίας.
4) Η διαφήμιση οδήγησε σε αθέμιτο ανταγωνισμό τα συνεργεία των δύο ενοριών, πολλαπλασιάστηκε υπέρμετρα ο αριθμός των ρουκετών, και έγινε προσθήκη άλλων υλικών μέσα στις ρουκέτες με αποτέλεσμα να μην σβήνουν στο τέλος (βουβό) αλλά να συνεχίζουν να ανάβουν, κάτι που πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο πυρκαγιάς.
5) Η Νομαρχία παλαιότερα και τώρα η Περιφέρεια, παρόλο που διαφημίζουν το έθιμο, συνεισφέρουν είτε ανεπαρκώς είτε και καθόλου.
6) Η συμμετοχή του Δήμου στο διαφημιστικό μέρος του ρουκετοπόλεμου συντέλεσε καταλυτικά: α) στην αποξένωση των θιγόμενων και των ρουκτατζήδων καθώς οι ρουκετατζήδες πλέον θεώρησαν ότι είναι αποκλειστικό χρέος του Δήμου η πρόληψη και η αποκατάσταση των ζημιών. Παλαιότερα όμως οι ίδιοι οι ρουκετατζήδες βοηθούσαν στο να μπουν και να βγουν τα σύρματα και σε σπίτια και στις εκκλησίες. Έτσι υπήρχε η προσωπική επαφή και κατά συνέπεια η εξομάλυνση των εντάσεων μέσω του διαλόγου που γινόταν αναπόφευκτα. β) στο να θεωρείται πλέον ο Δήμος αποκλειστικά υπεύθυνος στο να διαμεσολαβεί και να εξασφαλίζει τελικώς τους χώρους ρίψης ρουκετών, κάτι όμως που είναι δύσκολο να το επιτυχείς, αφού όλα είναι ιδιωτικά και στο μεγάλο τους ποσοστό οικοδομήσιμα.
ΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Άρα αυτό που πρέπει να γίνει είναι η νομιμοποίηση του εθίμου, έτσι όμως που να διασφαλίζεται και η μετάδοση της γνώσης της παρασκευής και της ρίψης της παραδοσιακής ρουκέτας από πατέρα σε γιό με ασφάλεια και όχι υπό διωγμό. Όχι στη δημιουργία κλειστών κλαμπ – εταιρειών κατασκευής ρουκετών, που πρωταρχικός σκοπός θα γίνει το κέρδος. Εποπτικός φορέας επίσημος και αποδεκτός, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια, οι κατάλληλοι χώροι ρίψης ρουκετών αλλά και θέασης, ο αριθμός των ρουκετών, η παροχή πρόληψης και αποκατάστασης ζημιών.
Και σίγουρα χρειάζονται αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν από τους υπεύθυνους, οι οποίες όμως πρέπει να προκύψουν μέσα από διάλογο στις τοπικές κοινωνίες και αφού έχει επιτευχθεί απαραίτητη ζύμωση ώστε τελικώς να υπάρχει το θεμιτό αποτέλεσμα για όλους. Σε διαφορετική περίπτωση ας γίνει ένα «τύπου ρουκετοπόλεμου» έθιμο σε μία νεκρή ζώνη…
facebook
youtube
instagram
X
