Σε κλίμα έντονου προβληματισμού και γόνιμης συζήτησης έγινε το Σάββατο 6/5 στην Πλατεία η εκδήλωση του ΚΚΕ για το νερό στη Χίο από την Τομεακή Επιτροπή Χίου του ΚΚΕ.
Στην εισήγηση ο Μ. Σκούφαλος, στέλεχος του Κόμματος και επικεφαλής με τη Λαϊκή Συσπείρωση αποκάλυψε την υποκρισία των αστικών κομμάτων που τολμούν και μιλούν για το νερό "κοινωνικό αγαθό" όταν οι ίδιοι με την πολιτική της ΕΕ προχωρούν ολοταχώς στην ιδιωτικοποίησή του στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Περιέγραψε αναλυτικά την πορεία χειροτέρευσης της διαχείρισής του με την υπεράντληση μέσω γεωτρήσεων, την υφαλμύρωση που οδηγεί στη χειροτέρευση της ποιότητάς του με βαρέα μέταλλα, βάζοντας τις άμεσες προτάσεις του Κόμματος αλλά και τη στρατηγική διεξόδου.
Εκατομμύρια για φυλακές προσφύγων «ανεπάρκεια» και ιδιωτικοποίηση στο νερό
Έτσι ενώ τα εκατομμύρια ρέουν για άλλους σκοπούς όπως τα σχέδια για φυλακές στο Θόλος, για το ζωτικό δικαίωμα του νερού όλα κινούνται με συνειδητή ευθύνη της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ με ρυθμούς χελώνας σε βάρος της επάρκειας, της ποιότητας και της τσέπης του λαού μέσω της αύξησης των ανταποδοτικών τελών που εισηγείται η ίδια η ΔΕΥΑΧ.
Στηλίτευσε το νέο νόμο της ΝΔ ο οποίος δίνει ώθηση στη συγχώνευση δημοτικών επιχειρήσεων, για να δημιουργηθούν επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που επιταχύνει την εμπορευματοποίησή του νερού. "Πολύ πριν από την ψήφιση του νόμου, βουλευτές της ΝΔ, όπως ο Παπαδημητρίου, δήλωναν ότι η τιμή του νερού πρέπει να γίνει φόβητρο για να περιοριστεί η σπατάλη του", είπε χαρακτηριστικά.
Ο νόμος του κέρδους ισχύει για τις εταιρείες ύδρευσης, και για τις εταιρείες εμφιαλωμένου νερού που αυξάνουν τις πωλήσεις τους τα τελευταία χρόνια, με ρυθμό που πλησιάζει το 2% ετησίως, με κύκλο εργασιών που έφτασε τα 1,3 δισ. ευρώ το 2022. Αξίζει μάλιστα να το δούμε αυτό στη Χίο, που το πόσιμο νερό στο δίκτυο είναι ανύπαρκτο, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πρωτοπόρα η ΔΕΥΑΧ στην αντιλαϊκή διαχείρηση
Κάνοντας λόγο για το Master Plan της ΔΕΥΑ Χίου, και στις εισηγήσεις των στελεχών της, ανέφερε ότι υπάρχει μέσα αυτή η φιλοσοφία όπου προοιμιακά γίνεται λόγος για την εναρμόνιση του σχεδίου με τις οδηγίες της ΕΕ για το νερό, αναφέροντας επί λέξη ο τότε διευθυντής της:
«Λόγω της υφαλμύρινσης των υδροφορέων είναι αναγκαία η σταδιακή απομείωση άντλησης ή η διακοπή λειτουργίας ορισμένων γεωτρήσεων και η τροφοδοσία με νερό από άλλες πηγές (αφαλάτωση, φράγμα με διυλιστήριο κλπ). Δεν υπάρχει εναλλακτική μέθοδος με δεδομένη την κατάσταση ορισμένων υδροφόρων της Χίου. Αυτό συνεπάγεται σταδιακή αύξηση κόστους παραγωγής νερού, η οποία θα πρέπει να αποτυπωθεί ανταποδοτικά σε σταδιακή αύξηση τιμολογίων.»
Σε όλα τα σημεία της εισήγησης της ΔΕΥΑΧ, υπάρχει η αφαλάτωση όπως και από τη δημοτική αρχή, προκρίνεται ως πανάκεια, οι γεωτρήσεις και σωστά λοιδορούνται μεν, όμως εξακολουθούν να δίνονται άδειες και όλα αυτά στο 5ο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας γιατί υπάρχει χορός εκατομμυρίων γύρω από αυτή την τεχνολογία, που είναι τάση στον καπιταλιστικό κόσμο και που συν τοις άλλοις όμως αποτελούν και ενεργοβόρα λύση.
Η πρόταση του ΚΚΕ στον αντίποδα της καπιταλιστικής διαχείρισης
Τέλος, ανέλυσε τα άμεσα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ με ειδικές αναφορές στην περιοχή της Βολισσού, του Ναγού, για έργα διευθέτησης των ομβρίων υδάτων ώστε να αποφεύγονται οι πλημμύρες στις γειτονιές ή περιοχές του δήμου και αντιπλημμυρικά σε ρέματα, ή χείμαρρους όπως της Αγίας Ειρήνης στα Ταμπάκικα με συγκεκριμένα έργα κατά μήκος του «Κάνδυλου», μέχρι την εκβολή, στον «Αρμένη», «Κουφό», «Παρθένη», Λαγκάδα, Καρδάμυλα, κλπ.
Μεταξύ άλλων τόνισε την άμεση κατασκευή μικρών λιμνοδεξαμενών και αποπεράτωση επιτέλους του Φράγματος Κόρης Γεφύρι με μελέτη άλλων μικρών, ώστε να σταματήσει η τεράστια απώλεια υδάτινων πόρων, να συντηρηθούν τα έργα αντιρρύπανσης από τον παρακείμενο πρώην ΧΑΔΑ που βρίσκεται πάνω από το φράγμα και να πραγματοποιηθούν τα έργα της μελέτης Ρούσου. Η κατασκευή του φράγματος Κοντού, μελέτη για το Σαραπιό και τις προοπτικές του, η καλλιέργεια όλων των πηγών πόσιμου ύδατος σε όλο το νησί, ο εκσυγχρονισμός τους και διάθεση στους κατοίκους με τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό πχ λάμπες UV, αναβαθμίδες ή ανασχετικά φράγματα φυσικά ή τεχνητά σε ρέματα και σε χείμαρρους με σκοπό τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
Επίσης, ειδικές γεωτρήσεις ενίσχυσης του υδροφόρου ορίζοντα σε χειμάρρους και ρέματα, η αξιοποίηση πηγών πόσιμου νερού με κατασκευή υδροδεξαμενών για αποθήκευση και κρατική επιδότηση της κατασκευής οικιακής αποθήκευσης (φουντάνες). Το νερό του βιολογικού και των βιολογικών, ως προϊόν τριτοβάθμιας επεξεργασίας να διατεθεί για άρδευση σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα φράγματα.
Την αντικατάσταση των αμιαντοσωλήνων, βελτίωση του δικτύου για μείωση των απωλειών νερού, συντήρηση των αντλιοστασίων και των υδατοδεξαμενών, πλήρης αποτύπωσή του, διασύνδεση φραγμάτων και λιμνοδεξαμενών σε όλο το σύστημα βορρά νότου και τακτικοί έλεγχοι ποιότητας του νερού, ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες προδιαγραφές.
Ανέλυσε επίσης τη στρατηγική του ΚΚΕ στο ζήτημα του νερού για ένα γενικότερος επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό: «Οι υπηρεσίες ύδρευσης - αποχέτευσης - άρδευσης πρέπει να έχουν αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα και να μην λειτουργούν ως επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως προείπαμε. Η λειτουργία τους πρέπει να εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό, που θα παίρνει υπόψη τα επίγεια και υπόγεια αποθέματα, την περιβαλλοντική - κλιματική αλλαγή, την προστασία του περιβάλλοντος, τις σύγχρονες ανάγκες στην ύδρευση και αποχέτευση, την εξοικονόμηση και εξασφάλιση υδάτινων πόρων, την ποιότητά τους, την αποκατάσταση των υδάτινων αποθεμάτων, τις ανάγκες άρδευσης με βάση το σχεδιασμό της αγροτικής ανάπτυξης για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών με εγχώρια, ποιοτικά και φθηνά αγροτικά προϊόντα. Τη γεωμορφολογική ανάταξη του τοπίου εκεί που έχει πληγεί με τις ανάλογες επιστημονικές παρεμβάσεις. Σ' αυτό το πλαίσιο χρειάζεται να υπάρξει Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού. Εδώ , δυστυχώς, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε σε επίπεδο δήμου –Περιφέρειας με άμεση ευθύνη των εμπλεκόμενων τοπικών αρχόντων».
Ο Μ. Σκούφαλος έθεσε και πάλι το ζήτημα της μονοθεματικής συνεδρίασης του Δημ. Συμβουλίου που έχει ζητήσει η Λ. Συσπείρωση Δ. Χίου και δεν έχει προχωρήσει όπως και την απαίτηση να ενημερωθεί ο Χιώτικος λαός για όλα τα στοιχεία της ποιότητας του νερού που παραμένουν "επτασφράγιστο μυστικό".
Κλείνοντας τόνισε την ανάγκη στήριξης του ΚΚΕ σε αυτές τις εκλογές. Το νερό πρέπει να γίνει κριτήριο ψήφου για την ενίσχυση πάλης για να προχωρήσει η ρεαλιστική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Και στο νερό, ισχύει το "Ή οι ζωές μας ή τα κέρδη τους" και όχι το "πάμε κι όπου βγει". Χρειάζεται όμως άλλη πολιτική στον αντίποδα της σημερινής και φυσικά άλλοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα συγκρουστούν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα με τις εφαρμοζόμενες κεντρικές και τοπικές πολιτικές.
Γ. Μακριδάκης: Άφθονο νερό που χάνεται λόγω της καπιταλιστικής λαίλαπας
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο αγρότης - συγγραφέας Γ. Μακριδάκης αναφέροντας ότι την Πόλη μας διαρρέουν 6 χείμαρροι, που είναι χτισμένοι πάνω στα στραγγίσματα λόφων και ορέων, πάνω δηλαδή σε πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα, και από νότο ως βορρά. Ότι διαθέτει εκατοντάδες παλαιά πηγάδια, μαγκανοπήγαδα και πηγές, που ποτίζουν ακόμη και σήμερα δεκάδες περιβόλια.
Σιγά σιγά, με την επέλαση της καπιταλιστικής λαίλαπας, οι ρυθμοί εξάντλησης των φυσικών πόρων ακολούθησαν και στο νησί την παγκόσμια τάση, οι αλόγιστες αντλήσεις μέσω γεωτρήσεων έφεραν την υφαλμύρωση, η υφαλμύρωση έφερε τον υδράργυρο και άλλα βαρέα μέταλλα στα νερά και η χαρισματική αυτή γωνιά της γης έγινε πλέον επικίνδυνη λόγω του νερού της.
Τώρα ακολουθείται η νέα καπιταλιστική πρακτική των επιδοτούμενων αφαλατώσεων, με πολύ μεγάλο ενεργειακό κόστος και εξαιρετικά μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Το μέλλον της εύφορης γης με τα νερά και τα θαλερά περβόλια προδιαγράφεται έρημος και αλάτι. Όχι μόνον εδώ, παντού.
"Είναι εδώ και χρόνια επιστημονικά αποδεκτό σε όλη την παγκόσμια κοινότητα ότι η ανθρωπότητα πρέπει να πατήσει φρένο, να μειώσει τον ρυθμό εξάντλησης των φυσικών πόρων του πλανήτη. Στην ίδια συνθήκη εμπίπτει κάθε επιμέρους κοινωνία. Ιδίως όσον αφορά στο νερό, ιδίως όσον αφορά στα νησιά. Τους τρόπους για να μαζέψουμε το νερό που χρειαζόμαστε κατά τους μήνες της ξηρασίας, τους γνωρίζουμε από την αρχαιότητα. Η σύγχρονη αντίληψη και πρακτική μας χρειάζεται. Η σύνεση και η σκέψη ως προς την κατανάλωση νερού.
Τα επιφανειακά νερά και η συγκέντρωση τους σε στρατηγικά σημεία με λιμνοδεξαμενές και φράγματα, με φουντανες στα σπίτια, ο εμπλουτισμός των υδροφόρων οριζόντων με ανασχετικά φράγματα και μείωση ρυθμού άντλησης των γεωτρήσεων, η επικουρική μονάχα χρήση μικρών αφαλατώσεων και κυρίως η θεσμική αναβάθμιση της ΔΕΥΑΝΧ ώστε να γίνει ο ενιαίος φορέας όχι μόνο διαχείρισης αλλά και προστασίας του νερού, είναι ο μόνος δρόμος", είπε χαρακτηριστικά.
Τέλος, το λόγο πήρε ο Ευθύμης Ταξείδης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, απόφοιτος του ΕΜΠ όπου ενισχύοντας τη λογική των δυο ομιλητών τόσο για την πανάκριβη και ενεργοβόρα λύση της αφαλάτωσης που βρίσκουν "ευκαιρία" να προωθήσουν λόγω οικονομικών συμφερόντων όσο και για τη δυνατότητα να επιλυθεί το πρόβλημα με την πρόταση του ΚΚΕ, με την κατάλληλη συλλογή και κατανομή του.
Ακολούθησε συζήτηση σχετικά με την έλλειψη νερού στο νησί και παρεμβάσεις από τους παραβρισκόμενους.
facebook
youtube
instagram
X
