Φταίμε εμείς που χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στα έργα;

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως κάποια ή αρκετά από τα τροχαία που έχουν συμβεί στο νησί οφείλονται σε κακοτεχνίες, ελλείψεις, παραλείψεις ή και άλλους παράγοντες με αποτέλεσμα σε κάθε τέτοια περίπτωση να κλονίζεται αναπόφευκτα και η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους παράγοντες του δημοσίου που αναλαμβάνουν τον σχεδιασμό, τον έλεγχο και την εκτέλεσή τους. 

Προφανώς και βήματα για τον εκσυγχρονισμό της κάθε Τεχνικής Υπηρεσίας, είτε αφορά στην Περιφέρεια είτε στο Δήμο έχουν γίνει, όμως για πιο ακριβώς λόγο αρκετές από τις υποδομές μας (χρυσοπληρωμένες)  δεν αποπνέουν ασφάλεια, αυτό πραγματικά αναζητά χρόνια τώρα την δική του απάντηση. 

Οι κάθε λογής «υπηρεσιακοί» παράγοντες βρίσκονται για να προσφέρουν στην υπηρεσία του συνόλου που υπηρετούν το καλύτερο δυνατό. Αυτό πρακτικά σημαίνει στην περίπτωση των έργων «εξέλιξη» και «εκσυγχρονισμό», συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση πέραν από τις γνώσεις που προσφέρει το τεχνικό ή το πανεπιστημιακό ίδρυμα για τους ίδιους.

Θα μπορούσε για παράδειγμα ένας γιατρός να παρέχει υπηρεσίες έχοντας μόνο το πτυχίο του πανεπιστημίου; Προφανώς και όχι γι’ αυτό και δεν σταματούν να παρακολουθούν την εξέλιξη ποτέ.  

Συμβαίνει άραγε το ίδιο στο δημόσιο; Εκπαιδεύονται οι τεχνικοί και οι εργαζόμενοι σε νέες μεθόδους; Παρακολουθούν σεμινάρια; Αντιλαμβάνονται την διαφορετικότητα των δικών τους τεχνικών μεθόδων σε σύγκριση με τις αντίστοιχες στο εξωτερικό; Δεν ξέρουμε κυριολεκτικά... 

Εκείνο όμως που ο μέσος όρος των πολιτών βιώνει άμεσα στην καθημερινότητά του είναι η δυσπιστία του σε μια σειρά από παρεμβάσεις που έγιναν ή θα γίνουν στο μέλλον και που εκ του αποτελέσματος τους δικαιώνει. 

Ο τεχνικός κόσμος στον δημόσιο τομέα οφείλει να υπερασπιστεί την όποια κατάρτισή του. Να βγει και να εξηγήσει για πιο λόγο σε πλείστες περιπτώσεις παρουσιάζονται προβλήματα, τι δουλεύει και τι απαιτεί άμεση βελτίωση. Οφείλει να προσφέρει εξέλιξη και όχι «τακτοποίηση». Οφείλει να δώσει μόνιμες λύσεις και όχι εμβαλωματικές. 

Σε μια χώρα όμως όπου προϊστάμενος στο δημόσιο γίνεται εκείνος με τα περισσότερα χρόνια στην πλάτη του και όχι εκείνος με τα περισσότερα πτυχία και την πιο άριστη κατάρτιση, η δυσπιστία όλων μας απέναντι σε οτιδήποτε δημόσιο δύσκολα θα εκλείψει... 

Υ.Γ. Το παραπάνω δεν γράφεται αποκλειστικά και μόνο για το πρόσφατο τροχαίο ατύχημα του φίλου Σταύρου Μιχαηλίδη στον κόμβο του Νεοχωρίου. Γράφετε περισσότερο για να καταλάβουμε κάποια στιγμή πως στην εποχή του ίντερνετ και της ανοικτής πληροφόρησης, όλοι έχουμε δικαίωμα να ζητάμε το επίπεδο των έργων και των υπηρεσιών που ζηλεύουμε παντού, εκτός από τον τόπο μας. 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.