Περί φαντασμάτων, βρυκολάκων και διχόνοιας

Σε πρόσφατο άρθρο του εκλεκτού δημοσιογράφου και διευθυντού της ΕΣΤΙΑΣ κ. Μανώλη Κοττάκη με τίτλο «Ουκ ελάττω παραδώσω» της 6ης Ιουλίου 2020, διάβασα για το «στραβό δρόμο» που πάει να πάρει ο εορ­τασμός των 200 χρόνων ελευθερίας της Ελλάδος μας, με τη γνωστή μόλυνση από την αρρώστια που ονομάζεται διχόνοια, και η οποία διχόνοια ευρί­σκεται στα γονίδιά μας εξ αρχαιοτάτων χρόνων!...

Ανεξάρτητα λοιπόν για το τι ισχυρίζονται οι κάτοικοι του Ναυπλίου, η ιστορία μας διδάσκει ότι η Αίγινα υπήρξε για λίγο έστω χρονικό διά­στημα η Πρωτεύουσα του νεοϊδρυθέντος Ελληνικού Κράτους, και ο Καπο­δίστριας εκεί εγκαταστάθηκε, εκεί ορκίστηκε, εκεί έκοψε το πρώτο-νεώτεροελληνικό νόμισμα και εκεί πρωτοέφτιαξε διάφορα κυβερνητικά κτίρια και ευαγή ιδρύματα!

Βέβαια, για διαφόρους λόγους, η τότε κυβέρνηση μαζί με τον Ιωάννη Καποδίστρια (μετ)εγκαταστάθηκαν στο Ναύπλιο όπου, όπως «ήταν γραφτό»άφησε την τελευταία του πνοή ο άνθρωπος που ήλθε να σώσει την Ελλάδα (μετά την Ελβετία), αλλά δεν πρόλαβε!...

Αλλά, αγαπητοί αναγνώστες και αξιότιμε και αγαπητέ κ. Μανώλη Κοττάκη, έχοντας τα μάτια μας και τη μνήμη μας στο παρελθόν, έχομε «χάσει» το παρόν και δεν βλέπομε το «Σχέδιο Κίσινγκερ» που υλοποιείται μπροστά στην πόρτα μας. Το σχέδιο αυτό είναι (με λίγα λόγια) «κατά­ληψις της Ελλάδος δι’ειρηνικών μέσων»: 1.000 (χίλια και) άτομα πήραν πρόσφατα Ελληνικά χαρτιά (πολιτογραφήθηκαν ως Έλληνες) και θα στερή­σουν από αντίστοιχους (1.000) Έλληνες το λίγο ή το πολύ μεροκάματο που θα έβγαζαν αν έβρισκαν δουλειά.

Εγώ υπήρξα από τους τυχερούς, διότι παρά το γεγονός ότι ΟΛΟΙ οι πρόγονοί μου υπήρξαν ναυτικοί (είμαι «γέννημα-θρέμμα» Χιώτης) εγώ, μετά από λίγη αλλά «ευδόκιμη» υπηρεσία στο Εμπορικό Ναυτικό, τελικά έγινα γιατρός-αγγειοχειρουργός, με αρκετές επιτυχίες και τίτλους, και έζησα μιαν αξιοπρεπή ζωή[1]! Ζώντας τα τελευταία 55 χρόνια στην Αθήνα, σκέπτομαι τώρα που θα πάω στην ιδιαιτέρα μου πατρίδα τη Χίο, μήπως βρω το σπίτι μου κατειλημμένο από ξένους (πρόσφυγες ή μετανάστες, δεν έχει σημασία). Ήδη, επειδή το σπίτι είναι παραθαλάσσιο έχω μαζέψει στο υπόγειό μου μεγάλο αριθμό σωσιβίων!...

Ο κ. Κοττάκης γράφει για τα πορτρέτα που τον κοιτάζουν κρεμα­σμένα στους τοίχους. Άλλα τόσα πορτρέτα, ή αν προτιμάτε αναμνήσεις, έχει ο καθένας μας κρεμασμένα στους τοίχους του! Κάποιου από τους προγόνους μου (του παππού μου του καραβοκύρη) τα κόκκαλα ασπρί­ζουν στο βυθό κάποιας(;) θάλασσας! Άλλου τα κόκκαλα ευρίσκονται σε κάποιο ομαδικό τάφο στη Λέρο (θύμα του αεροπορικού βομβαρδισμού του πολεμικού μας «Βασίλισσα Όλγα»)!

Ας προσπαθήσομε επιτέλους να συγκρατηθούμε, ας σεβαστούμε τη μνήμη των προγόνων μας, τουλάχιστον για θέματα που πρέπει να μας ενώνουν και όχι να μας χωρίζουν.

Με σεβασμό και ΑΓΑΠΗ

προς όλους σας,

Αναστ. «Ι. Τριπολίτης

Ιατρός

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.