6.10.2014 9:51

Η ιστορία του ΕΑΜ ξαναγράφεται (;)

Ευρισκόμενος στη Χίο το τριήμερο του Σταυρού, βρέθηκα σε μια εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσε ο «Σύνδεσμος Απογόνων της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος» στο Βουνάκι την Παρασκευή 12-09-2014:
Η εκδήλωση ξεκίνησε «μουδιασμένα» με ολίγους συμμετέχοντες, συν τω χρόνω όμως μαζεύτηκε αρκετό πλήθος. Εγώ ευρισκόμενος μεταξύ αγνώστων (κατά το πλείστον) κάθισα κάπου και ξαφνικά διεπίστωσα ότι καθόμουν δίπλα στον άνθρωπο που βοήθησε την αείμνηστη Ευγενία Λίναρη να δραπετεύσει από το Νοσοκομείο όπου βρισκόταν αιχμάλωτη των Γερμανών . Ο ίδιος, όπως μου διηγήθηκε, ενώ ο προβολέας έδειχνε τον Καλαμπόκα νεκρό, ήταν αυτός που έβαλε πάνω στο πτώμα του λίγα λουλούδια!...
Μέσα στα πλαίσια της εκδηλώσεως ήταν και η έκθεση ντοκουμέ¬ντων και φωτογραφιών της τότε εποχής. Υπήρχαν βέβαια πολλές ελλείψεις, όμως το γεγονός και μόνο ότι κάποιοι προσπάθησαν για την επιτυχία της, είναι ένα καλό σημάδι ότι έχουν κοπάσει τα πάθη και ο λαός (τουλάχιστον αυτός ο δύσμοιρος ο ΛΑΟΣ) είναι ενωμένος στις δύσκολες στιγμές που περνάμε!... Βέβαια υπήρχαν και οι κορώνες κάποιων ακραίων αριστερών (Κομμουνιστών;) οι οποίοι προσπαθούν να διατηρήσουν τη διχόνοια, καπηλευόμενοι τη μνήμη των χιλιάδων νεκρών αγνών αγωνιστών του ΕΑΜ και όχι μόνο, οι οποίοι πολέμησαν ο καθένας με τον τρόπο του για την Πατρίδα και όχι για κάποιο κόμμα ούτε για κάποιο «οφίκιο».
Στην εκδήλωση διαβάστηκαν πολλά κείμενα της εποχής. Εμένα εντύ-πωση μου έκανε ένα κείμενο (γράμμα) του Μακαριστού Ιωακείμ Στρουμπή, του παρεξηγημένου αυτού ΑΝΘΡΩΠΟΥ, που διάβασε ο φίλος μου ο Μάρκος ο Σκούφαλος! Μέρος της επιστολής του αντιγράφω αυτούσια, χωρίς να αλλάξω ούτε το συντακτικό, ούτε τη γραμματική, ούτε την ορθογραφία:
======================================================
«Εν Χίω τη 4η Νοεμβρίου 1944
Αγαπητέ φίλε,
Επήρα το γράμμα σου της 2ας Νοεμβρίου και σε ευχαριστώ θερμά για τά καλά σου λόγια, άλλα θά μου έπιτρέψης να σε διαφωτίσω σέ μερικά σημεία και να σέ κατατοπίσω πάνω στην πραγματικότητα.
Μού γράφεις ότι προσεκολλήθην στό ΕΑΜ και κατ’αρχήν δέν τό βρίσκεις άτοπο, άλλα μου συνιστάς προσοχή, γιατί τό ΕΑΜ έγινε Κομμουνιστικό. Ίσως νά σου είπαν ότι έγινα καί εγώ Κομμουνιστής καί ότι κατέφυγα καί εγώ στό ΕΑΜ γιά νά καλύψω κατηγορίες πού μέ βαρύνουν. Σ’αυτό επάνω θά σου απαντήσω:
1) Στό ΕΑΜ μέ έμύησεν ό μακαρίτης Ιάσων Καλαμπόκας καί άλλος ανώτερος αξιωματικός, των οποίων τήν δρασιν τήν Έθνικήν δέν μπορεί κανείς νά αρνηθή. Εγώ ώς Θρησκευτικός αρχηγός, δέν ανήκον σέ καμμίαν παράταξιν, ανήκον μόνον στήν Ελλάδα καί μάλιστα στήν εποχή τής σκλαβιάς καί όλοι γνωρίζομεν ότι σέ τέτοιες εποχές ή εκκλησία παίζει σοβαρό ρόλο μέσα στήν Εθνική δράσι. Όταν όμως αξιωματικοί τού Ελληνικού στρατού τής Μ. Ανατολής ήλθαν εδώ, διά νά οργανώσουν τον αγώνα τόν άπελευθερωτικόν θά διέπραττα έγκλημα Εθνικόν, άν έδειχνα άδιαφορίαν καί ήσθάνθην τήν υποχρέωσίν μου νά συνεργασθώ μέ τους αξιωματικούς τούτους καί μέ τους συνεργάτας των όλους, οί όποιοι ωργάνωναν καί ήργάζοντο τήν Εθνικήν απελευθέρωσιν. Σ‘αυτό μέ υπεχρέωνε καί η συνείδησίς μου η Εθνική καί τό παρελθόν μου όλόκληρον.
Συνεπώς δέν προσεκολλήθην εις τό ΕΑΜ διά λόγους προσωπικής ασφαλείας. Τίποτε δέν είχα είς βάρος μου, έκτος από συκοφαντίας. Αί οίκογένειαι, αί χήραι καί τά ορφανά τών τουφεκισθέντων πατριωτών μας καί εκείνων πού απέθανον είς τά Γερμανικά στρατόπεδα, αί οίκογένειαι τών εξορισθέντων Ελλήνων αξιωματικών, οί συλληφθέντες όμηροι καί αί οίκογένειαι των και κάθε πτωχός μαρτυρούν καί διαλαλούν, ότι μόνον στήν Μητρόπολιν βρίσκανε παρηγορίαν καί ανακούφισιν. Καί γιά νά μή φανώ ότι περιαυτολογώ δέν λέγω παραπάνω καί μόνον τούτο φέρω είς γνώσιν σου, ότι καί Νομάρχης ακόμα, ο λεγόμενος Πρόκος, μέ έχει καταγγείλει είς τάς Γερμανικάς αρχάς ότι κάμνω Ελληνικήν προπαγάνδαν, διά νά αυτονονομηθή η Χίος.
Μόνον λοιπόν ένας παλμός Εθνικός μέ έφερε σέ συνεργασίαν μέ τό ΕΑΜ.
2) Τό ΕΑΜ δέν είναι Κομμουνιστική οργάνωσις, όπως θέλουν ολίγοι άνθρωποι νά τό παραστήσουνε. Είναι μία Εθνική οργάνωσις που ξεγρύπνησεν εξενύχτησε καί εκινδύνεψε γιά τήν οργάνωσιν τής Εθνικής απελευθερώσεως. Τά βουνά καί τά λαγκάδια όλης της Ελλάδος διαλαλούν και διακηρύττουν τό τι προσέφερεν η οργάνωση αυτή στόν εθνικό αγώνα. Όταν άλλοι από μας επρόδιδον, άλλοι εκοκκάλιζαν τις λίρες των και άλλοι ωργίαζαν εις βάρος του πτωχού λαού, για νά κάμουν εκατομμύρια, δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια για νά τά μετατρέψουν είς λίρες χρυσές καί ροφούσαν τό αίμα του πτωχού λαού, η οργάνωσις τής ΕAM δέν έκοιματο, άλλά και νύκτα και μέρα εύρίσκετο σέ κίνησιν, με ένα παλμόν, τήν λευτεριά τής πατρίδος.
Εάν μέσα στήν οργάνωσι του KAM βρίσκονται καί Κομμουνισταί, τούτο δέν αποτελεί τρωτόν διά τά ΕAM, τό όποιον ήθελε μέσα στήν παράταξί του νά βρίσκωνται όλοι οί Έλληνες, πού έχουν συνείδησιν Εθνική καί πονούν γιά τήν πατρίδα.
Όπως μέσα στά ΕAM βρίσκονται καί βασιλόφρονες καί δημοκρατικοί καί αγροτικοί καί έλευθερόφρονες καί σοσιαλισταί καί συντηρητικοί, έτσι βρίσκονται καί άνθρωποι, πού έχουν διαφορετικά κοινωνικά φρονήματα των πλουτοκρατών καί εκείνων πού εννοούν νά έχουν πάντα τον πτωχό σκλαβωμένο μέ τόν πλούτον καί δέν θέλουν νά δουν ποιό ανεπτυγμένας τάς εργατικάς τάξεις.
Μήπως καί σήμερα, μέσα στήν Κυβέρνησιν τής Εθνικής Ενότητας, δέν συμπεριλαμβάνονται άνθρωποι όλων τών πολιτικών καί κοινωνικών αντιλήψεων καί φρονημάτων;
Ταύτα σου γράφω γιά αποκατάστασιν τής αληθείας, γιατί δέν πρέπει νά γίνωμεν όργανα ανθρώπων, πού σήμερα αντιδρούν μέ ένα μόνον καταχθόνιον σκοπόν νά χαλάσουν τήν Εθνική Ενότητα.
Μέ αγάπη
 Ο Χίου ΙΩΑΚΕΙΜ»
======================================================
Κάπου εκεί γύρω υπήρχε ένας πάγκος όπου επωλείτο ένα βιβλίο του Φώτη Αγγουλέ (δεν χρειάζονται συστάσεις).
Το βιβλίο αυτό με τον χαρακτηριστικό τίτλο «ΜΙΧΑΛΟΥ» ήτο ανα-τύπωση πολλών φύλλων της ομωνύμου Σατυρικής Εφημερίδος της περιόδου 1932-1935. Την επιμέλεια της συλλογής έχουν οι Δημήτρης Ψωμαδάκης (Πρόεδρος του Συλλόγου) και ο Γιώργης Αμπαζής που προσπαθεί σήμερα να ξαναγράψει την ιστορία, να αποκαταστήσει κάποιες «αδικίες» ή παρα¬λήψεις και να συμπληρώσει κάποια κενά!... Η εκδοτική παραγωγή είναι του «Άλφα Πι» (εκτύπωση Γιάννης Ν. Παληός) και τα σχόλια περιττεύουν (ελπίζω ο Αντώνης που μας βλέπει από ψηλά να είναι χαρούμενος με την επιτυχία της εκδόσεως…
Λοιπόν! Εξώφυλλο: Η γνωστή φωτογραφία του Αγγουλέ με το ωραίο χαμόγελο και (πάντα) με το τσιγάρο στο χέρι. Με μικρά γράμματα διαβάζω:
Πρώτος χρόνος Μιχαλού
βλέπω έλλειψη μυαλού
και αλλού διαβάζω:
Εφημερίς Σατυρική
που βγαίνει κάθε Κυριακή
και κάπου αλλού (αρ. φύλλου 5, 6 Νοεμβρίου 1932):
Νοέμβρη 6 Κυριακή
κι είμαι κοντά στη φυλακή
Το ποιος ήταν ο Φώτης Αγγουλές [Φώτης Χονδρουδάκης του Σιδερή και της Γαρυφαλιάς, γεννηθείς στην Κρήνη (Τσεσμές) της Μικράς Ασίας το 1911] και τι προσέθεσε με τον τρόπο του στον τόπο, τα γνωρίζουν άλλοι καλύτερα από εμένα και ήδη έχουν ασχοληθεί. Αυτό που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι έχουν παραληφθεί οι προσφορές πολλών ατόμων και όχι μόνο του πατέρα μου. Προσπαθώ να προλάβω τον Χάρο (φυσιολογική κατάληξη για τα υπερήλικα άτομα) και να δω το όνομα της Μαρκέλλας της Κωστάλα (Φαράκλα σήμερα) που ζει ακόμα, σε κάποιο σοκάκι (έστω) του Βροντάδου μας. Δεν επανέρχομαι στο θέμα της αποκαταστάσεως της μνήμης του πατέρα μου ως ΠΡΩΤΟΣ ΛΙΜΕΝΑΡΧΗΣ μετά την απελευθέρωση, γιατί απλώς έχω κουραστεί [κανένας δεν θα πιστεύει ότι εμένα με αποκατέστησε η Χούντα στα Πανεπιστημιακά μου καθήκοντα (αδέλφια… σας ορκίζομαι δεν είμαι Χουντικός!!!)].
Ελπίζω και εύχομαι (για να μη γράψω ότι είμαι σίγουρος) ότι με τη νέα γενιά των… «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων» που έχουν καθαρό μυαλό με μπροστάρη (στα γραπτά) τον Γ. Αμπατζή, θα βρω άκρη!...

ΕΠΙΜΥΘΙΟ (ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ)
Από τα πιο πάνω συμπεραίνομε ότι αντίσταση δεν έκαναν μόνο «οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» και ότι στο ΕΑΜ δεν ήταν μόνο Κομμου-νιστές ή γενικότερα, αριστεροί! Έτσι:
α) Ο Ιάσων Καλαμπόκας, αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, δεν ήταν Κομμουνιστής (λογικά).
β) Ο Μητροπολίτης Ιωακείμ Στρουμπής, επίσης, τουλάχιστον απ’ότι γράφει!...
γ) Τα γραφόμενα από τον Καρασούλη (και από αρκετούς άλλους που προσπαθούν να γράψουν την ιστορία του τόπου μας) έχουν πολλά κενά.
δ) Θα τολμήσω να γράψω ότι πολλοί «συνεργάτες» των Γερμανών έπαιξαν διπλό ρόλο και γλίτωσαν πολλούς ανθρώπους!
ε) Ο πατέρας μου ανήκε στους τυχερούς, που παρά την επικήρυξή του από τους Γερμανούς επέζησε και τη ζωή του την οφείλει στον – παρεξη-γημένο – τότε Αστυνόμο του Βροντάδου (μεγάλη ιστορία)!
στ) Ο όρκος που έδωσαν οι Αντιστασιακοί (πολύ Χριστιανικός!!!):

Κλείνοντας, επιμένω ότι αφιερώνω το κείμενό μου σε ΟΛΟΥΣ που καθ’οιονδήποτε τρόπο προέβαλαν αντίσταση στον κατακτητή ανεξάρτητα από κόμμα ή ιδεολογία και κάνω μιαν ευχή: Να τιμηθεί η ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΚΩΣΤΑΛΑ (ΦΑΡΑΚΛΑ) ζωντανή.
Τελειώνω με μια φωτογραφία ομαδικού τάφου «κάπου» στη Χαλκι-δική: «Ο Λευτέρης Τριπολίτης στον τάφο του αδικοχαμένου πατέρα του Λευτέρη Τριπολίτη» (τον σκότωσαν οι Γερμανοί ενώ η γυναίκα του κυοφορούσε τον Λευτέρη το νεότερο!!!) – άλλη ηρωική και πονεμένη ιστορία!...
 

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ