Φυλαχτήκαμε από το νερό, εκτεθήκαμε στη φωτιά

Άσχημο πράγμα να ξυπνούν αρνητικές μνήμες. Άσχημο και πέρα για πέρα λυπηρό όμως να βλέπεις την επανάληψη περιστατικών όπως εκείνο της πυρκαγιάς στο Πυτιός να αναστατώνει και πάλι το νησί ολόκληρο.
Δεν θα μείνω στο προφανές αίτιο της πυρκαγιάς που έχει αναλάβει η Εισαγγελία. Ο καθένας όπως στρώνει κοιμάται.
Θα μείνω σε αυτό που από στόμα σε στόμα συζητούσε όλο το νησί. «Πάλι τα ίδια...;»
Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου του 2012 που καθολικά απευχόμαστε να μην ξαναζήσουμε. Εκείνη την πυρκαγιά που ξέσπασε, κατέστρεψε, ρήμαξε, πλήγωσε και μαζί της ξεσήκωσε τις συλλογικές ευθύνες που υπάρχουν στον τόπο για τα αντανακλαστικά του έναντι τέτοιων φαινομένων. Πέρσι φωνάζαμε ότι είμασταν απροετοίμαστοι. Φωνάζαμε για την παντελή έλλειψη σε αντιπυρικές ζώνες, στον συντονισμό, σε αυτό που ανέφερα... στα αντανακλαστικά.
Ένα χρόνο μετά παραπονούμαστε ακριβώς για τα ίδια....
Τι στο διάολο κάνουν στη Μυτιλήνη και δεν καίγονται. Ούτε από βαρέλια, ούτε από εμπρηστές, ούτε από λάθη ανθρώπινα. Τι κάνουν που δεν κάνουμε;
Για τον τακτικό παρατηρητή της λεσβιακής υπαίθρου η απάντηση δεν είναι μακριά. Αντιπυρικές ζώνες. Αυτό κάνουν.
Το αυτονόητο όμως στη Χίο αποκτά πάντα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η διάθεση του Χιώτη να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα είναι πιο γρήγορη και από την ταχύτητα του ήχου. Του περνάει τόσο, μα τόσο γρήγορα...
Θυμάμαι τους διαλόγους μετά τις πυρκαγιές του 2012. Να γίνουν ζώνες έλεγε επιτακτικά ο ένας, να οργανωθούμε έλεγε ο άλλος, να φτιάξουμε και άλλες εθελοντικές ομάδες έλεγε ο τρίτος.
Τώρα που η μισή Χίος έγινε εθελοντής (και πολύ καλά έκανε) μείναμε να προστατεύσουμε τα ελάχιστα εναπομείναντα δέντρα. Και πάλι καίγονται τα άτιμα... Τόσος συντονισμός και πάλι καίγονται...
Ξεκάθαρα λοιπόν και εκφράζοντας μόνο την αφεντιά μου πιστεύω ότι από πέρσι έγιναν τα παντελώς αναγκαία και όχι τα απαραίτητα.
Ο τόπος έσπευσε να προστατευθεί από τον κίνδυνο πλημμυρών με τα αντιπλημμυρικά έργα (κανείς δεν πλημμύρισε εν τω μεταξύ διότι έντονες βροχές δεν είχαμε) και άφησε κατά μέρος τα αντιπυρικά!
Με έναν αλληθωρισμό απίστευτο αλλάξαμε τη λογική σειρά των προτεραιοτήτων και τώρα βρισκόμαστε κάθε μέρα με την αγωνία μιας νέας πυρκαγιάς που δεν θα σβήσει σε μια μέρα, ούτε σε δυο και δεν θα σβήσει αν δεν επέμβουν αεροπλάνα και ελικόπτερα, ακριβώς γιατί στα σημεία που εκδηλώνεται η κατακαίει δεν υπάρχει πρόσβαση.
Δεν είμαι πυροσβέστης, ούτε ειδικός. Σέβομαι στο ακέραιο τις δυσκολίες και τους κινδύνους της δουλειάς τους. Όμως το πρόβλημα δείχνει να είναι και ολίγον τοπικό και αρκετά πολιτικό. Μέτρα ζητούσαμε, προφύλαξη ζητούσαμε για να μην ξανασυμβεί το μοιραίο.
Τιαπό όλα συζητούσαμε πέρσι έγινε; Που έγινε; Πως έγινε; Τι άλλο πρέπει να γίνει; Ποιος θα απαντήσει υπεύθυνα γιατί καιγόμαστε;

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.