Σπάνιο σαν φαινόμενο δημοσιογράφος, της ίδιας μάλιστα ειδικότητας, να παρεμβαίνει σε απόψεις συναδέλφου του δημοσιογράφου. Καλοδεχούμενος από τη στήλη ο διάλογος, εμπλουτίζει αναμφίβολα τη δεξαμενή σκέψης μιας κοινωνίας. Ο έμπειρος συνάδελφος, Δημ. Φρεζούλης, έχει τις ενστάσεις του για πρόσφατη προτροπή της στήλης «Αν ήμουν στη θέση …» προς τον ποιμενάρχη μας κ. Μάρκο. Τις καταθέτει, όπως κι εγώ ακολούθως τις διευκρινήσεις μου. Στη διάθεση των αναγνωστών τα συμπεράσματα για το ποια από τις δυο προσεγγίσεις τους ταιριάζει περισσότερο.
Ποιοι «παντελονάδες»;
Αγαπητέ Νίκο, διαπιστώνω ότι κατά καιρούς, εμμέσως, βάζεις στο στόχαστρό σου το δεσπότη μας. H αλήθεια είναι με τον κομψό τρόπο που ξέρουμε να χρησιμοποιούμε οι δημοσιογράφοι… Μπορούμε και «σφάζουμε με το βαμβάκι»… Τελευταία, με αφορμή τον θρησκευτικό τουρισμό. Δε λέω καλή η ιδέα Στεφάνου και ας φροντίσουν να την υλοποιήσουν. Kαι μακάρι να γεμίσουμε κόσμο… Όμως ξεχνάς πως προσκυνηματικός τουρισμός στη Μυτιλήνη σημαίνει κυρίως Άγιος Ραφαήλ και να μην αναφέρω με ποιον τρόπο. Όπως είχε κυκλοφορήσει τουλάχιστον, κάποιοι στα μέσα της δεκαετίας του ‘ 60 κατάφεραν να τον ανακαλύψουν και τον «επιβάλουν» στη συνέχεια στο πανελλήνιο και όλοι να τρέχουν στο συγκεκριμένο μοναστήρι. Και πραγματικά ο Αγιος Ραφαήλ αποδείχτηκε, καθώς περνούσαν τα χρόνια, χρυσωρυχείο. Άραγε και στην περίπτωση της θρησκείας ο σκοπός πρέπει να αγιάζει τα μέσα; Είναι ένα ερώτημα αλλά και ζητούμενο.
Και για να έρθουμε στα δικά μας… Αλήθεια πόσα από τα καταρρέοντα, όπως τα χαρακτηρίζεις, μοναστήρια, μπορούν να μετατραπούν σε χώρους φιλοξενίας; Και με ποιο κόστος; Και για πόσους; Για 20, 30, 40 προσκυνητές; Σιγά το πράγμα… Και επειδή το κείμενό σου καταλήγει με το συμπέρασμα πως αν δεν υπάρχει το κατάλληλο ιερατικό υλικό να κάνει ο δεσπότης «θαύματα», είναι μεγάλη ευκαιρία να ζητήσει τη συνδρομή και από πρόθυμους «παντελονάδες», μήπως μπορείς να μας το διευκρινίσεις αυτό το τελευταίο; Ποιοι είναι αυτοί οι πρόθυμοι; Να τους μάθουμε κι εμείς βρε αδερφέ! Εννοείς λαϊκούς που θέλουν να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις όποιες υπηρεσίες τους ή λαϊκούς που θα τους δίνεται η ευκαιρία να εξασφαλίσουν ένα καλό μηνιάτικο και ό, τι άλλο ήθελε προκύψει από τις υπηρεσίες τους; Γιατί οι δημοσιογραφικές πληροφορίες μου λένε ότι από τότε που χειροτονήθηκε ο Μάρκος αρκετοί «παντελονάδες» τον πλησίασαν προκειμένου να τον «βοηθήσουν» με το αζημίωτο, αλλά δεν τους «έκατσε»… Είναι κάτι, βέβαια, που συνηθίζεται σε άλλες Μητροπόλεις και με άλλους δεσποτάδες. Όμως ο Μάρκος έχει διαφορετική φιλοσοφία και πολύ καλά κάνει.
Έτσι για να ξεκαθαρίζονται κάποια πράγματα και να ξέρουμε και με ποιους έχουμε να κάνουμε…
Φιλικά
Δημήτρης Φρεζούλης
Η απειλή του … θυμιάματος
Φίλε Δημήτρη, κι εγώ διαβάζω τις κατά καιρούς σημειώσεις σου για τον κ. Μάρκο κι έχω κι εγώ καταλήξει στα συμπεράσματα μου.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας αποδέχονται ότι η πορεία ενός ιεράρχη καθορίζεται από τη συμπεριφορά που επιλέγει το ποίμνιο προς το πρόσωπο του. Ο μεγαλύτερος εχθρός των μητροπολιτών διαχρονικά είναι το αλόγιστο θυμίαμα, το άφθονο λιβάνισμα. Από αυτό, ως ανθρώπινη αδυναμία, κινδυνεύουν να ζαλιστούν, αν γεμίσουν τα ρουθούνια τους, αν δημιουργήσουν, με την ανοχή τους, ένα κύκλο προσώπων που μόνο θα τους λιβανίζει. Προσωπικά δεν έχω καμία διάθεση να ενταχθώ σ’ αυτόν τον κύκλο, είμαι βέβαιος ότι την ίδια άποψη κι εσύ ενστερνίζεσαι κι ας μην διακρίνεται ευκρινώς στη μόνιμης βάσης για τον κ. Μάρκο αρθρογραφία σου.
Απόρησα δε με την απόφαση σου εσύ να απαντήσεις αντ’ αυτού. Από ό,τι ξέρω η ιεραρχία της Ιεράς Μητρόπολης Χίου προβλέπει και εκπρόσωπο Τύπου, ας μη βιαζόμαστε να τον απενεργοποιούμε...
Φοβάμαι επίσης ότι μετατρέπεσαι σε βασιλικότερος του βασιλέως. Θα με θλίψει η αντίληψη ότι ο κ. Μάρκος ασμένως υιοθετεί πως η Ιερά Μητρόπολη Χίου ό,τι ήταν να πράξει για τον προσκυνηματικό τουρισμό το έπραξε. Με άλλες απόψεις είχα την τιμή να τον γνωρίσω πριν ανεβεί στο μητροπολιτικό θρόνο.
Στο δια ταύτα τώρα, φοβάμαι ότι με τα ερωτήματα σου αδικείς τη μακρά δημοσιογραφική σου διαδρομή. Δεν ξέρεις ότι υπάρχει σε αφθονία κτιριακή υποδομή για το θρησκευτικό τουρισμό, που αν την αθροίσεις θα λέμε τύφλα να ‘χει η υποδομή Φεγγουδάκη; Είκοσι με σαράντα κλίνες πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν απ’ τους κοιτώνες της Αγιάς Μαρκέλλας, τα κελιά στο Μερσινίδι, το Ιερό Τάγμα Αγίου Παντελεήμονα ή τους άπλετους χώρους του «Διονύσειου», για να μην επεκταθώ σε άλλες περιπτώσεις;
Θεωρείς ότι τεράστιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στον προσκυνηματικό τουρισμό του Αγίου Ραφαήλ (τον ετήσιο) και της Αγίας Μαρκέλλας (τον διήμερο του Ιουλίου); Προσωπικά δεν εντοπίζω ιδιαίτερες. Δεν αφορίζω και τη μορφή του προσκυνηματικού τουρισμού, επειδή στον Άγιο Ραφαήλ, συμφωνώ απόλυτα, το έχουν παραξηλώσει. Εδώ δεν το κάνει ούτε η Ιερά Σύνοδος, η οποία διαθέτει ιδιαίτερο γραφείο για την προώθηση του. Εμείς γιατί θα πρέπει να αρπαζόμαστε από την άκομψη μορφή του και να μη μας εμπνέει η μορφή της Πάτμου, φερ’ ειπείν;
Τέλος, για τους «παντελονάδες». Εγώ Δημήτρη επέμενα πριν τον κ. Μάρκο, επιμένω και μ’ αυτόν ότι η οργανωτική δομή της Ιεράς Μητροπόλεως είναι αδύνατη να στηρίξει μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς, σαν αυτούς που ορθά φαίνεται να διαθέτει ο ποιμενάρχης μας. Έχουν γίνει βήματα βελτίωσης, μα απέχει τόσο από το στόχο, που μάλλον δεν θα τον πιάσει ποτέ. Το ράσο έχει τη σεβάσμια αποστολή του. Αλίμονο αν πιστεύει ότι είναι για τα πάντα ικανό, όπως κάποιοι από εμάς επιχειρούμε να το πείσουμε. Θα ήμουν λοιπόν ευτυχής αν έβλεπα το Μητροπολίτη μας να συνεργάζεται με λαϊκούς, υπό οποιαδήποτε μορφή, άμισθη ή έμμισθη, γιατί κομπλεξισμούς μιας άλλης εποχής δεν αποδέχομαι. Αρκεί η Εκκλησία της Χίου να χαράξει νέους δρόμους επαφής της με την τοπική κοινωνία, που δε θα περιορίζονται στο συσσίτιο, την ελεημοσύνη, τις διαλέξεις για τους Οσίους και το θυμίαμα στο πετραχήλι.
Είμαι πεπεισμένος ότι ο κ. Μάρκος έχει την ικανότητα να τους χαράξει, φτάνει να κουνά πιο συχνά το χέρι του και να διαλύει τις αναθυμιάσεις όσων τον λιβανίζουν. Να αντιληφθεί ότι δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να σχεδιάζει εκκλησιαστικά μουσεία και εντευκτήρια στο παλιό Μαιευτήριο, όταν δεν έχει δημιουργήσει τις βάσεις του προσκυνηματικού τουρισμού που θα τα επισκεφτεί.
Προς αυτή την κατεύθυνση προσωπικά έχω αποφασίσει να δράσω. Να σέβομαι, να αναγνωρίζω τη σημαντική δουλειά που γίνεται αλλά και να εκφράζω, χωρίς ενδοιασμούς, τις απόψεις μου, αν τυχόν διαφέρουν. Δικαίωμα σου η δική σου δημοσιογραφική επιλογή, πάντα από μέρους μου σεβαστή.
Φιλικά
Νίκος Γεωργούλης
facebook
youtube
instagram
X
