Πολιτική πολλών «αζυμουθίων» πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση, όπως προτείνει ο Φιλόλογος, ιστορικός και συγγραφέας Σ. Καργάκος για να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε διαγραφόμενο εθνικό, οικονομικό και κοινωνικό κίνδυνο, που μας απειλούν άμεσα ως συνέπεια των πολιτικών εξελίξεων που διαγράφονται στην περιοχή. Όπως τονίζει μιλώντας στον «π», με την ευκαιρία της συμμετοχής και της σημερινής ομιλίας στο Ίδρυμα Μ. Τσάκος, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης μας από τον Τούρκικο ζυγό, «δυστυχώς» επιβεβαιώνονται οι θέσεις που έχει καταγράψει το 2008 στο βιβλίο του με τίτλο «Μεσόγειος η υγρή μοίρα της Ελλάδος».
Η εμπλοκή
«Τα γεγονότα δικαιώνουν αυτά που έχω γράψει για τις πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας και το τι θα γίνει σε όλες τις χώρες του Magreb, από τη Λιβύη την Τυνησία, την Αίγυπτο και όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής έως την Τουρκία και την Ελλάδα κατ’ επέκταση. Θα έχει επίδραση και σ’ εμάς, γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο, γι’ αυτό πρέπει να εφαρμόσουμε πολιτική πολλών αζυμουθίων για να έχουμε τη δυνατότητα να στηριχθούμε σε πολλές πλάτες».
Η Ευρώπη μόνη της δεν μπορεί να μας καλύψει, όπως δεν μας κάλυψε ποτέ στις προκλήσεις της Τουρκίας ακόμη και στο θέμα των λαθρομεταναστών, κατά τον Σ. Καργάκο. Στην περίπτωση όμως αυτή τα προβλήματα θα είναι μεγαλύτερα για τους γείτονες μας που αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να εμπλακούν σε πόλεμο με τη Συρία, που δεν είναι εύκολος αντίπαλος.
« Η Συρία είναι σκληρό καρύδι και γι’ αυτό όση «παλικαριά» και αν προσπαθεί να δείξει ο Ερντογκάν, δύσκολα θα τολμήσει να απλώσει το χέρι προς τη Συρία γιατί ενδέχεται να κοπεί. Η Τουρκία κινδυνεύει γιατί έχει και άλλα ανοικτά μέτωπα, εσωτερικά και εξωτερικά, όπως με τους Κούρδους που απλώνονται σε όλη την παραλιακή ζώνη έως τη Μερσίνα. Ακόμη έχει ανοικτά μέτωπα με το Ιράκ, την Αρμενία και φυσικά πάντοτε με την Ελλάδα, έστω και αν τώρα εφαρμόζεται μια πολιτική ηπιότητας, γιατί οι προκλήσεις των Τούρκων είναι συνεχείς».
Η συνύπαρξη
Στο σημείο αυτό επισημαίνει και το θέμα των εμπρησμών στα νησιά του Αιγαίου, μη εξαιρώντας και τη Χίο, χρησιμοποιώντας την Τουρκική ομολογία για τους εμπρησμούς στη Σάμο πριν από λίγα χρόνια.
«Τα περί αδελφοσύνης και όλα τα άλλα είναι λόγια που μπορούν να λέγονται σε καφενειακό κλίμα αλλά δεν πρέπει να λαμβάνονται ποτέ στα σοβαρά, γιατί η γεωπολιτική συνύπαρξη μας έχει κατατάξει νομοτελειακά στις αντίπαλες χώρες. Για να ανταποκριθούμε στις επιταγές των καιρών πρέπει να τα βρούμε με τον εαυτό μας, πρέπει πρώτα να συμμαχήσουμε μεταξύ μας.
Πρέπει να σταματήσει να κατατρώει τις σάρκες μας αυτή η δολερή διχόνοια, όπως λέει ο Σολωμός, να εξαλειφθεί η άτη, όπως την αποκαλεί ο Όμηρος που μας φέρνει σύγχυση μυαλού, για να καταλάβουμε ένα πράγμα. Όταν υπάρχει Ελλάδα μπορούν να υπάρχουν και τα κόμματα και εμείς. Αν δεν υπάρχει Ελλάδα δεν υπάρχει τίποτα. Τα κόμματα πρέπει να καταλάβουν ότι η αυτά πρέπει να υπάρχουν για την Ελλάδα και όχι η Ελλάδα γι΄αυτά. Εκείνο που μας οδήγησε στον οικονομικό Αλμαγεδώνα είναι ο άκρατος κομματισμός γιατί τα κόμματα πίστεψαν ότι η Ελλάδα είναι ένα φέουδο που μπορούν να το εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα οι οικονομικές δυνατότητες που είχαμε να φέρουν την ανάπτυξη του καταναλωτισμού και όχι της παραγωγικότητας. Η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει τώρα να εφαρμόζει μια πολιτική παραγωγής αγαθών και ιδεών, πρέπει να διδαχθούμε από το ότι οι αρχαίοι θαυματούργησαν γιατί εφάρμοσαν μια οικονομική πολιτική εγκρατείας και αυτό που υπήρχε ως πλεόνασμα πλούτου γινόταν έργο τέχνης και όχι μέσον χλιδής για την πρόσκαιρη απόλαυση».
Ευτυχισμένες μέρες
Μιλώντας για τα 100 χρόνια από τις μέρες της απελευθέρωσης, υποστηρίζει ότι ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της Ελληνικής ιστορίας, γιατί ποτέ ως έθνος και κράτος δεν πετύχαμε τόσα πολλά μέσα σε τόσο μικρό χρόνο με τόσο λίγες δυνάμεις.
« Το σημαντικότερο είναι ότι από τον πόλεμο αυτό δεν εξήλθαμε μόνο πληθυσμιακά και εδαφικά ενισχυμένοι, αλλά και οικονομικά, γιατί στο Ελληνικό κράτος εντάχθηκαν ισχυρές οικονομικές περιοχές. Η Χίος, όπως και η Μακεδονία κατά πρώτον, ήταν και παραμένει μια πηγή πλούτου, παρά τις καταστροφές που έχει υποστεί κατά καιρούς. Πάντα η Ελλάδα αντιμετώπιζε κρίσιμες καταστάσεις.
Το κακό στην παρούσα κατάσταση είναι ότι αυτή η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε ο πολιτικός ανταγωνισμός έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που έχει εξελιχθεί σε μια κανιβαλική αναμέτρηση. Οι επιτυχίες μας στους Βαλκανικούς πολέμους οφείλονται στο ότι υπήρχε μια εθνική ομοψυχία. Αν την είχαμε και τώρα θα είχαμε αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με άλλο πνεύμα και τρόπους που θα μας βοηθούσαν να θεραπεύσουμε τις πληγές μας σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η Ελλάδα μπήκε στον πόλεμο του 1912 – 13 πολύ περισσότερο πληγωμένη, σε σχέση με τις σημερινές καταστάσεις. Το 1893 ο Τρικούπης είχε κυρήξει πτώχευση, είχαμε ηττηθεί από τους Τούρκους στον πόλεμο του 1897 και μας είχε επιβληθεί όπως τώρα ο διεθνής οικονομικός έλεγχος που δέσμευε όλους τους πόρους του Ελληνικού δημοσίου. Όμως επειδή είχαμε εθνική ομοψυχία, είχαμε καταφέρει να ετοιμάσουμε κρυφά τον Μακεδονικό αγώνα, αλλά και στρατό, στόλο και λαό που ήταν ικανός να πραγματοποιήσει θαύματα, όπως αυτά που ακολούθησαν στους Βαλκανικούς πολέμους. Αλλά ακόμη και στη συνέχεια, παρά το ότι ήλθαν στην Ελλάδα πάνω από 1 εκ. πρόσφυγες, παρά το ότι δεν υπήρχε σπίτι σε όλη της επικράτεια που να μην έχει έναν και παραπάνω νεκρούς, η Ελλάδα κατόρθωσε μια σε μια 10ετία να ανορθωθεί και να ανεβάσει το βοιωτικό της επίπεδο πολύ ψηλά, να ξεπεράσει 10 φορές το επίπεδο ποιότητας ζωής των νικητών μας Τούρκων και μετά από 17 χρόνια να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στο έπος του 1940 δύο υπερδυνάμεις, την Ιταλία και τη Γερμανία, αλλά και τους δορυφόρους τους Αλβανία και Βουλγαρία. Αντέξαμε, ξεπεράσαμε και μια κατοχή με μια υπέροχη εθνική αντίσταση, που αν στη συνέχεια οι Έλληνες δεν μαχόταν εναντίον των Ελλήνων, τότε θα είχε δημιουργηθεί μια άλλη Ελλάδα, που θα ήταν όπως είχε πει ο Τρικούπης θαυμαστή από τους φίλους και σεβαστή από τους εχθρούς ».
Ανιστόρητοι
Κλείνοντας αποκαλεί ανιστόρητους και εκφραστές σκοτεινών σκοπιμοτήτων τους κύκλους που πρόσφατα αναφερόμενοι στους απελευθερωτικούς πολέμους του 1912-13, υποστήριξαν ότι τα εδάφη ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα και δεν απελευθερώθηκαν.
« Οι πόλεμοι του 1912 είναι προέκταση μιας σειράς εξεγερτικών απελευθερωτικών κινημάτων που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την έκταση των αλύτρωτων Ελληνικών περιοχών, μια προέκταση της Ελληνικής επανάστασης του 1821-1829. Δικαίωμα απελευθέρωσης είχαν και τα νησιά του Αρχιπέλάγους.
Ας μην ξεχνάμε ότι ενώ η επαναστατική δραστηριότητα είχε τελειώσει ο Καποδίστριας έστειλε στη Χίο το Φαβιέρο για να την απελευθερώσει και να την εντάξει στον Ελληνικό κορμό. Η επανάσταση του ’21 έγινε με σκοπό να ελευθερωθεί όλος ο ηπειρωτικός και θαλάσσιος Ελληνικός χώρος, δεδομένο που διατυπώνεται
με πολύ εύστοχο τρόπο από το Θ. Κολοκοτρώνη που στον περίφημο λόγο του στην Πνύκα αναφέρει ότι « αν είχαμε ομόνοια και το δεύτερο χρόνο της επανάστασης θα είχαμε πάρει την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία και θα είχαμε φτάσει έως και την Κωνσταντινούπολη». Συνεπώς τα περί ενσωματώσεως ή άλλων λεκτικών ευρημάτων είναι εκ του πονηρού και υποστηρίζουν άλλες σκοπιμότητες».
Ο Χιώτης Καργάκος
Ο Σ. Καργάκος πάντα τονίζει τη Χιώτικη ρίζα του, αφού η γιαγιά του, από το γένος της μητέρας του, ήταν Καρδαμυλίτισσα που κατάφυγε στη Λακωνική Μάνη μετά από τα γεγονότα της σφαγής του 1822.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.