Και το παραμύθι ξεκινά...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα αγόρι που γνώρισε μια όμορφη κοπέλα και αγαπήθηκαν πολύ. Μετά από λίγο καιρό γεννούν ένα όμορφο παιδάκι ξεχωριστό από τα άλλα. Είχε μαζί του μια διαφορετική έκπληξη.

Στα όνειρα για τη ζωή κανείς ποτέ δεν θα συμπεριλάβει μελλοντική αναπηρία…

Η έλευση της αναπηρίας του παιδιού φαντάζει σαν ξαφνική φουρτούνα, σαν αστραπή σε ηλιόλουστο τοπίο. Τα ερωτήματα χιλιάδες, «αναγκαστική» αποδοχή με βίωμα οδυνηρό ξάφνιασμα, οι γονείς βυθισμένοι σε ένα απόλυτο κενό ήχων, μουδιασμένοι κινούνται σε έναν κόσμο άχρωμο, και το μόνο που κάνουν είναι σκέψεις. Τι πήγε καλά τι όχι, που έφταιξαν.... Αυτό που μένει και στροβιλίζεται στο μυαλό τους αλλάζοντας τα όνειρά τους είναι ότι το παιδί τους είναι διαφορετικό, είναι παιδί με αναπηρία.
Αντιμετωπίζουν μία ποικιλία από συναισθήματα, αντιδράσεις και απαντήσεις οι οποίες μπορούν και φυσικά τους αλλάζουν τη ζωή. Επωμίζονται τη βαριά ευθύνη να οδηγήσουν αυτό το παιδί και να το αγαπήσουν. Μπαίνουν αυτόματα στην διαδικασία να διαμορφώσουν όλα τους τα όνειρα πριν από τον ερχομό του τώρα αλλά και μετά.

Νιώθουν λύπη, ένα επιτρεπτό συναίσθημα που τους ισορροπεί ανάμεσα στην δύναμη της ψυχής τους αλλά και στα δύσκολα που συνεχώς έρχονται και είναι αντιμέτωποι.
Νιώθουν ενοχές; Ναι πιθανόν να νιώθουν ενοχές! Παγιδευμένοι γονείς σε μια πραγματικότητα που μισούν και δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν, είναι δυνατό να νιώθουν την κατάσταση του παιδιού τους σαν τιμωρία για τους ίδιους!

Ντροπή και θυμός δημιουργούν αναρίθμητες καταστάσεις και σκέψεις που μέσα τους αλληλοσυγκρούονται προκαλώντας τους απογοήτευση.
Έντονα θυμωμένοι, συνειδητά ή ασυνείδητα για την αναπηρία που ήρθε στην ζωή τους καθώς και φοβισμένοι με το πως θα τα καταφέρουν, μπορεί να αποδυναμώνονται και να αισθάνονται πολλές φορές πολύ μικροί, ανεπαρκείς και αβοήθητοι.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους θα χρειαστεί να θρηνήσουν την απώλεια ορισμένων μεγάλων και μικρών ονείρων σχετικά με την ανατροφή καθώς θα ενσωματώνουν νέα δεδομένα και προσδοκίες.

Οι γονείς των παιδιών με αναπηρία χρειάζεται να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν ότι η ματαίωση είναι συχνά μέρος της καθημερινότητας τους.

Αυτές οι οικογένειες χρειάζονται φροντίδα από όλους μας και στήριξη από ειδικούς προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες που προκύπτουν. Κυρίως να τροφοδοτούνται συμμετέχοντας σε συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη όπου μαζί να βιώνουν το μοίρασμα, την αλληλοκατανόηση, τη συμπόνια, το αίσθημα ότι ο καθένας είναι μόνος του αλλά και μαζί. Τα εφόδιο που χρειάζεται να έχουν είναι εσωτερική δύναμη, πίστη, στήριξη, θέληση και ευρηματικότητα.

Ας μην ξεχνάμε όλοι μας ότι είναι άνθρωποι που σε κάνουν να νιώθεις βαθιά συγκίνηση, απέραντο σεβασμό, δύναμη... δύναμη ψυχής!

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.