Ο θάνατος του καφετζή ή διαφορετικά το τέλος της επιχειρηματικότητας

Το 2008 είναι η χρονιά που στην Ελλάδα ξεκινάει η οικονομική κρίση.

Το 2013 είναι η χρονιά που στην Ελλάδα τα φαινόμενα της κρίσης φτάνουν στο απόγειο τους.

Πολλές επιχειρήσεις έχουν κλείσει, αρκετοί άνθρωποι έχουν χάσει την εργασία τους (το ποσοστό ανεργίας για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά το 1974 ξεπερνάει το 27%) και όλοι σε αυτή την χώρα ψάχνουν για μια  επιτυχημένη επιχειρηματική ιστορία. Το κράτος από την πλευρά του, ψάχνει και αυτό τους μεγάλους επενδυτές που θα κάνουν τις μεγάλες επενδύσεις, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και φυσικά μια επιτυχημένη ιστορία.

Αντί αυτού όμως η χώρα έχει αρχίσει να γεμίζει από καφέ, ουζερί, ταβέρνες, σουβλατζίδικα και συναφείς επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Η τηλεόραση και ο τύπος εκθειάζουν τους νέους επιχειρηματίες που ξεκινούν όλες αυτές τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. (Λαμπρό παράδειγμα η Πλατεία της Αγίας Ειρήνης στης Αθήνα)

Οι νέοι αυτοί ιδιοκτήτες, είναι συνήθως άνεργοι, οι όποιοι μην έχοντας κάτι άλλο να κάνουν ρισκάρουν τις τελευταίες τους οικονομίας, ή κάποια δανικά χρήματα γνωστών, ή ακόμα και αέρα (όταν δουλέψω θα σε πληρώσω) με την λογική ότι πουλώντας καφέ ή μεζέ θα οικονομήσω (τις μέρες τις δικής τους ανεργίας την περνούσαν και αυτοί σε κάποιο καφέ γεμάτο κόσμο).

Φυσικά το κράτος για ακόμα μία φορά μένει αδιάφορο, στην νέα οικονομική καταστροφή που έρχεται. Οι Δήμοι εκδίδουν σωρηδόν τις νέες άδειες, γράφοντας στα ταμεία τους έστω και πρόσκαιρα έσοδα στους δύσκολους αυτούς καιρούς (από παράβολα μέχρι ενοικιάσεις κοινόχρηστων χώρων κλπ). Επίσης, λόγο εκλογών υπήρξε και η σχετική εξυπηρέτηση κάποιων εκλογέων.

Τώρα ερχόμαστε στα σημαντικά ερωτήματα.

Ποιό κενό της αγοράς έρχονται νε εξυπηρετήσουν όλα αυτά τα νέα μαγαζιά, τα οποία δεν προσφέρουν και τίποτα νέο; Σε όλη την Ελληνική επικράτεια όπου έχει κλείσει ένα εμπορικό κατάστημα ή κάτι σχετικό, ανοίγει μαγαζί που έχει σχέση με την εστίαση!

Σε ποιά λοιπόν μερίδα των καταναλωτών απευθύνονται; Απαντώ: Στην ίδια με τις προϋπάρχουσες επιχειρήσεις. Άρα η πίτα στην αγορά που διεκδικεί η νέα αυτή επιχείρηση, δεν μεγαλώνει, για να διεκδίκηση την υπερβάλλουσα ζήτηση,  αλλά αντίθετα μειώνεται λόγω τις οικονομικής κρίσης.

Το Υπουργείο Οικονομικών, η Τράπεζα της Ελλάδος και οι Τράπεζες, πρόσφατα αποφάσισαν πως οι μοναδικές επιχειρήσεις που δεν θα έχουν πρόσβαση στον Τραπεζικό δανεισμό, όποτε και όταν αυτός ανοίξει, θα είναι οι επιχειρήσεις του κλάδου καφέ – εστίασης. Αυτό μας λέει με πολύ απλά λόγια ότι ο κλάδος θεωρείτε τελειωμένος από χέρι.

Οι νέοι αυτοί επιχειρηματίες ίσως δεν γνωρίζουν ότι με το νέο φορολογικό καθεστώς και ζημιές να βγάζουν, θα κληθούν να πληρώσουν φόρο την επόμενη χρονιά, ο οποίος δεν θα είναι και λίγο, με την προκαταβολή του στο 55%.

Επίσης οι περισσότεροι από τους παραπάνω επιχειρηματίες έχουν πλήρη αγνοία  των υποχρεώσεων τους πλέον, απέναντι στις υπηρεσίες, και τι πρόστιμα θα επιφέρουν αν δεν τηρούνται σωστά όλα.

Έρχομαι τώρα και στην κρατική μηχανή η οποία είναι υπεύθυνη για ένα μεγάλο μέρος αυτής της τερατογένεσης. 

Οι Δήμοι που εκδίδουν τις άδειες θα έπρεπε τουλάχιστον να ενημερώνουν τον υποψήφιο επενδυτή πόσες ακόμα επιχείρησης του κλάδου υπάρχουν στην περιοχή και παράλληλα να βάζουν ένα πλαφόν αδειών ανά περιοχή (υπάρχει σε αρκετά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Μέσα σε αυτά να λαμβάνονται υπόψη πληθυσμιακά κριτήρια, τουριστική περιοχή, λιμάνια μαρίνες κ.λ.π.

Επίσης να δίνουν έμφαση στην προώθηση, μέσα από αυτές τις νέες επιχειρήσεις την ανάδειξη τον τοπικών προϊόντων και της κουλτούρας.

Το Κράτος να απαγορεύει στα κανάλια και στις εφημερίδες να παρουσιάζουν πλαστές ιστορίες επιτυχίας αυτών των επιχειρήσεων. Φυσικά αδιαφορεί για τα τελευταία χρήματα που είχε κάποιος και τα έδωσε στο παιδί του, αν τα χάσει ή όχι. Για λίγο καιρό θα έχει ένα λιγότερο άνεργο και ένα, δύο υπαλλήλους που θα απασχολεί. Το κράτος θα εισπράξει όσους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές μπορέσει και στην συνέχεια θα πλειστηριάσει και το σπίτι του, για τα υπόλοιπα.  

Ποιες είναι λοιπόν οι συμβουλές που θα μπορούσα να δώσω σε όλα αυτά;

·         Μεγάλη προσοχή σε οτιδήποτε θεωρούμε επένδυση. Η καλή και σωστή ενημέρωση για αυτό που πάμε να κάνουμε ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.

·         Αν πραγματικά θέλουμε να επενδύσουμε στον συγκεκριμένο κλάδο να δούμε αν έχουμε να προσφέρουμε ένα καινοτόμο προϊόν και υψηλές υπηρεσίες σε συνδυασμό την ανταγωνιστική μας τιμή.

·         Αν υπάρχει μερίδιο αγοράς που ερχόμαστε να καλύψουμε και αν αυτό το μερίδιο αγοράς, έχει την οικονομική δυνατότητα να μας στηρίξει.

Κλείνοντας, θα αναφέρω μία πρόταση που μου είπε πριν λίγο καιρό επαγγελματίας του κλάδου (20 χρόνια περίπου στον χώρο): «Κωστάκη όλοι αυτοί που ανοίγουν μαγαζιά γιατί δεν έρχονται να με αγοράσουν (εννοούσε την επιχείρηση του) που έχω και πελατεία, μόνο πάνε και ανοίγουν καινούργιες. Θα απαλλάξουν και μένα και αυτοί θα πλουτίσουν !!!!!!»

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.