Ας κρατήσουν οι χοροί

Πρόσφατη απόφαση του Μητροπολίτη Χίου, αναφερόμενη στα τοπικά πανηγύρια, απαγορεύει να περιλαμβάνονται στα εορταστικά γεύματα των συμμετεχόντων το κρέας και γενικότερα τα εδέσματα που δεν θεωρούνται νηστήσιμα, εφόσον η ημέρα του πανηγυριού συμπίπτει με ημέρα νηστείας, σύμφωνα με το αυστηρό ορθόδοξο τυπικό, παρότι κάτι τέτοιο δεν τηρείται πλέον κατά γράμμα από κανέναν σχεδόν.

Ο μητροπολίτης Μάρκος προφανώς θέλει να λογίζεται ως φονταμενταλιστής. Παραμένει προσηλωμένος στον ρόλο του τυπολάτρη ιεροεξεταστή και αγνοεί επιδεικτικά ότι τα πανηγύρια συνδέουν το θρησκευτικό αίσθημα με την κοινωνική ζωή και τις λαϊκές παραδόσεις κατά μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο, ακριβώς αυτόν που τα κρατάει ζωντανά επί εκατοντάδες χρόνια.

Αν και Χιώτης, παραβλέπει ότι οι χωριανοί προσλαμβάνουν το πανηγύρι ως ορόσημο στον ετήσιο κύκλο, επενδύουν ψυχικά στο γεγονός και αυτή η συνθήκη εκφράζεται με πλούσιο φαγοπότι, κεράσματα, καλοδιαλεγμένη ενδυμασία, παραγγελίες τραγουδιών για χορό κ.λπ.

Ειδικότερα στα βορειόχωρα, που μαστίζονται από την δημογραφική μείωση και γήρανση, την εγκατάλειψη των καλλιεργειών και την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, τα πανηγύρια λειτουργούν αναζωογονητικά, προσελκύουν επισκέπτες, προβάλλουν τα τοπικά έθιμα και τονώνουν την υποτονική τοπική οικονομία.

Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να διανοηθεί κανείς ότι στο επερχόμενο πανηγύρι των Αμάδων - στις 7 Ιουλίου, της Αγίας Κυριακής - θα λείπει το παραδοσιακό κατσικοπίλαφο, επειδή συμπίπτει να είναι Παρασκευή, τυπικά ημέρα νηστείας; Πόσο μάλλον που μαγειρεύεται και προσφέρεται από την τοπική εκκλησία, που αυξάνει έτσι τα πενιχρά έσοδά της και παράλληλα επιτελεί κοινωνικό έργο, σιτίζοντας δωρεάν απόρους και οικονομικά αδύναμους συνανθρώπους μας.

Εκτός των άλλων, η αυταρχική απόφασή του είναι τελείως ανιστόρητη, αν αναλογιστούμε την ιστορική μαρτυρία του Αργυρίου Καράβα που καταγράφει το έθιμο το 1866 (και προφανώς υπήρχε πολλά χρόνια ήδη). Και βέβαια, κανείς ιερωμένος δεν διανοήθηκε να αντιταχθεί και να παραγνωρίσει τις μακρόχρονες παραδόσεις του τόπου.

Φαίνεται επίσης - παρά την ευρύτερη της θεολογίας μόρφωσή του - να αγνοεί ότι περισσότερο από έναν αιώνα πριν, προκάτοχοί του στο εκκλησιαστικό λειτούργημα εξέδιδαν αποφάσεις που επέτρεπαν στους ιεροψάλτες της εποχής (κατά τα άλλα κλειστής και συντηρητικής) να συμμετέχουν ως τραγουδιστές στα πανηγύρια, ακριβώς για να ενισχυθούν τα λιγοστά έσοδά τους.

Τέτοιου τύπου ιεράρχες που συμμερίζονταν τα βάσανα, αφουγκράζονταν τα προβλήματα και έστεργαν στη λύση τους, αποτελούσαν καύχημα του τόπου τους και κάποιοι έμειναν στην ιστορία.

Καιρός να παραδειγματιστεί από αυτούς, αντί να προκαλεί παντοιοτρόπως το κοινό αίσθημα..

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.