Μείναμε από… σάλιο

Ανυπέρβλητη και εξαιρετικά ζημιογόνα ήταν η γραφειοκρατία και η αρτηριοσκληρωτική αντίληψη κάποιων δημόσιων λειτουργών, όπως και η αδυναμία εξεύρεσης εμπορικής διεξόδου για το προϊόν τους, για δυο συμπολίτες μας που πριν από δυο χρόνια επιχείρησαν να επενδύσουν σε μια καινοτόμο επιχείρηση, τα σαλιγκαροτροφεία.

Λάθος στρατηγική

Με όνειρα και φιλοδοξίες ο Π. Καραμήτσος και ο αδερφός του Παλέμος ξεκίνησαν το σαλιγκαροτροφείο πριν από δυο χρόνια σε ιδιόκτητη έκταση και αρχικό κεφάλαιο 15.000 ευρώ.

Η ιδέα ήταν καλή αλλά έλειπε η καθοδήγηση. « Πέσαμε σε λάθος ανθρώπους. Η αγορά ζητά το σαλιγκάρι Μιούλερ κι εμείς επειδή μας καθοδήγησαν λάθος, βγάλαμε το Μαξίμα. Δεν ξέραμε και δεν είχαμε και κάποιον να μας καθοδηγήσει στα πρώτα καθοριστικά βήματα»,  εξηγεί στον «π» ο Π. Καραμήτσος.

Χαριστική βολή από τη γραφειοκρατία

Από εκεί και πέρα σημαντικό ήταν επίσης το να βρεις πού θα πουλάς το προϊόν σου χωρίς μεσάζοντες γιατί με τους μεσάζοντες τα περιθώρια κέρδους είναι από μικρά έως ανύπαρκτα για έναν παραγωγό. Κι εδώ υπεισέρχονται άλλοι παράγοντες που αφορούν κυρίως δημόσιες υπηρεσίες οι οποίες πρέπει να ελέγξουν, να εγκρίνουν, να δώσουν άδεια για εξαγωγές, μεταφορές κ.λπ. Οι ρυθμοί και οι όροι, τα ασφυκτικά περιθώρια της παραγωγής από τη μια και η κωλυσιεργία των υπηρεσιών από την άλλη, ήταν θηλιά και έπνιξαν την επένδυση πριν αυτή προλάβει να ορθοποδήσει. «Ότι πουλήσαμε το πουλήσαμε στη Χίο. Εκτός Χίου δεν τα καταφέραμε. Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι προβληματικές. Χρειαζόμασταν μια σειρά εγγράφων για να βγάλουμε έξω το εμπόρευμα κι άλλες τόσες άδειες. Ανακατευτήκαμε με όλες τις υπηρεσίες από το νομοκτηνιατρείο, τη δασική, μέχρι την αρχαιολογία» αναφέρει ο κ. Καραμήτσος καταλήγοντας «είχαμε κάνει και χαρτιά για επιχορήγηση από πρόγραμμα. Ευτυχώς που δεν προχώρησαν γιατί θα  έπρεπε να μείνουμε ανοικτοί και να πληρώνουμε συνέχεια. Φτάσαμε τις 45.000 ευρώ που διαθέσαμε για το σαλιγκαροτροφείο κι είπαμε καλά είναι δεν βάζουμε άλλα, σταματάμε και το κλείσαμε».

Η Χίος τρώει σαλιγκάρια

Τα σαλιγκάρια πάντως είχαν αποδοχή και πωλούνταν στα σούπερ μάρκετ του νησιού μάλιστα πολλοί τα ζητούν ακόμη, αλλά η ντόπια αγορά δεν μπορεί από μόνη της να ανταποκριθεί και να καλύψει μια τέτοια επένδυση. «Τα σούπερ μάρκετ ακόμη ζητούν σαλιγκάρια. Είχαμε δώσει τουλάχιστον 1000 κιλά στη Χίο. Αν είχαμε βρει και μια «άκρη» στις αγορές της Ιταλίας και της Γαλλίας τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Ένα στρέμμα που είναι σχετικά μικρή καλλιέργεια σου δίνει 3,5 με 5 τόνους σαλιγκάρια από τη δεύτερη χρονιά δηλαδή, γιατί την πρώτη θα κάνεις απόσβεση, μπορεί να σου αποδώσει 5.000 ευρώ το στρέμμα» είπε.

Δεν αποτρέπω

Συνειδητοποιημένος ότι θα μπορούσε να είχε αποτραπεί αυτή η αρνητική εξέλιξη για το σαλιγκαροτροφείο του αν έκανε σωστά τα πρώτα βήματα ο κ. Καραμήτσος δεν αποτρέπει κάποιον νέο να ασχοληθεί με τα σαλιγκαροτροφεία. «Δεν αποτρέπω τους νέους αρκεί να υπάρχει κατάλληλος χώρος και συνεργασίες». Ο ίδιος μάλιστα προτίθεται να βοηθήσει όσο μπορεί με την τεχνογνωσία αλλά και την υποδομή που διαθέτει.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα

Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι το μοναδικό που υπάρχει και σίγουρα δε θα είναι το τελευταίο. Σε μια αγορά που έχει γονατίσει οι όποιες επενδυτικές πρωτοβουλίες αναπτύσσονται καταλήγουν να υποχωρούν υπό το βάρος του ανύπαρκτου υποστηρικτικού μηχανισμού και πλαισίου σε επίπεδο δημόσιας οργάνωσης.

Ειδήσεις σήμερα

Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.

Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.